Esencja to jedna z ciekawszych pozycji tego autora, które już poznałam. Jest to historia Seta - ni to bohater, ni to zwykły drań. Niemniej jest to moja ulubiona postać. Obok jego losów autor umieścił kilka równoległych wątków. Tak do połowy powieści nie bardzo wiedziałam co jedno ma z drugim wspólnego. Aż nagle wszystko zaczęło łączyć się w zgrabną całość.
Świetna pozycja!!!

Esencja to jedna z ciekawszych pozycji tego autora, które już poznałam. Jest to historia Seta - ni to bohater, ni to zwykły drań. Niemniej jest to moja ulubiona postać. Obok jego losów autor umieścił kilka równoległych wątków. Tak do połowy powieści nie bardzo wiedziałam co jedno ma z drugim wspólnego. Aż nagle wszystko zaczęło łączyć się w zgrabną całość.
Świetna pozycja!!!

Kolejna próba podejścia do polskiej fantastyki i jestem zadowolona. Uważam, że w porównaniu do innych rodzimych dzieł "Esencja" wypada na prawdę dobrze, w moim mniemaniu na tyle dobrze, że powinna być o wiele bardziej popularna. Nie do końca kryształowy bohater, który mimo worka wad budzi sympatię, cała masa bohaterów drugiego planu, którzy w sumie nie wiadomo czy są źli czy dobrzy, ciekawy świat, nowa historia. Wartka akcja, ostry język (wcale nie wulgarny),przemoc, spiski, przewroty. Jednocześnie brak typowo polskiego przesytu dupami, gwałtami i cyckami na wierzchu i kto da więcej. Dokładnie tyle wszystkiego żeby się zorientować, zaciekawić i nie zesmaczyć. Było przyjemnie, czekam na jeszcze.

Kolejna próba podejścia do polskiej fantastyki i jestem zadowolona. Uważam, że w porównaniu do innych rodzimych dzieł "Esencja" wypada na prawdę dobrze, w moim mniemaniu na tyle dobrze, że powinna być o wiele bardziej popularna. Nie do końca kryształowy bohater, który mimo worka wad budzi sympatię, cała masa bohaterów drugiego planu, którzy w sumie nie wiadomo czy są źli...

Piersze podejście do twórczości Krzysztofa Bonka.
Bohaterem jest Set;w przeszłości całkiem niezły wojownik, teraz zamiast brzusznego 6ściopaka posiada coś bardziej okrągłego a i włosy się jakby przerzedziły. Set jest w trakcie podróży, próbuje odnaleźć swoją uprowadzoną żonę. Śnieżyca prawie pozbawia go życia. Budzi się w nieznanym namiocie, obok niego naga kobieta. Wszystko byłoby całkiem całkiem, jednak towarzyszka jest dość sędziwa i zamierza się na niego z nożem. Kiedy Set ponownie odzyskuje przytomność spotyka go niespodzianka- od tera gości w swoim ciele jakiś żeński byt. Lili, bo tak jej na imię, potrafi przejmować kontrolę nad ciałem Seta i rozkazuje mu wędrować na zachód.
Zacznijmy od bohatera. Set jest twardy, dosadnie bluzga, leje po mordach i chędoży dziewki. Jakie czasy taki heros. Ma jednak zasady moralne i dobroć w sercu. Lili dobroci nie posiada zbyt wiele, zołza z niej przednia. Rozpruwa kmiotków i po ich flakach dąży do obranego przez siebie celu.
Dobrze nakreślone poszczególne krainy i miasta, odpowiednia doza opisów. Różnorodność postaci z różnym zabarwieniem. Pomysł na ucieleśnienie Esencji Serca i Umysłu tchnął nieco świeżości w świat fantastyki.
Nie raził mnie jężyk narracji, bluzganie było tu na miejscu, oddawało charakter historii. Humor z dobrą dozą czarności ;o) Nikt nie przepada zapewne za porównywaniem, jednak Set i jego żeńska towarzyszka przypomnieli mi o innej parze- Vuko i Cyfral ( kto czytał, ten wie).
Do czego mogę się przyczepić to końcowe rozdziały- namnożyło się tu postaci i zdarzeń. Powstał zdziebko chaos,zdążyłam nawet się zgubić who is who. Mimo, że losy poszczególnych bohaterów się połączyły na koniec, kilkoro z nich uważam za zupełnie zbędbych w całej historii.
Chętnie sięgnę po kolejną książkę tego autora, ma Jegomość potencjał. I basta.

