Ciekawa książka-spowiedź niezwykłej kobiety chorej na stwardnienie rozsiane (SM),która - pomimo licznych ograniczeń - stara się żyć pełnią życia, pracować, dokształcać się i przede wszystkim pomagać innym. Sprawdza się jako żona, mama i babcia.
Polecam osobom zainteresowanych chorobą (samym chorym, ich rodzinom i przyjaciołom),bo jest bardzo optymistyczna.

Ciekawa książka-spowiedź niezwykłej kobiety chorej na stwardnienie rozsiane (SM),która - pomimo licznych ograniczeń - stara się żyć pełnią życia, pracować, dokształcać się i przede wszystkim pomagać innym. Sprawdza się jako żona, mama i babcia.
Polecam osobom zainteresowanych chorobą (samym chorym, ich rodzinom i przyjaciołom),bo jest bardzo optymistyczna.

Wydawnictwo Promic zawsze mile mnie zaskakuje. Nie tylko jeśli chodzi o wydane książki dla dzieci, ale również dla dorosłych. W swoim zbiorze ma wiele wartościowych publikacji. Ostatnio przeczytałam przejmującą, jednak dającą nadzieję książkę, pt. "Gorzki dar", autorstwa pani Grażyny Zielińskiej. Jest to opis jej historii oraz walki z ciężką chorobą, jaką jest stwardnienie rozsiane (SM). Jest to wyjątkowa i piękna lektura, ponieważ mimo bólu i cierpienia, którego na co dzień autorka doświadcza, potrafi się ona cieszyć życiem i mieć nadzieję oraz dawać ją innym...

Grażyna Zielińska jest kobietą sukcesu, która nigdy się nie poddała, walczy do dziś i do tej walki namawia innych ludzi, borykających się z SM. Pragnie udowodnić, że wszystko można pokonać - swoje słabości, strach, zwątpienie. Swoją książkę kieruje także do bliskich osób, którzy chorują na stwardnienie rozsiane, jak również do lekarzy. Wierzy, że książka zainspiruje ich do zgłębienia poznania przyczyn tej choroby, jak i podsunie pomysł na skuteczną metodę jej leczenia.
Pisze również o tym, że z chorobą da się normalnie żyć. Nie trzeba rezygnować z życia, zamykać się w sobie.
Jestem pod wrażeniem nie tylko samej książki, ale i postawy jej autorki. To niezwykłe, w jaki sposób odbiera ona chorobę, jakie ma podejście do życia. Czuję, że pani Grażyna jest osobą pozytywnie nastawioną do życia, ciesząca się z niego i korzystająca z niego pełnymi garściami, do czego namawia innych.

Dzięki tej książce, bliżej zapoznałam się z tą chorobą od strony zdobytej wiedzy na jej temat, jak i cierpienia i bólu jaki przysparza chorym na nią ludziom. Myślę, że przez swoją książkę, autorka chciała również zwrócić uwagę na konieczność wykonywania różnych badań, gdy coś w stanie naszego zdrowia nas niepokoi. Nie poprzestawać na postawionej jednej diagnozie, tylko szukać i sprawdzać dalej. Często jest tak, że człowiek bagatelizuje pewne objawy, zwalając swój zły stan zdrowia na przemęczenie, przepracowanie, problemy rodzinne czy stres. Warto jednak wsłuchać się w swój organizm i nie lekceważyć niepokojących sygnałów, jakie nam wysyła...

Lekturę, mimo opisów bólu i zmagań odbieram jako bardzo pozytywną.
Cała recenzja na mamatosiaczka.blogspot.com

Wydawnictwo Promic zawsze mile mnie zaskakuje. Nie tylko jeśli chodzi o wydane książki dla dzieci, ale również dla dorosłych. W swoim zbiorze ma wiele wartościowych publikacji. Ostatnio przeczytałam przejmującą, jednak dającą nadzieję książkę, pt. "Gorzki dar", autorstwa pani Grażyny Zielińskiej. Jest to opis jej historii oraz walki z ciężką chorobą, jaką jest stwardnienie...

