Książka bardzo dobrze opisuje Zygmunta III Wazę i okres jego panowania w Rzeczpospolitej jak i w Szwecji. Jest to raczej bardziej biografia, więc naturalnie pewnych rzeczy z historii Polski, które działy się za panowania Zygmunta III nie ma. Poza tym napisane obiektywnie, ale w bardzo dobry sposób pokazuje pewne dążenia Zygmunta III (jak na przykład to, że przy podejmowaniu większości decyzji na arenie międzynarodowej jako władca Rzeczpospolitej kierował się myślą o koronie w Szwecji)

Książka bardzo dobrze opisuje Zygmunta III Wazę i okres jego panowania w Rzeczpospolitej jak i w Szwecji. Jest to raczej bardziej biografia, więc naturalnie pewnych rzeczy z historii Polski, które działy się za panowania Zygmunta III nie ma. Poza tym napisane obiektywnie, ale w bardzo dobry sposób pokazuje pewne dążenia Zygmunta III (jak na przykład to, że przy podejmowaniu...

Jeden z najlepszych specjalistów epoki Wazów w Polsce, a także spraw polsko-litewskich w czasach nowożytnych, popełnił całkiem udaną biografię pierwszego przedstawiciela rodu „snopków” na polskim tronie. Zygmunt III Waza jest postacią niezmiernie ważną dla zrozumienia historii naszego kraju w tamtym okresie. Władca ten, wychowany przez matkę w katolicyzmie (co fatalnie zaciąży na wielu sprawach),a wywodzący się z luterańskiej Szwecji (gdzie będzie go długo nosiło),od samego początku swych rządów nie miał u nas dobrej passy. Najpierw nieszczęsna awantura z próbą przehandlowania tronu Habsburgom (polecam w tym zakresie świetną pracę Kazimierza Lepszego o „sejmie inkwizycyjnym”),następnie ciągłe utarczki z wszechwładnym kanclerzem Zamoyskim, aż po nieudaną eskapadę po swe skandynawskie dziedzictwo - to kwestie, które położyły się cieniem na pierwszym okresie jego panowania. Później było jeszcze gorzej. Unia Brzeska, która stała się preludium do wielowiekowego problemu religijnego na wschodzie, nieszczęsne Dymitriady, które dały asumpt do interwencji w państwie carów, i w końcu Rokosz Zebrzydowskiego, jako przesilenie sporów o zakres władzy króla w państwie z obozem zamojszczyków, to problemy kończące środkowy etap rządów Zygmunta. Końcowe lata tego króla to czasy Wojny Trzydziestoletniej, w której Rzeczpospolita wprawdzie wielkiego udziału nie miała, ale jako stronnik obozu katolickiego, była naturalnym obiektem wrogości jego przeciwników. Wojny ze Szwecją, Turcją i Moskwą, jakkolwiek niebędące jeszcze powodem załamania się podstaw państwa, były zapowiedzią późniejszych, bardziej dotkliwych klęsk. Symptomy wielkich dramatów, z Kozackim na czele, dały o sobie znać już za pierwszego z Wazów.
Biorąc pod uwagę bogactwo czasów Zygmunta III, wielką ilość zagadnień zarówno w polityce wewnętrznej, jak i na zewnątrz Rzeczpospolitej Obojga Narodów, mogłoby się wydawać, że praca Henryka Wisnera jest objętościowo dosyć skromna. Jednak historyk ten, umiejętnie władający piórem, poprowadził narrację bardzo sprawnie. Relacja ogółów do szczegółów jest w sam raz. Dzieło czyta się dobrze i z zaciekawieniem. Bardzo dobra pozycja z serii Ossolineum.

Jeden z najlepszych specjalistów epoki Wazów w Polsce, a także spraw polsko-litewskich w czasach nowożytnych, popełnił całkiem udaną biografię pierwszego przedstawiciela rodu „snopków” na polskim tronie. Zygmunt III Waza jest postacią niezmiernie ważną dla zrozumienia historii naszego kraju w tamtym okresie. Władca ten, wychowany przez matkę w katolicyzmie (co fatalnie...

Ta książka to klasyk. Przedstawia w pełni obiektywny obraz panowania Zygmunta III. Podjął się tego również Leszek Podhorodecki czy Stanisław Grzybowski, a przed wojną - Władysław Konopczyński. Jednak najbardziej naukową i aktualną pracą jest ta Henryka Wisnera. Tak się tylko zastanawiam, po co przez tyle lat opowiadano bzdury na jego Zygmunta Wazy.

