Po powieść "Sejsmiczna pogoda" sięgnęłam z dwóch powodów: miałam ochotę przeczytać coś z dziedziny ogólnie pojętej fantastyki, poza tym to piękna cegła licząca ponad sześćset stron.

Fantastyka to niesamowita dziedzina, w której kluczową rolą stanowi wyobraźnia autora. Nie ma granic, wytycznych, limitu. Tworzysz, co chcesz i nie musisz bazować na zasadach logiki. Logikę tworzysz sam.
A tu mamy prawdziwy miszmasz. Dionizos, Święty Graal i błotni ludzie. Łacińskie wskazówki i pojęcia z jeszcze innego języka (możliwe, że to wymysł autora). Pomysł na stworzenie takiego świata był ciekawy, ale dla mnie zbyt chaotyczny.

Nie posiadam informacji o ekranizacji tej powieści, ale jeśli jest lub kiedykolwiek zostanie nakręcony film na podstawie tej książki, to z pewnością go obejrzę, ze względu na postać, jaką jest Janis Cordelia Plumtree. A właściwie z ciekawości, jak aktorka zaprezentuje tak złożoną osobowość.

Były momenty, że miałam ochotę odłożyć książkę na bok i dać sobie spokój, ale fakt, że byłam już po czterystu stronach spowodował, że zdobyłam siły na kontunuowanie czytania. Nic mnie nie zaskoczyło, do finału dotrwałam tylko z ciekawości, jak właściwie ta historia się zakończy. Szału nie ma, nie urywa żadnych części ciała.

Po powieść "Sejsmiczna pogoda" sięgnęłam z dwóch powodów: miałam ochotę przeczytać coś z dziedziny ogólnie pojętej fantastyki, poza tym to piękna cegła licząca ponad sześćset stron.

Fantastyka to niesamowita dziedzina, w której kluczową rolą stanowi wyobraźnia autora. Nie ma granic, wytycznych, limitu. Tworzysz, co chcesz i nie musisz bazować na zasadach logiki. Logikę...

Książka bardzo dobra, czytałam coraz szybciej byle tylko dowiedzieć się jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Myślę, że można by na jej podstawie zrobić dobry serial.

Książka bardzo dobra, czytałam coraz szybciej byle tylko dowiedzieć się jak potoczą się dalsze losy bohaterów. Myślę, że można by na jej podstawie zrobić dobry serial.