Grażyna Zielińska jest pisarką i poetką. Uwielbia dalekie podróże. Jest osobą aktywną społecznie. Działa głównie na rzecz osób niepełnosprawnych. Prywatnie żona, matka oraz babcia.

Główną bohaterką książki jest kobieta, która dowiaduje się, że cierpi na stwardnienie rozsiane. Gdy spada na nią ta diagnoza, wpada w depresję. Jednak udaje się jej z niej otrząsnąć. Obiecuje sobie, że się nigdy nie podda. W książce jest opisana jej walka z chorobą. Stara się w miarę możliwości żyć normalnie. Ma dwójkę dzieci. Należy do osób aktywnych zawodowo. Osiąga w swoim życiu sukcesy. Jest szczęśliwa.

Książka zmusza do refleksji. Ludzie często są nieszczęśliwi. Przejmują się sprawami nieistotnymi. Dla wielu problemem jest fakt, że nie mogą sobie pozwolić na podróż do ciepłych krajów z powodów finansowych. Niektórzy marzą o tym, żeby pięknie wyglądać, ale nic w tym kierunku nie robią. Bohaterka stara się nam uświadomić, że nasz los zależy od nas. Jak ktoś chce coś zmienić, to musi po prostu to zrobić.

Kobieta jest zdania, że póki jest aktywna, to dobrze się czuje i rzuty SM nie są dla niej tak dotkliwe. Pracuje zawodowo, ponieważ nie chce, żeby rodzina musiała ją utrzymywać. Jest zdania, że wielu chorych nie chce pozostać aktywnych zawodowo, gdyż sądzą, że bliscy mają obowiązek ich utrzymywać z powodu nieszczęścia, jakim jest choroba.

Wierzy w Boga. Jest zdania, że wszystko, co się dzieje w jej życiu ma głębszy sens. Uważa, że choroba, która dla niej jest zupełnie niezrozumiała, ma jakiś cel, o którym wie tylko Bóg. Większość osób, którzy cierpią z powodu stwardnienia rozsianego albo z powodu raka czy z powodu innej choroby ma żal do Stwórcy. Niektórzy wierzą, że poprzez gorliwą modlitwę zdarzy się cud. Kobieta nie liczy na cud, mimo wszystko należy do osób bardzo religijnych. Często chodzi do kościoła. Lubi modlić się w większym gronie.

Kiedyś, mąż podwiózł ją do świątyni. Kobieta modliła się ze wszystkimi, pomimo że czuła się bardzo słabo. Miała problem, żeby podejść i przyjąć eucharystię. Cieszy się, że starczyło jej sił, aby dojść do ołtarza. Ciężko jej było wrócić do domu, ledwo trzymała się na nogach. Nikt nie chciał jej pomóc. Przechodnie sądzili, że jest po prostu pijana. Zauważa ją w końcu sąsiadka i poprosi jakiś ludzi, aby podwieźli ją pod sam dom. Kobieta dochodzi do wniosku, że to jej Anioł Stróż czuwa nad nią.

Zadaniem tej książki jest podnosić na duchu osoby chore przewlekle. Ta ciekawa historia myślę, że zachęci do refleksji każdego. Polecam szczególnie osobom chorym na stwardnienie rozsiane, ponieważ ta powieść jest adresowana w szczególny sposób do tych ludzi.

Książka nie zawiera zbyt wielu opisów choroby, ponieważ główna bohaterka stara się żyć w miarę normalnie. Nie skupia swojej uwagi na chorobie. Traktuje ją tylko i wyłącznie jak drobny element w jej codziennym życiu. „Gorzki Dar” to pouczająca lektura. Warto po nią sięgnąć w wolnej chwili.
Kasia, lat 18
źródło: osemkowyklubrecenzenta.blogspot.com

Grażyna Zielińska jest pisarką i poetką. Uwielbia dalekie podróże. Jest osobą aktywną społecznie. Działa głównie na rzecz osób niepełnosprawnych. Prywatnie żona, matka oraz babcia.

Główną bohaterką książki jest kobieta, która dowiaduje się, że cierpi na stwardnienie rozsiane. Gdy spada na nią ta diagnoza, wpada w depresję. Jednak udaje się jej z niej otrząsnąć. Obiecuje...