James i ogromna brzoskwinia

Książka ta jest krótka, ale pełna przygód! Pisarz dokładnie i szczegółowo opisał zdarzenia oraz postacie przez co łatwiej sobie wszystko wyobrazić ale…

O ile opowieść jest fajnie przedstawiona, i wciąga czytelnika, to jednak opowiada o biednym chłopcu, który traci rodziców. Następnie trafia do okrutnych ciotek aż w końcu spotyka tajemniczego małego człowieka, który oferuje mu „magiczną” torbę. Serio? A co z hasłem: „Nie rozmawiaj ze znajomymi” i „Odmawiaj gdy obcy częstuje Cię cukierkiem”? W dzisiejszych czasach, takie historie? Z drugiej jednak strony, autor jest mistrzem jeśli chodzi o tego typu gatunek. Oryginalność pomysłu Roalda Dahla jest fantastyczna i godna podziwu.
Książka „James i ogromna brzoskwinia” zaczyna się strasznie, i może powodować smutek ale czytelnik szybko odzyskuje dobry nastrój, i wczuwa się w niesamowite przygody bohatera i jego tajemniczych przyjaciół. Zdradzę tylko, że ma dobre zakończenie.
Powiedziałbym, że książka jest idealny dla prawie wszystkich grup wiekowych, ale najlepiej dla 7+.
Zuza, Wasza recenzentka.(pickabook.pl)

Książka ta jest krótka, ale pełna przygód! Pisarz dokładnie i szczegółowo opisał zdarzenia oraz postacie przez co łatwiej sobie wszystko wyobrazić ale…

O ile opowieść jest fajnie przedstawiona, i wciąga czytelnika, to jednak opowiada o biednym chłopcu, który traci rodziców. Następnie trafia do okrutnych ciotek aż w końcu spotyka tajemniczego małego człowieka, który oferuje...

Dobra, wartka przygodowa książeczka bez specjalnego morału. Szkoda, nie szkoda - nie wiem. Opowieść poszła w dowolnym kierunku, ale w tym przypadku nie boli nierozwiązanie pewnych zaplecionych wątków. No i dobrze - sny też nie mają struktury. Przynajmniej nie takiej jakiej uczą w szkołach.

Dobra, wartka przygodowa książeczka bez specjalnego morału. Szkoda, nie szkoda - nie wiem. Opowieść poszła w dowolnym kierunku, ale w tym przypadku nie boli nierozwiązanie pewnych zaplecionych wątków. No i dobrze - sny też nie mają struktury. Przynajmniej nie takiej jakiej uczą w szkołach.

Trochę jak u Hiczkoka (nie chce mi się sprawdzać): najpierw trzęsienie ziemi, a następnie napięcie rośnie. Otóż (i to nie spoiler) rodzice głównego bohatera giną pożarcie przez nosorożca. Dziwne, że to książka dla dzieci, ale co zrobić? Co gorsza, źle się pisze recenzję na telefonie. Zrobiłem błąd i aby poprawić, muszę skasować. Będzie więc z błędem. A książka? Pouczająca, interesującą, wzruszająca i w sam raz dla młodego czytelnika. Naprawdę jestem pozytywnie zaskoczony. Więcej takich zaskoczeń.

Trochę jak u Hiczkoka (nie chce mi się sprawdzać): najpierw trzęsienie ziemi, a następnie napięcie rośnie. Otóż (i to nie spoiler) rodzice głównego bohatera giną pożarcie przez nosorożca. Dziwne, że to książka dla dzieci, ale co zrobić? Co gorsza, źle się pisze recenzję na telefonie. Zrobiłem błąd i aby poprawić, muszę skasować. Będzie więc z błędem. A książka? Pouczająca,...

Fajna książka, ale chyba muszę ją przeczytać w innym tłumaczeniu. To było zdecydowanie zbyt "grzeczne". Dahl nie jest grzeczny :) Tłumaczenie jakoś mnie nie porwało. Stonoga nie pokazała wszystkich swoich nóżek ;) .

Fajna książka, ale chyba muszę ją przeczytać w innym tłumaczeniu. To było zdecydowanie zbyt "grzeczne". Dahl nie jest grzeczny :) Tłumaczenie jakoś mnie nie porwało. Stonoga nie pokazała wszystkich swoich nóżek ;) .

Urzekająca, nieskrępowana wyobraźnią, szalenie mknąca, magiczna opowieść, gdzie smutni, samotni ludzie nie tylko wygrywają, ale wręcz miażdżą resztę arogantów. Miażdżą dopóki nie pękną kręgosłupy.

Urzekająca, nieskrępowana wyobraźnią, szalenie mknąca, magiczna opowieść, gdzie smutni, samotni ludzie nie tylko wygrywają, ale wręcz miażdżą resztę arogantów. Miażdżą dopóki nie pękną kręgosłupy.