Oto dalsza historia Mony - dziewczynki, która dzięki miłości najbliższych potrafiła stawić czoło śmiertelnej chorobie i wszystko wskazywało na to, że wyszła z tej walki zwycięsko. Mijające lata wymazały z pamięci Mony i jej rodziców widmo choroby, z którą walczyli. Mała Mona wyrosła wbrew wszelkim przepowiedniom lekarzy. Jest pełną życia nastolatką, a jej rodzice cieszą się odzyskanym szczęściem. Narodziny kolejnego syna, Marka, utwierdzają wiarę rodziny w normalne życie. Ale oto dramat się powtarza - kiedy Mona kończy dwanaście lat, białaczka powraca. Wspaniała książka , dobrze napisana

Oto dalsza historia Mony - dziewczynki, która dzięki miłości najbliższych potrafiła stawić czoło śmiertelnej chorobie i wszystko wskazywało na to, że wyszła z tej walki zwycięsko. Mijające lata wymazały z pamięci Mony i jej rodziców widmo choroby, z którą walczyli. Mała Mona wyrosła wbrew wszelkim przepowiedniom lekarzy. Jest pełną życia nastolatką, a jej rodzice cieszą się...

Historia przejmująca, dramatyczna opowiada o dwunastoletniej Monie chorej na białaczkę, dramat matki i walka z chorobą.
Łzy płynęły mi jak czytałam tę książkę wzruszyłam się do łez, wzruszająca, mądra książka z przesłaniem życiowym poruszająca za serce!!!!

Historia przejmująca, dramatyczna opowiada o dwunastoletniej Monie chorej na białaczkę, dramat matki i walka z chorobą.
Łzy płynęły mi jak czytałam tę książkę wzruszyłam się do łez, wzruszająca, mądra książka z przesłaniem życiowym poruszająca za serce!!!!

Cała historia Mony i jej choroby jest niesłychanie poruszająca i bolesna, a ta powieść jest ogromnym odsłonieniem serca przed czytelnikiem, bo ja czytając ją miałam wrażenie, że autorka pisze ją sercem. Tak więc zakończenie załamało mnie całkowicie, bo zupełnie się go nie spodziewałam i przez co najmniej dziesięć minut płakałam, bo po prostu czułam się tak, jakby to dotknęło mnie osobiście. Na koniec dodam tylko, że świat potrzebuje więcej takich książek, które na dobre wstrząsają człowiekiem i pokazują ile trzeba mieć siły, aby sprostać życiowym wyzwaniom i cierpieniu, które za tym idzie.

Cała historia Mony i jej choroby jest niesłychanie poruszająca i bolesna, a ta powieść jest ogromnym odsłonieniem serca przed czytelnikiem, bo ja czytając ją miałam wrażenie, że autorka pisze ją sercem. Tak więc zakończenie załamało mnie całkowicie, bo zupełnie się go nie spodziewałam i przez co najmniej dziesięć minut płakałam, bo po prostu czułam się tak, jakby to...

Ostatnio przeczytałam 1 część, teraz drugą, która też czekała na mnie na półce. Te książki udało mi się dostać w bibliotece, a właściwie to po prostu je zauważyłam i wzięłam. Teraz już wiem jak wartościowe są. To prawdziwa historia Mony, dziewczynki chorej na białaczce. W tej części są jej dalsze losy. Mimo smutnego tematu od tej pozycji nie mogłam się oderwać. Czułam naprzemiennie różne emocje z bohaterami. Razem z matką Mony liczyłam, że wszystko w ich życiu się ułoży. W tej części białaczka wraca i na nowo wytrzymałość całej rodziny wystawiona jest na próbę. Jak pogodzić opiekę nad chorą córką z opieką nad 2 letnim synkiem i drugim nastoletnim już synem? Bardzo trudne zadanie. Jestem pełna podziwu ile potrafi w sobie znaleźć siły matka, by walczyć o zdrowie dziecka. Mimo smutku jaki można niewątpliwie czytać książkę i łez ile wylałam, to pełna jest też optymizmu, by cieszyć się każdą chwilą. Niezależnie czy jesteśmy zdrowi czy nie, to warto celebrować każdy dzień, by przeżywać codziennie radość, choć najmniejszą, robić coś co lubimy.

