Zielonego pojęcia nie mam co tu się wydarzyło, zgubiłam się gdzieś po drodze, jest to według mnie najgorsza z części dziadów, totalnie nie przypadła mi do gustu

Zielonego pojęcia nie mam co tu się wydarzyło, zgubiłam się gdzieś po drodze, jest to według mnie najgorsza z części dziadów, totalnie nie przypadła mi do gustu

Kto wpadł na pomysł, że tak trudne dzieło będzie odpowiednie dla uczniów 2 klasy liceum?

Kto wpadł na pomysł, że tak trudne dzieło będzie odpowiednie dla uczniów 2 klasy liceum?

Chciałbym napisać coś więcej, ale chyba żadne słowa nie będą w stanie oddać geniuszu Mickiewicza. Napiszę zatem jedynie "ARCYDZIEŁO".

Chciałbym napisać coś więcej, ale chyba żadne słowa nie będą w stanie oddać geniuszu Mickiewicza. Napiszę zatem jedynie "ARCYDZIEŁO".

Przepełniona symboliką i ciężka w odbiorze. Tragicznie się czytało ze względu na liczne archaizmy i dialogi w języku francuskim. W jednym przypisie tłumaczone były często wypowiedzi kilku bohaterów na raz, co było strasznie irytujące i mylące. Wystawiam 3 gwiazdki za ciekawą puentę.

Przepełniona symboliką i ciężka w odbiorze. Tragicznie się czytało ze względu na liczne archaizmy i dialogi w języku francuskim. W jednym przypisie tłumaczone były często wypowiedzi kilku bohaterów na raz, co było strasznie irytujące i mylące. Wystawiam 3 gwiazdki za ciekawą puentę.

Zemsta, zemsta, zemsta na wroga

Zemsta, zemsta, zemsta na wroga

Muszę przyznać że moje pierwsze spotkanie z tą książką nie było udane, zauważyłam dwa dni przed wejściówką że muszę to zrobić, nie zdążyłam nawet pójść do biblioteki i skończyło się na czytaniu pdf-owej wersji z wolnych lektur. Nie wiem czy to kwestia presji czasu czy te dwa lata zrobiły aż taką różnicę ale bardzo opornie szła mi ta lektura. Nie byłam w stanie się skupić na niej, jedyne co we mnie budziły pogmatwane wypowiedzi bochaterów to frustrujące. Ostatnio jednak w ramach powtórek przed maturą przeczytałam jeszcze raz te książkę, niedość że szybciej bo była to kwestia mile spędzonego popołudnia a nie dwóch nerwowych nocy, z większym zrozumieniem to jeszcze z większym zadowoleniem. Jest to z pewnia lektura niełatwa do przeczytania aczkolwiek może porwać serce młodego człowiek. Zdecydowanie najlepsze w moim odczuciu fragmenty to mała improwizacja oraz wielka improwizacja. Konrad jest bardzo interesującym bochaterem. Może nie w kontekście ratowania ojczyzny ale w kontekście porywczością uczuć uważam że młodzi ludzie mogą się z nim identyfikować. Konrad wbrew pozorom jest postacią ponadczasową. Ponadto obecna w wielkiej improwizacji psychomachja nadaje utworowi bardzo ciekawy wręcz niepokojący klimat. Utwór pokazuje nam również przekrój ówczesnego społeczeństwa. Jest bardzo godnym ukoronowaniem cyklu.

Muszę przyznać że moje pierwsze spotkanie z tą książką nie było udane, zauważyłam dwa dni przed wejściówką że muszę to zrobić, nie zdążyłam nawet pójść do biblioteki i skończyło się na czytaniu pdf-owej wersji z wolnych lektur. Nie wiem czy to kwestia presji czasu czy te dwa lata zrobiły aż taką różnicę ale bardzo opornie szła mi ta lektura. Nie byłam w stanie się skupić na...

Nie polecam, autor inhalował coś mocnego podczas tworzenia

Nie polecam, autor inhalował coś mocnego podczas tworzenia

Dziady, to dziady. Lubić ich nie trzeba, ale znać mimo wszystko warto.

Dziady, to dziady. Lubić ich nie trzeba, ale znać mimo wszystko warto.

Masakra.... Lektura szkolna , z której nie zrozumiałam prawie nic bez streszczeń i analiz z nauczycielem. Ciężka w zrozumieniu i męcząca.

Masakra.... Lektura szkolna , z której nie zrozumiałam prawie nic bez streszczeń i analiz z nauczycielem. Ciężka w zrozumieniu i męcząca.

Ta część dziadów, mimo że ciekawa, to jednak nie aż tak jak część druga. Mimo wszystko przeczytałem chętnie. Oczywiście polecam każdemu kto lubi twórczość Mickiewicza.

Ta część dziadów, mimo że ciekawa, to jednak nie aż tak jak część druga. Mimo wszystko przeczytałem chętnie. Oczywiście polecam każdemu kto lubi twórczość Mickiewicza.