Jeden wielki chaos! Za dużo wszystkiego, wątków, postaci, agencji, powiązań etc etc etc. W pewnym momencie - jeżeli chce się dobrnąć do końca, to w sumie wszystko jedno, czy przejdzie się na kolejną stronę czy kilka pominie. A pomysł zapowiadał się świetnie. Szkoda!

Jeden wielki chaos! Za dużo wszystkiego, wątków, postaci, agencji, powiązań etc etc etc. W pewnym momencie - jeżeli chce się dobrnąć do końca, to w sumie wszystko jedno, czy przejdzie się na kolejną stronę czy kilka pominie. A pomysł zapowiadał się świetnie. Szkoda!

Kolejna część, która bardzo mi się podobała i choć można się spodziewać mniej więcej tego samego, to jednak nadal odkrywamy coś nowego w historii, którą przedstawia nam Steve. Taki nowoczesny Indiana Jones, którego nie da się nie lubić.
Podoba mi się to, że każdy tom ma inną zagadkę historyczną, ale fabularnie jeśli chodzi o bohaterów dowiadujemy się nowych rzeczy i rozwijają się oni w każdym kierunku.
Jestem ciekawa co tam jeszcze nasz bohater wymyśli w kolejnych częściach.

Kolejna część, która bardzo mi się podobała i choć można się spodziewać mniej więcej tego samego, to jednak nadal odkrywamy coś nowego w historii, którą przedstawia nam Steve. Taki nowoczesny Indiana Jones, którego nie da się nie lubić.
Podoba mi się to, że każdy tom ma inną zagadkę historyczną, ale fabularnie jeśli chodzi o bohaterów dowiadujemy się nowych rzeczy i...

Dużo akcji, ale fabuła dość nietypowa opowiadająca nam o współczesnych piratach mających wpływ na politykę USA.

Dużo akcji, ale fabuła dość nietypowa opowiadająca nam o współczesnych piratach mających wpływ na politykę USA.

Zaczynając od któregoś z kolei tomu serii zawsze jest ryzyko, że nie połapię się w akcji. Ale na szczęście nie było tak w tym przypadku. Wygląda na to, że każdy tom skupia się na jednej historii.
Cotton Malone jest byłym agentem agencji wywiadowczej Magellan Billet. I jest potrafi rozwiązać każdy problem, wywiązać się z każdego zadania. W tym tomie zmaga się z tajemniczą Wspólnotą, którą tworzą potomkowie dawnych piratów. Przepraszam - korsarzy. Przynajmniej za takowych się uważają.
Każdy wie kim są piraci i czym się parają. A kim byli korarze? To tacy zalegalizowani piraci. Ci, którzy posiadali zatwierdzony przez władcę danego kraju list kaperski mogli do oporu napadać i grabić statki wroga. Najsłynniejszym korsarzem był sir Francis Drake. Swoją drogą bardzo barwna, ciekawa postać.
Wracając do historii przeczytanej przeze mnie. Okazuje się, że piractwo to nie tylko łupienie statków czy nielegalne pobieranie plików z internetu. Malone musi zmierzyć się z zamachem na prezydenta, porwaniami, zabójcami, próbą szantażu. Bo jego przeciwnik nie cofnie się przed niczym, byle tylko osiągnąć swój cel.
Powieść zawiera wszystko co trzeba - brawurowa akcja, ciekawe postacie, szybkie tempo. Pościgi, strzelaniny, spisek, tajemnica. Bo nie mogło się obejść bez tajemnicy. A dotyczy ona zamiłowania Jeffersona do szyfrów. Polecam. Nie wiedziałam czego się spodziewać a wciągnęło mnie na całego.

Zaczynając od któregoś z kolei tomu serii zawsze jest ryzyko, że nie połapię się w akcji. Ale na szczęście nie było tak w tym przypadku. Wygląda na to, że każdy tom skupia się na jednej historii.
Cotton Malone jest byłym agentem agencji wywiadowczej Magellan Billet. I jest potrafi rozwiązać każdy problem, wywiązać się z każdego zadania. W tym tomie zmaga się z tajemniczą...

