Niska ocena tej książki podyktowana jest współczesnym jej odbiorem. Gdybym przeczytał ją ze 30 lat temu z pewnością oceniłbym ją jako dobrą lub bardzo dobrą. Niestety według mnie te opowiadania się zestarzały. Nie zaprzeczam, że Wolski to klasyk i ten zbiór jest klasykiem, ale niestety jest już nieaktualny, to nie jest ten rodzaj opowiadań , który zawsze zachwyca. Dzisiaj już mam inne wymagania, co innego bawi, co innego nie pozwala oderwać się od lektury. A ta książka niestety już "trąci myszką" , a nawet jak na mój gust jest mało fantastyczna.

Niska ocena tej książki podyktowana jest współczesnym jej odbiorem. Gdybym przeczytał ją ze 30 lat temu z pewnością oceniłbym ją jako dobrą lub bardzo dobrą. Niestety według mnie te opowiadania się zestarzały. Nie zaprzeczam, że Wolski to klasyk i ten zbiór jest klasykiem, ale niestety jest już nieaktualny, to nie jest ten rodzaj opowiadań , który zawsze zachwyca. Dzisiaj...

Cechą wspólną mikropowieści jest przyszłość. Co nas czeka za kilkadziesiąt lat? Czy powierzymy swój los w ręce super komputera? Czy władzę, krok po kroku, przejmą kobiety? Tak, „Seksmisja” się kłania, tyle, że w opowiadaniu autor skupia się na mechanizmach, które wykorzystały kobiety, aby dojść do władzy. A może będzie wykonalna transplantacja mózgu? A jeśli kolejne konflikty i eksperymenty przeżyją zmutowane szczury i to one będą prowadzić doświadczenia na ludziach? Każda z tych alternatyw jest opisana w intrygujący sposób, z poczuciem humoru skrzącym się niemal na każdej stronie. Niestety, również literówek jest wiele, niczym bakalii w świątecznym keksie. Naprawdę trzeba się postarać, żeby nie przeszkadzały w lekturze. Szkoda, bo książka warta pochylenia się nad nią.

Cechą wspólną mikropowieści jest przyszłość. Co nas czeka za kilkadziesiąt lat? Czy powierzymy swój los w ręce super komputera? Czy władzę, krok po kroku, przejmą kobiety? Tak, „Seksmisja” się kłania, tyle, że w opowiadaniu autor skupia się na mechanizmach, które wykorzystały kobiety, aby dojść do władzy. A może będzie wykonalna transplantacja mózgu? A jeśli kolejne...

Mimo upływu lat ,,The Bestiarium" to kawał cieżkiego, solidnego SF. Składa się z czterech tekstów, z których jeden ,,Doktor świnka", historia naukowca którego zazdrośni wspólnicy uwięzili w ciele świni, (o ironio, jak dla mnie zdecydowanie najlepszy - podczas lektury wręcz ryczałem ze śmiechu) nieco nie pasuje - jest bardzo zabawny i optymistyczny, podczas gdy ogólny nastrój książki jest raczej posępny. W każdym z pozostałych opowiadań ludzkość w jakiś sposób zmierza ku apokalipsie (albo jest już po niej). Powody są różne: szowinizm, upadek wartości rodzinnych, wojny, zanieczyszczenie środowiska, ogólna niechęć do współpracy... Efekt jest ten sam - upadek świata który znamy. I chociaż życie nie znosi próżni, to odrodzony świat raczej nie jest raczej miejscem w którym chcielibyśmy się znaleźć... Początkowo wydaje się, że nasze problemy powoduje egoizm, chciwość, zawiść i kierowanie się niższymi uczuciami, jednak ostatnie z opowiadań odziera z wszelkich złudzeń - każda cywilizacja nosi w sobie ziarno swego przyszłego upadku. Opowiadania Wolskiego są ciekawe i logiczne, jednak dobra treść została przedstawiona w zbyt lekkiej, niezbyt odpowiadającej klimatowi, formie. Gdy autor opisuje losy grupki ocalałych, zdesperowanych ludzi stylem powieści dla młodzieży, klimat po prostu musi ucierpieć. Może to efekt przeniesienia na karty powieści audycji radiowej? I chociaż lektura pobudziła mnie do refleksji, na temat marności dorobku naszej cywilizacji i kruchości jej dzieł, to świat powieści wciągnął mnie nawet na chwilę. Cały czas odbierałem to tak, jakby bohaterami ,,The Bestiarium" byli np. Marsjanie, co stanowi dla mnie wielką wadę i ciężko odbija się na odbiorze całości.

Mimo upływu lat ,,The Bestiarium" to kawał cieżkiego, solidnego SF. Składa się z czterech tekstów, z których jeden ,,Doktor świnka", historia naukowca którego zazdrośni wspólnicy uwięzili w ciele świni, (o ironio, jak dla mnie zdecydowanie najlepszy - podczas lektury wręcz ryczałem ze śmiechu) nieco nie pasuje - jest bardzo zabawny i optymistyczny, podczas gdy ogólny...

Książka jest rewelacyjna, ale jeszcze lepsze było słuchowisko w "60 minut na godzinę" czytane przez Tadeusza Włudarskiego. Dlaczego nie można kupić audiobooka?

Książka jest rewelacyjna, ale jeszcze lepsze było słuchowisko w "60 minut na godzinę" czytane przez Tadeusza Włudarskiego. Dlaczego nie można kupić audiobooka?

Opowiadania pełne wyobraźni i morału.

Opowiadania pełne wyobraźni i morału.

KApitalne!

KApitalne!

Zbiór pod każdym względem świetny. Wyobraźnia tego człowieka jest niebywała. coś w stylu "za milion lat dinozaury w szkołach uczyć się będą, że kiedyś na ziemi żyli ludzie" ;)

Zbiór pod każdym względem świetny. Wyobraźnia tego człowieka jest niebywała. coś w stylu "za milion lat dinozaury w szkołach uczyć się będą, że kiedyś na ziemi żyli ludzie" ;)