Całkiem miła i przyjemna powieść czeska. Dobrze się czyta, dobrze napisana .... czego chcieć więcej ? Polecam

Całkiem miła i przyjemna powieść czeska. Dobrze się czyta, dobrze napisana .... czego chcieć więcej ? Polecam

Lekka lektura będąca ironicznym nawiązaniem do typowych babskich romansideł. Autorowi nieźle udało się przemówić głosem dwudziestokilkuletniej Laury przeżywającej miłosne wzloty i upadki. Nie potrafiłam jednak do końca z nią sympatyzować, nie urzekła mnie też postać Olivera, a tym bardziej zakończenie ich losów. Z jednej strony doceniam Viewegha za prześmiewczą kreację (naprawdę ma się wrażenie, że czyta się dziewczyńskie wywody jakiejś aspirującej pisarki),ale z drugiej sama historia i jej bohaterowie nie specjalnie przypadli mi do gustu.

Lekka lektura będąca ironicznym nawiązaniem do typowych babskich romansideł. Autorowi nieźle udało się przemówić głosem dwudziestokilkuletniej Laury przeżywającej miłosne wzloty i upadki. Nie potrafiłam jednak do końca z nią sympatyzować, nie urzekła mnie też postać Olivera, a tym bardziej zakończenie ich losów. Z jednej strony doceniam Viewegha za prześmiewczą kreację...

Fajna, bardzo naturalna opowieść - na podstawie książki powstał zresztą film pt. "Mężczyzna idealny" - który oczywiście bardzo "spłaszcza temat", ale ...

Fajna, bardzo naturalna opowieść - na podstawie książki powstał zresztą film pt. "Mężczyzna idealny" - który oczywiście bardzo "spłaszcza temat", ale ...

Pierwsza książka przeczytana przeze mnie po czesku!! Prosta, całkiem przyjemna, niezbyt skomplikowana, co przy czytaniu w oryginale działa na plus. Gdyby to było jakieś wiekopomne dzieło, to raczej bym nie podołała. W sumie całkiem zabawna i wydaje mi się, gdy patrzę po ocenach, że przez tłumaczenie książka mogła sporo stracić. Język czeski ma swój charakterystyczny wydźwięk i niektóre żarty w tłumaczeniu nie brzmią już tak zabawnie. Ogólnie oceniam nieco wyżej, bo całkiem dobrze się przy niej bawiłam.

Pierwsza książka przeczytana przeze mnie po czesku!! Prosta, całkiem przyjemna, niezbyt skomplikowana, co przy czytaniu w oryginale działa na plus. Gdyby to było jakieś wiekopomne dzieło, to raczej bym nie podołała. W sumie całkiem zabawna i wydaje mi się, gdy patrzę po ocenach, że przez tłumaczenie książka mogła sporo stracić. Język czeski ma swój charakterystyczny...

Zaczyna się od kłamstwa Wydawnictwa Zysk i S-ka na okładce:
"Michal Viewegh (ur. w 1962 roku w Pradze) jest aktualnie najpopularniejszym czeskim wspólczesnym pisarzem..."

Nie akceptuję promocji nieznanego mnie pisarza kosztem pozostałych, wymienianych przez Wikipedię, z których część znam i cenię. A Wikipedia podaje:
"...Do autorów literatury współczesnej zaliczani są Michal Ajvaz, Jan Balaban, Pavel Brycz, Radka Denemarkova, Sylva Fisherova, Emil Haki, Jan Novak, Tomas Prida, Sylvie Richterova, Jaroslav Rudis. Premys Rut, Michal Sanda, Filip Topol, Jachym Topol, Jaroslav Velinsky, Michal Viewegh, Petra Hulova.."
Nigdzie nie znalazłem, że jest "naj..". Ja, z kolei, mogę z czystym sumieniem promować np Balabana "Zapytaj taty", udany utwór, któremu dałem 8 gwiazdek.