Cotton Malone znów w akcji . Tym razem w walce ze współczesnymi piratami . Dość niesamowita fabuła , ale po prawdziwe możliwa . Steve Berry spełnia moje oczekiwania co do tego typu literatury . Są fakty historyczne , a potem już tylko wyobraźnia . Najważniejsze , że czyta się to dobrze , a o to w sumie chodzi .

Cotton Malone znów w akcji . Tym razem w walce ze współczesnymi piratami . Dość niesamowita fabuła , ale po prawdziwe możliwa . Steve Berry spełnia moje oczekiwania co do tego typu literatury . Są fakty historyczne , a potem już tylko wyobraźnia . Najważniejsze , że czyta się to dobrze , a o to w sumie chodzi .

Idąc za ciosem postanowiłam kontynuować sagę z udziałem Cottone’a Malone.
Tym razem clou fabuły są zabójstwa czterech prezydentów USA, do jakich doszło w całej historii istnienia kraju. Nie mogę odmówić autorowi kreatywności, bo fajnie je ze sobą połączył, powołując do życia Wspólnotę o korsarskich korzeniach, w której interesie leży usuwanie ze swej drogi te głowy państwa, które nie chciały uznać ich przywilejów.
Trochę gorzej jednak wyszło przystosowanie owych pirackich tradycji do współczesności- szczerze mówiąc te kodeksy honorowe, górnolotne słowa, wyszukane sposoby pozbywania się wrogów jakoś nie przystają do dzisiejszych realiów i słabo się prezentują. Szczególnie w odniesieniu do ludzi, których głównym życiowym celem jest zysk finansowy.
Za minus tym razem też uznaję za wiele zwrotów akcji i ciągłe zmiany frontów całej gromady agentów, czarnych charakterów, czy typów wynajętych do odwalenia „czarnej roboty”. I te ich nieustanne analizy kto jest wrogiem , a kto sprzymierzeńcem…. Dla mnie to ciut za dużo. Zarówno jeśli chodzi o owe zmiany drużyny, w której grają, jak i rozmyślania.
No i ogromna ilość tych wszystkich agencji wywiadowczych oraz moralność ich szefostwa wołają o pomstę do nieba. Nie jestem ekspertem w tych sprawach i może faktycznie czasem praca tych instytucji polega na skumaniu się z siłami zła, ale jakoś mi się nie spodobało, że w „Kluczu Jeffersona” wszystkie te organizacje oraz ich przełożeni nie okazali się warci nawet funta kłaków. W przeciwieństwie do Cottona Malone, który w tej części przechodzi sam siebie, dwoi się i troi oraz gna z jednego krańca kontynentu na drugi, żeby tylko wziąć udział w kolejnej spektakularnej akcji. Co ciekawe, etatowi agenci Secret Service, czy agencji wywiadowczych sprowadzeni zostali do jego osobistych szoferów, czy pilotów….
Jak na moje gusta: mogłoby być lepiej.

Idąc za ciosem postanowiłam kontynuować sagę z udziałem Cottone’a Malone.
Tym razem clou fabuły są zabójstwa czterech prezydentów USA, do jakich doszło w całej historii istnienia kraju. Nie mogę odmówić autorowi kreatywności, bo fajnie je ze sobą połączył, powołując do życia Wspólnotę o korsarskich korzeniach, w której interesie leży usuwanie ze swej drogi te głowy państwa,...