Piersze podejście do twórczości Krzysztofa Bonka.
Bohaterem jest Set;w przeszłości całkiem niezły wojownik, teraz zamiast brzusznego 6ściopaka posiada coś bardziej okrągłego a i włosy się jakby przerzedziły. Set jest w trakcie podróży, próbuje odnaleźć swoją uprowadzoną żonę. Śnieżyca prawie pozbawia go życia. Budzi się w nieznanym namiocie, obok niego naga kobieta....

Książka Krzysztofa Bonka może na początku zniechęcać swoim językiem, w którym używana jest bardzo często wulgarność. Po kilkudziesięciu stronach da się do tego przyzwyczaić. Po następnych - widzimy, że to celowy zabieg ze strony autora i inne postaci mają już swój odrębny styl, aczkolwiek nie tak drastycznie, jak w innych powieściach.

Ciekawy jest sam koncept, który przedstawia w "Esencji" autor. Esencje serca i umysłu zostają poddane personifikacji. Ich metody osiągnięcia swoich celów nie różnią się tak bardzo między sobą, ale widać różnice, które wynikają z ich "charakterów".

Na początku ciężko mi się czytało "Esencję", ale jak wciągnęła mnie fabuła, to sprawa potoczyła się dość szybko. Po parunastu pierwszych stronach miałam przeczucie, że to będzie książka o mordobiciu. Na szczęście okazało się, że nie tylko o tym. Podobał mi się humor użyty na łamach powieści, choć czasem miałam wrażenie, że jest trochę pociągnięty na siłę.

Mamy kilkuosobową narrację i ten zabieg zadziałał na korzyść "Esencji", bo sam Set - wojownik o bardzo hedonistycznym podejściu do świata - mógłby być bardzo męczącym bohaterem. Niesamowicie rozbrajającą kreacją jest Lili, której działania w pewnych momentach powieści są zaskakujące i momentami nawet irytujące! A to dobrze świadczy o autorze powieści - stworzyć postać, która jednocześnie bawi i denerwuje. Moją ulubienicą pozostanie Zez, nie tylko za samo imię, które nie jest tutaj przejawem fantazji Krzysztofa, lecz świadczy o oczywistym defekcie jej urody ;) Dlaczego ona? Za charakterek, ciekawe dialogi i wewnętrzną siłę, która pozwoliła jej przetrwać tam, gdzie inni by nie wytrwali.

Polska fantastyka ma się całkiem dobrze - to cieszy :)

Książka Krzysztofa Bonka może na początku zniechęcać swoim językiem, w którym używana jest bardzo często wulgarność. Po kilkudziesięciu stronach da się do tego przyzwyczaić. Po następnych - widzimy, że to celowy zabieg ze strony autora i inne postaci mają już swój odrębny styl, aczkolwiek nie tak drastycznie, jak w innych powieściach.

Ciekawy jest sam koncept, który...

Set, który dawno temu stracił wszystko na czym mu zależało, ma szansę to odzyskać. A to za sprawą nieznanej mocy, która czasami przejmuje mu ciało i umysł. Moc ta ma na imię Lili. Warunkiem odzyskania przez Seta to co stracone, jest wędrówka w wyznaczonym przez Lili kierunku.
Zez, młoda złodziejka chce uciec od swojego dotychczasowego życia. Nie udaje jej się to, trafia do więzienia, gdzie filetowanie to ostatni etap kary. Cud jednak sprawia, że staje się córką cesarza.
Generał Fed, mądry i utalentowany strateg podejmuje się dowodzenia w nierównej walce.
Wszyscy trzej bohaterowie w pewnym momencie się spotykają. Co ich łączy? Czym jest esencja umysłu i esencja serca?



