Dziady cz. III

Ta część dziadów, mimo że ciekawa, to jednak nie aż tak jak część druga. Mimo wszystko przeczytałem chętnie. Oczywiście polecam każdemu kto lubi twórczość Mickiewicza.

Ta część dziadów, mimo że ciekawa, to jednak nie aż tak jak część druga. Mimo wszystko przeczytałem chętnie. Oczywiście polecam każdemu kto lubi twórczość Mickiewicza.

Pokaż mimo to

Pisarze tego okresu postawili poezji szczególne zadanie, mające na celu zachowanie ciągłości polskiej tożsamości narodowej. Można to również interpretować jako próbę uświadomienia Polakom, że zostali oni wybrani przez Boga do wypełnienia historycznej misji i że istnieje przyczyna tego cierpienia o znaczeniu symbolicznym.

To, co czuje Konrad w sobie, to poczucie powołania do walki o niepodległość swojego kraju i wolność swoich rodaków. Jego patriotyzm jest tak ogromny, że zakłada, że ​​może odrzucić Boga, jeśli pomoże mu to wyzwolić ojczyznę z niewoli.

W trakcie sceny V ksiądz Piotr doświadcza łaski Bożej, której Konrad nie otrzymał. Zapewne dlatego, że ksiądz Piotr jest w trakcie swojej rozmowy z Bogiem pełny pokory. Otrzymuje proroczą wizję przyszłości Polski.

Utwór Adama Mickiewicza jest wyrazem idei mesjanizmu narodu polskiego. Mianowicie Polacy, są narodem wybranym przez Boga do spełnienia specjalnej misji. Misją narodu polskiego jest powtórzenie biblijnego losu Jezusa Chrystusa - Polacy, tak jak on, są karani i okrutnie torturowani, przetrzymywani w więzieniu, dręczeni. Muszą odkupić grzechy jej i innych narodów, w wyniku których doprowadzą one do wyzwolenia spod obcego jarzma i utworzenia nowego ładu w Europie zgodnego z zasadami wiary chrześcijańskiej.

Pisarze tego okresu postawili poezji szczególne zadanie, mające na celu zachowanie ciągłości polskiej tożsamości narodowej. Można to również interpretować jako próbę uświadomienia Polakom, że zostali oni wybrani przez Boga do wypełnienia historycznej misji i że istnieje przyczyna tego cierpienia o znaczeniu symbolicznym.

To, co czuje Konrad w sobie, to poczucie powołania...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Przemiana Gustawa w Konrada jest naciągana i nielogiczna. Cierpienie Polaków, bla bla bla, to nie ma nic wspólnego z tym, co jest teraz. Napisane to było po to, ny podnieść Polaków na duchu po nieudanym powstaniu, i tyle.

Przemiana Gustawa w Konrada jest naciągana i nielogiczna. Cierpienie Polaków, bla bla bla, to nie ma nic wspólnego z tym, co jest teraz. Napisane to było po to, ny podnieść Polaków na duchu po nieudanym powstaniu, i tyle.

Pokaż mimo to

Wg mnie najsłabsza część że wszystkich. Ciężko się czytało. Oczywiście to tylko moja opinia.

Wg mnie najsłabsza część że wszystkich. Ciężko się czytało. Oczywiście to tylko moja opinia.

Pokaż mimo to

Przyznaję, mało co zrozumiałem z lektury. Pamiętam tylko, że wszyscy byli smutni i chcieli popełnić samobójstwo. Albo już je popełnili i występowali jako duchy. Heh, romantyzm.

Przyznaję, mało co zrozumiałem z lektury. Pamiętam tylko, że wszyscy byli smutni i chcieli popełnić samobójstwo. Albo już je popełnili i występowali jako duchy. Heh, romantyzm.

Pokaż mimo to

Najlepsza część Dziadów.

Najlepsza część Dziadów.

Pokaż mimo to

Klasyka polskiego dramatu, właściwie pozycja obowiązkowa.

Klasyka polskiego dramatu, właściwie pozycja obowiązkowa.

Pokaż mimo to

Idealny przykład Grafomanii. 4 gwiazdki że względu na wielką improwizację.
Pseudopatriotyczny banał o różnych dziwnych rzeczach i walce za ojczyznę. Radzę omijać szerokim łukiem

Idealny przykład Grafomanii. 4 gwiazdki że względu na wielką improwizację.
Pseudopatriotyczny banał o różnych dziwnych rzeczach i walce za ojczyznę. Radzę omijać szerokim łukiem

Pokaż mimo to

Z klasycznymi dziełami polskiej literatury jest chyba tak, że z każdą lekturą zwraca się uwagę na coś innego. I tak była pycha Konrada, była pokora księdza Piotra, bal u Senatora, podział na Duchy Prawe i Lewe. Ale tym razem skupiłam się na kobietach. Na matkach i żonach, które czekają na synów i mężów, żyjąc tylko nadzieją, że oni jeszcze żyją. Na kobiety, które potrafią odłożyć swoją dumę na bok i na kolanach błagać o łaskę dla nich. Muszę przyznać, że po takiej lekturze zmienia się wizja heroizmu i poświęcenia.

Z klasycznymi dziełami polskiej literatury jest chyba tak, że z każdą lekturą zwraca się uwagę na coś innego. I tak była pycha Konrada, była pokora księdza Piotra, bal u Senatora, podział na Duchy Prawe i Lewe. Ale tym razem skupiłam się na kobietach. Na matkach i żonach, które czekają na synów i mężów, żyjąc tylko nadzieją, że oni jeszcze żyją. Na kobiety, które potrafią...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Moim zdaniem Dziady cz. III jest słabszą kontynuacją cz. II jak I. Mickiewicz w pewien sposób zbyt dużo w tej książce użył języka francuskiego (chociaż chyba w tamtym czasie mieszkał w Paryżu (?) ). Książka ta jest za mało mistyczna bym rzekł żeby być kontynuacją cz. II i I. Dopiero na samym końcu jest wzmianka o pogańskim obrzędzie Dziadów gdzie w poprzednich częściach były oparte na tym obrządku albo był w nich większy wątek. Stąd moja ocena 6/10

Moim zdaniem Dziady cz. III jest słabszą kontynuacją cz. II jak I. Mickiewicz w pewien sposób zbyt dużo w tej książce użył języka francuskiego (chociaż chyba w tamtym czasie mieszkał w Paryżu (?) ). Książka ta jest za mało mistyczna bym rzekł żeby być kontynuacją cz. II i I. Dopiero na samym końcu jest wzmianka o pogańskim obrzędzie Dziadów gdzie w poprzednich częściach...

więcej

mniej

Pokaż mimo to