Rodzice Mony musieli balansować między smutkiem, strachem, a zapewnieniem całej rodziny stabilnego domu, gdzie każdy czuje się bezpiecznie, komfortowo. Każdego dnia starali się, by choroba nie przysłoniła teraźniejszości. Mieli bardzo silny hart ducha, dużo wiary mimo ciężkich chwil. No i to jest ważne w takich sytuacjach. Książka jest bardzo warta uwagi i przeczytania, zastanowienia się nad ważnymi sprawami. Polecam serdecznie, może nie jest łatwo dostępna z tego co wiem, ale zdecydowanie warto starać się ją wyszukać i przeczytać. Do refleksji, bo może i my dzięki niej zmienimy coś w swoim życiu. Ja na pewno, dała mi wiele motywacji. Smutek jest, ale nie dominuje, można popłakać, ale też oczyścić się, przesłanie, by cieszyć się każdym dniem jest oczywiste, ale często o tym zapominamy. Warto sobie o tym przypomnieć i wcielić to w życie.

Ostatnio przeczytałam 1 część, teraz drugą, która też czekała na mnie na półce. Te książki udało mi się dostać w bibliotece, a właściwie to po prostu je zauważyłam i wzięłam. Teraz już wiem jak wartościowe są. To prawdziwa historia Mony, dziewczynki chorej na białaczce. W tej części są jej dalsze losy. Mimo smutnego tematu od tej pozycji nie mogłam się oderwać. Czułam...

piękna..

piękna..

Ach ileż łez polało się w te kilka chwil spędzonych nad tą książką. Ileż przemyśleń po, których życie stawało się jeszcze czarniejsze a śmierć bardziej nieuchronna niż kiedykolwiek. Ale za to daje siłę do walki, motywuje by jeszcze raz spojrzeć na nasze życie i zrozumieć je na nowo.

Ach ileż łez polało się w te kilka chwil spędzonych nad tą książką. Ileż przemyśleń po, których życie stawało się jeszcze czarniejsze a śmierć bardziej nieuchronna niż kiedykolwiek. Ale za to daje siłę do walki, motywuje by jeszcze raz spojrzeć na nasze życie i zrozumieć je na nowo.

Świetnie napisana książka, pełna cierpienia lecz bohaterowie nie użalają się nad swoim losem. Najlepsze w tym wszystkim jest to iż "Kocham cię życie, Mona" jest autobiografią, dzięki czemu czytelnik odczuwa autentyczne, szczere emocje.
Książka ta przedstawia walkę Mony z białaczką, która niestety ją pokonuje, a to z kolei jest niewiarygodnie smutne, ponieważ Mo miała jedynie 14 lat i całe życie przed sobą.
Serdecznie polecam, chociażby po to aby zobaczyć jak straszną chorobą jest rak i jak trudno z nim walczyć.

Świetnie napisana książka, pełna cierpienia lecz bohaterowie nie użalają się nad swoim losem. Najlepsze w tym wszystkim jest to iż "Kocham cię życie, Mona" jest autobiografią, dzięki czemu czytelnik odczuwa autentyczne, szczere emocje.
Książka ta przedstawia walkę Mony z białaczką, która niestety ją pokonuje, a to z kolei jest niewiarygodnie smutne, ponieważ Mo miała...

Czytając płakałam.

Czytając płakałam.

Moja opinia tutaj: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2012/08/kocham-cie-zycie-ginette-bureau.html

Moja opinia tutaj: http://dajprzeczytac.blogspot.com/2012/08/kocham-cie-zycie-ginette-bureau.html

Książka jest wprost wspaniała, wzruszyła mnie strasznie. Dzięki niej zrozumiałam, ile trudu, poświęcenia a przede wszystkim cierpienia przysparza choroba. Książka otwiera nam szeroko oczy na otaczający nas świat.

Książka jest wprost wspaniała, wzruszyła mnie strasznie. Dzięki niej zrozumiałam, ile trudu, poświęcenia a przede wszystkim cierpienia przysparza choroba. Książka otwiera nam szeroko oczy na otaczający nas świat.