Ale przejdźmy do książki. W Wikipedii znajduję:
"Román pro ženy, 2001 (wyd. polskie pt. Powieść dla kobiet, 2005, późniejsze polskie wydania noszą tytuł Mężczyzna idealny); sfilmowana w 2005, reż. Filip Renč (w Polsce ten film dystrybuowany pod tytułem Mężczyzna idealny)"
No to mniej wybredni czytelnicy niech to sobie czytają, bo ja z wielkim trudem dobrnąłem do strony 104 z 226 stanowiących całość. Nie dość, że jest to żenująca historyjka o niezbyt moralnych matce i córce, oraz o facecie, który kopulował 20 lat temu matkę, a teraz to robi z córką, to autor jest absolutnie pozbawiony poczucia humoru i sceny, które same w sobie mogłyby być śmieszne, takimi nie są, ze względu na wspomniane beztalencie. Ponadto nie jestem w stanie zachwycać się dwulicowością bohaterki, jej nachalnym podrywem starucha, który tylko przez przypadek nie jest jej ojcem, jak i oceną pierwszego stosunku jej matki w kategoriach "zaschłej spermy" (s. 82)
Wyczytałem, że to książka o głupocie kobiet; jeśli tak, to wolę się tarzać i ryczeć ze śmiechu z Masłowską, bo tutaj nie uśmiechnąłem się ani razu.

Zaczyna się od kłamstwa Wydawnictwa Zysk i S-ka na okładce:
"Michal Viewegh (ur. w 1962 roku w Pradze) jest aktualnie najpopularniejszym czeskim wspólczesnym pisarzem..."

Nie akceptuję promocji nieznanego mnie pisarza kosztem pozostałych, wymienianych przez Wikipedię, z których część znam i cenię. A Wikipedia podaje:
"...Do autorów ...

Po raz pierwszy czytałam coś czeskiego. Książka niezbyt wymagająca, szybko się czyta, nie trzeba się skupiać - można odłożyć ją na bok i wracając nie gubimy wątku. Książka jest wydana pod dwoma tytułami ( "Mężczyzna idealny" oraz "Powieść dla kobiet" ).
Na "szybką" lekturę w sam raz.

Po raz pierwszy czytałam coś czeskiego. Książka niezbyt wymagająca, szybko się czyta, nie trzeba się skupiać - można odłożyć ją na bok i wracając nie gubimy wątku. Książka jest wydana pod dwoma tytułami ( "Mężczyzna idealny" oraz "Powieść dla kobiet" ).
Na "szybką" lekturę w sam raz.

Czeska Bridget Jones i to napisana przez faceta! Fantastyczna, dowcipna książka. Lekka i rozrywkowa, ale nie banalna. Ciekawie napisana.
Uwaga spoiler - zakończenie ogromnie rozczarowujące.

Czeska Bridget Jones i to napisana przez faceta! Fantastyczna, dowcipna książka. Lekka i rozrywkowa, ale nie banalna. Ciekawie napisana.
Uwaga spoiler - zakończenie ogromnie rozczarowujące.

Dłuższa opinia tutaj: --> http://czechozydek.wordpress.com/2013/02/22/michal-viewegh-powiesc-dla-kobietmezczyzna-idealny/

Dłuższa opinia tutaj: --> http://czechozydek.wordpress.com/2013/02/22/michal-viewegh-powiesc-dla-kobietmezczyzna-idealny/

Kolejna z lektur na studiach bohemistycznych. Nasłuchałam się na zajęciach o tym, jaka rzekomo ona głęboka i ironiczna... A jak dla mnie wyglądała zupełnie jak romansidło dołączone do babskiej gazetki. Nie jest tragiczna, nie w tym rzecz. Czyta się ją lekko, przyjemnie. Ale... nic się z niej nie wynosi. Żadnych przemyśleń, żadnych powodów by znów po nią sięgnąć. Nic tylko przeczytać i zapomnieć, że w ogóle istniała.

Kolejna z lektur na studiach bohemistycznych. Nasłuchałam się na zajęciach o tym, jaka rzekomo ona głęboka i ironiczna... A jak dla mnie wyglądała zupełnie jak romansidło dołączone do babskiej gazetki. Nie jest tragiczna, nie w tym rzecz. Czyta się ją lekko, przyjemnie. Ale... nic się z niej nie wynosi. Żadnych przemyśleń, żadnych powodów by znów po nią sięgnąć. Nic tylko...

Lekkie czytadło do pociągu, albo na długi, jesienny wieczór. Przyjemna.

Lekkie czytadło do pociągu, albo na długi, jesienny wieczór. Przyjemna.