Zaskakująca, jeśli chodzi o czas, kiedy została wydana. Poza tym nic nadzwyczajnego.

Zaskakująca, jeśli chodzi o czas, kiedy została wydana. Poza tym nic nadzwyczajnego.

W zasadzie pozostaje mi tylko żałować, że nic nie wiadomo o tym autorze i że nie ma żadnych innych jego książek. Powieść zupełnie nietuzinkowa zarówno ze względu na narrację przełamywaną partiami lirycznymi (co prawda różnych lotów),jak i nielinearność i różne wersje zakończeń wątków. Czytelnik w zasadzie nigdy do końca nie jest pewien, jak zamykają się poszczególne historie. Chociaż sposób podejścia do głównego tematu oscylującego wokół tytułowego "Bólu istnienia" bohatera może się wydawać staromodny lub wręcz pretensjonalny, to w dalszym ciągu może on stanowić dobry punkt wyjścia do jak najbardziej aktualnych dyskusji wokół problemów społecznych i psychologicznych, z którymi zmaga się środowisko LGBT. O ile tematyka wydaje się dość konwencjonalna (miłość, zdrady, kłamstwa, seks) to zdecydowanie nabiera ona innego wydźwięku, kiedy uświadamiamy sobie, że tekst powstawał u schyłku zupełnie innej epoki. Część postaci jest niezwykle wzruszająca, jak „matka wielotysięczna”, dziadek Nikodem wyruszający w ostatni kurs swoim autobusem i skin Maciek, który został gejowskim kapitanem Klosem…
Nie mogę się również oprzeć wrażeniu, że Michał Witkowski pisząc swoje Lubiewo odwołuje się poniekąd do zapomnianej powieści Krzeszowca, w której zostaje opisane owo "Inne państwo", których ambasady znajdują się w publicznych szaletach trójmiejskich dworców PKP, krakowskim „maneżu” Pana Wojtka, wielickim hostelu babki Alojzy oraz rozlicznych pikiet miejskich. I jest to wreszcie opowieść o chorobie i tragicznym pokłosiu, które zbiera AIDS na początkach światowej epidemii. W żadnym innym polskim utworze nie znalazłem tak realistycznego przedstawienia umierania, które momentami każe myśleć o tekstach Herve Guiberta.
Szkoda, że ta powieść nie jest bardziej znana.

W zasadzie pozostaje mi tylko żałować, że nic nie wiadomo o tym autorze i że nie ma żadnych innych jego książek. Powieść zupełnie nietuzinkowa zarówno ze względu na narrację przełamywaną partiami lirycznymi (co prawda różnych lotów),jak i nielinearność i różne wersje zakończeń wątków. Czytelnik w zasadzie nigdy do końca nie jest pewien, jak zamykają się poszczególne...