Przeczytałem książkę Steve’a Berry’ego zatytułowaną „Klucz Jeffersona” i jest to niezły mix wydarzeń historycznych z teoriami spiskowymi w stylu filmowego „Skarbu narodów” , bo głównym motywem jest szyfr Jeffersona, ten szyfr z początku XIX wieku był na tyle niesamowity, że rozstał rozpracowany dopiero w XXI w. Czyli spełnił swoje zadanie ukrycia pewnych tajemnic. Dalej motywy historyczne to piraci i korsarze, którzy mieli realny wpływ na powstanie niepodległej Ameryki. Władze odwdzięczyły się, wydając listy kaperskie, czyli zezwolenie na działalność korsarską na rzecz Stanów Zjednoczonych. I tu zaczyna się ta cała opowieść, która nie wiadomo kiedy przekształca się w teorię spiskową, bowiem okazało się, że piraci, powstała nieformalna organizacja piratów i korsarzy, którzy robili silny lobbing czyli naciski na polityków, niektórych prezydentów to irytowało i usiłowali robić z tym porządek i musieli zginąć. Tym sposobem na tamten świat wysłano czterech prezydentów: Abraham Lincoln ( 1865 r. ),James Garfield ( 1881 r. ),Wiliam McKinley (1901) i John F. Kennedy (1963 r. ). Piątym miał być, fikcyjny bohater, lokator Białego domy Danny Daniels, doszło do zamachu Stanu. Jednak zapobiegł temu Cotton Mallone, bohater znany z kilku książek, i dopiero wszystko się zaczyna.

Wspólnotą piracką od kilku pokoleń rządzi jedna rodzina Hale’ów, mają oni funkcję kapitana. Niegdyś przywódcą piratów zostawała osoba najlepiej się do tego nadająca, była wybierana przez załogę, ale Hale’owie to zmienili uzurpując sobie pełnie władzy. Quentin Hale rządził swoją „załogą” twardą ręką. Doszedł do wniosku, że prezydent mu przeszkadza. Dotarł do tajemnicy, że prezydent niespodziewanie pojawi się w Nowym Yorku. Wiedziało o tym raptem kilka osób. Służby wyjaśniają gdzie doszło do przecieku i po nitce do kłębka motyw jest wyjaśniany. Jest jeszcze kwestia tytułowego klucza Jeffersona, Cotton Mallone bierze sprawy w swoje ręce. Prezydent przeżył zamach, walka z piratami trwa dalej!

Książka jest bardzo ciekawa. Polecam.

Przeczytałem książkę Steve’a Berry’ego zatytułowaną „Klucz Jeffersona” i jest to niezły mix wydarzeń historycznych z teoriami spiskowymi w stylu filmowego „Skarbu narodów” , bo głównym motywem jest szyfr Jeffersona, ten szyfr z początku XIX wieku był na tyle niesamowity, że rozstał rozpracowany dopiero w XXI w. Czyli spełnił swoje zadanie ukrycia pewnych tajemnic. Dalej...

Dużo wolniejsze tempo i mniej interesująca intryga w tej części. Czekam na więcej.

Dużo wolniejsze tempo i mniej interesująca intryga w tej części. Czekam na więcej.

Książka podobała mi się bardzo, wartka akcja, tajemnica którą trzeba rozwiązać,do tego potomkowie korsarzy i piratów czy może być lepiej? Zdecydowanie książkę przeczytałam jednym tchem z wyjątkiem... zakończenia. Niestety, ale tym razem czułam wręcz irytację faktem, że wszyscy czekają na wkroczenie do akcji na Cottona Malone, który dopiero gdy się zjawia doprowadza do końca całą sprawę, co sprawia że książka traci na autentyczności. Poza tym jednym szczegółem Steve Berry się spisał jak zawsze :).

Książka podobała mi się bardzo, wartka akcja, tajemnica którą trzeba rozwiązać,do tego potomkowie korsarzy i piratów czy może być lepiej? Zdecydowanie książkę przeczytałam jednym tchem z wyjątkiem... zakończenia. Niestety, ale tym razem czułam wręcz irytację faktem, że wszyscy czekają na wkroczenie do akcji na Cottona Malone, który dopiero gdy się zjawia doprowadza do...

Książka była dobra. Miała ciekawych zróżnicowanych bohaterów, ciekawą historię i sieć intryg. Działania bohaterów były mniej lub bardziej umotywowane co również było dużym plusem. Wątek historyczny jest również dobry, choć mnie osobiście nie przypadł do gustu.
Całościowo to interesująca i ciekawa lektura.

Książka była dobra. Miała ciekawych zróżnicowanych bohaterów, ciekawą historię i sieć intryg. Działania bohaterów były mniej lub bardziej umotywowane co również było dużym plusem. Wątek historyczny jest również dobry, choć mnie osobiście nie przypadł do gustu.
Całościowo to interesująca i ciekawa lektura.