Ta książka to klasyk. Przedstawia w pełni obiektywny obraz panowania Zygmunta III. Podjął się tego również Leszek Podhorodecki czy Stanisław Grzybowski, a przed wojną - Władysław Konopczyński. Jednak najbardziej naukową i aktualną pracą jest ta Henryka Wisnera. Tak się tylko zastanawiam, po co przez tyle lat opowiadano bzdury na jego Zygmunta Wazy.

W książce niniejszej przedstawił Henryk Wisner życie jednego z najdłużej panujących władców Polski, którego panowanie odegrało bardzo ważną rolę w dziejach naszego kraju. Biografia zasługuje na wysoką ocenę, jest ciekawie i przystępnie napisana, a przy tym nie cierpi na niedostatki naukowości: są przypisy i są źródła. Układ pracy nie jest chronologiczny, a problemowy: część pierwsza dotyczy spraw wewnętrznych, a kolejne poświęcone są kontaktom z poszczególnymi sąsiadami. W istocie dużo jest w książce Wisnera uwag nie tylko o życiu Zygmunta III, ale i o dziejach Polski za jego rządów. Dość szczegółowo zostały przedstawione wojny na wszystkich frontach. Interesujący jest też epilog, w którym Autor zestawił opinie, jakie o Zygmuncie III wyrażali różni historycy i pisarze od wieku XVII po czasy najnowsze. Epilog ten pokazuje bardzo skrajne poglądy i oceny pierwszego z Wazów na polskim tronie. Wisner w swej książce nie ukrywał wad i pomyłek, ale też nie negował znaczenia sukcesów swego bohatera. Naszkicowany przezeń obraz trzeba uznać za obiektywny i zgodny z prawdą historyczną. Skądinąd Autor czasem posługuje się dość dziwnym, eliptycznym stylem i nie bardzo wiadomo, o co mu chodzi. Dotyczy to jednak pojedynczych zdań i nie wpływa na odbiór całości. Całą książkę należy z pewnością polecić zainteresowanym epoką nowożytną, gdyż pozwala ona poznać różne opinie na temat króla Zygmunta III Wazy.

Tomasz Babnis

W książce niniejszej przedstawił Henryk Wisner życie jednego z najdłużej panujących władców Polski, którego panowanie odegrało bardzo ważną rolę w dziejach naszego kraju. Biografia zasługuje na wysoką ocenę, jest ciekawie i przystępnie napisana, a przy tym nie cierpi na niedostatki naukowości: są przypisy i są źródła. Układ pracy nie jest chronologiczny, a problemowy: część...

Dla mnie wielkiego fana historii polski cała seria OSSOLINEUM w której mamy do czynienia z biografami naszych władców jest bardzo dobrą lekturą. Dużo w niej faktów, tekstów źródłowych, opisujących politykę króla wobec tronu Szwedzkiego i Moskiewskiego, jego wielkie umiłowanie do katolicyzmu czy wnikliwie przedstawienie jego cech charakteru. Polecam ją ale tylko miłośnikom hisotrii

Dla mnie wielkiego fana historii polski cała seria OSSOLINEUM w której mamy do czynienia z biografami naszych władców jest bardzo dobrą lekturą. Dużo w niej faktów, tekstów źródłowych, opisujących politykę króla wobec tronu Szwedzkiego i Moskiewskiego, jego wielkie umiłowanie do katolicyzmu czy wnikliwie przedstawienie jego cech charakteru. Polecam ją ale tylko miłośnikom...

Nie rozumiem dlaczego ta ksiaka ma tak niska ocene, to bardzo skondensowana i wybiorcza ale rzetelna biografia Zygmunta III. Styl pisania Wisnera nieco usypia ale jest to ksiazka stricte historyczna pretendujaca do pracy naukowej i raczej nie powinnismy tutaj oczekiwac nacisku na pikantne fakty i skandale z zycia krola.

Nie rozumiem dlaczego ta ksiaka ma tak niska ocene, to bardzo skondensowana i wybiorcza ale rzetelna biografia Zygmunta III. Styl pisania Wisnera nieco usypia ale jest to ksiazka stricte historyczna pretendujaca do pracy naukowej i raczej nie powinnismy tutaj oczekiwac nacisku na pikantne fakty i skandale z zycia krola.

Zygmunt III Baza

Zygmunt III Baza