" - Nie posiadam postaci, ty natomiast posiadasz w sercu moją esencję.
Dzięki temu manifestuję swoją wolę w przestrzeni twego umysłu
i panuję nad twoim ciałem. Tyle.(...)"


Opinia:

No powiem Wam, że się nie spodziewałam. Zazwyczaj sięgam po książki znanych autorów, żeby się zbytnio nie zawieść. Wiadomo, że nie każdemu się to samo podoba, ale dla przykładu Kinga lubi wiele osób, bo ma do tego podstawy. Obawiałam się tej książki. Dawno nie miałam w ręce fantastyki, może też dlatego. Jestem zaskoczona, oczywiście pozytywnie.

Bardzo podobał mi się świat stworzony przez autora od podstaw. Świat podzielony na nietypowe kontynenty, świat z magią. Czas, w jakim osadzona jest fabuła książki, wydaje się być średniowieczem, czasem też okresem mniej nam odległym, ale ciężko jednoznacznie to stwierdzić przez wzgląd na wszechobecną nadprzyrodzoność. W powieści występuje wiele ciekawych opisów bitew, co powoduje, że akcja jest dość szybka. Humor sprawia, że pozycja jest czysto rozrywkowa, nie męczy czytelnika. Książka sama w sobie przypomina mi troszkę Grę o tron, przy czym mogę mówić jedynie w kontekście serialu, bo książki nadal przede mną. George R.R. Martin też podzielił rozdziały na bohaterów, stworzył świat podobny do naszego, ale jednak bardziej magiczny. Dodatkowo bohaterowie również się spotykają. Jak widzicie, mimo, że autor jest mało znany, nie znaczy to, że jego twórczość jest gorsza. Książka ma przesłanie. Nie mogę Wam zdradzić jakie, zresztą chyba chodzi o to, żeby każdy je znalazł.


"Klapki na oczach, zatyczki w uszach,
okropieństwa wojny to mit słabych ludzi"


Przyczepić się muszę jedynie do kontrastu języka, jaki używa narrator (absolutnie wysublimowany),a jaki czasem używają bohaterowie (wulgarny). Nie przeszkadzają mi "kurwy" w książkach, ale język narratora jest tak poprawny i ładny, że dialogi czasem nie pasują (gryzą się). Dodatkowo wydanie papierowe, choć ładne, zawiera (o zgrozo!) białe strony, przez co po 30 stronach oczy chcą wyjść z orbit. Książkę chce się czytać, ale białe strony nie pozwalają 😀 Ale! Książka ma też wydanie ebookowe, więc bez obaw 😁


Książkę mogę serdecznie polecić wszystkim miłośnikom fantastyki i polskich autorów. Świetna książka, wciągająca, zakończenie spaja całą powieść - super. Jednak nie polecam książki osobom, które nie lubią wulgaryzmów w powieściach (choć nie jest ich przesadnie dużo).


Recenzja pochodzi z mojego bloga: https://czytelniczyzamet.blogspot.com/

Set, który dawno temu stracił wszystko na czym mu zależało, ma szansę to odzyskać. A to za sprawą nieznanej mocy, która czasami przejmuje mu ciało i umysł. Moc ta ma na imię Lili. Warunkiem odzyskania przez Seta to co stracone, jest wędrówka w wyznaczonym przez Lili kierunku.
Zez, młoda złodziejka chce uciec od swojego dotychczasowego życia. Nie udaje jej się to, trafia do...

Wysłuchałem audiobooka. Książka mi się bardzo podobała. Ciekawi bohaterowie świat i wartka akcja. Czekam na kontynuację mam szczerą nadzieję, że się pojawi niedługo. POLECAM!

Wysłuchałem audiobooka. Książka mi się bardzo podobała. Ciekawi bohaterowie świat i wartka akcja. Czekam na kontynuację mam szczerą nadzieję, że się pojawi niedługo. POLECAM!