Na pewno nie jest to żadne wielkie dzieło literackiej sztuki. Poza tym, że to bliźniaczki ze zdolnościami "bliźniaczymi", to jest to książka o klasycznym porwaniu dzieci dla okupu. Sporo irytujących powtórzeń, tłumaczenia oczywistych oczywistości i to zakończenie, rodem z marnego thrillera klasy b, albo i c.

Heroiczny uczynek jednego człowieka pozwalający w ostatniej, bardzo ostatniej chwili na Happy end.

Na pewno nie jest to żadne wielkie dzieło literackiej sztuki. Poza tym, że to bliźniaczki ze zdolnościami "bliźniaczymi", to jest to książka o klasycznym porwaniu dzieci dla okupu. Sporo irytujących powtórzeń, tłumaczenia oczywistych oczywistości i to zakończenie, rodem z marnego thrillera klasy b, albo i c.

Heroiczny uczynek jednego człowieka pozwalający w ostatniej,...

Jeśli ktoś lubi lżejsze kryminały takie bez psychopatycznego seryjnego mordercy i stosu trupów, to może mu się spodobać.
Brakuje tu realizmu i nie chodzi mi o telepatyczną więź bliźniaczek. Na pierwszych stronach sprawcy włamują się do domu, obezwładniają opiekunkę i porywają dzieci bez zabijania kogokolwiek, bez zostawiania śladów i bez świadków. Sugeruje to, że mamy do czynienia z ludźmi o nad przeciętnej inteligencji i zimnej krwi, prawdziwymi artystami zbrodni, bo taka sztuka udała się niewielu przestępcom w rzeczywistości. A kawałek dalej okazuje się, że to dwóch przygłupów i wariatka w dodatku nadużywający alkoholu.

Jeśli ktoś lubi lżejsze kryminały takie bez psychopatycznego seryjnego mordercy i stosu trupów, to może mu się spodobać.
Brakuje tu realizmu i nie chodzi mi o telepatyczną więź bliźniaczek. Na pierwszych stronach sprawcy włamują się do domu, obezwładniają opiekunkę i porywają dzieci bez zabijania kogokolwiek, bez zostawiania śladów i bez świadków. Sugeruje to, że mamy do...

Fabuła przewidywalna, postaci płaskie, akcja naciągana. Do tego bardzo nieudolnie połączona warstwa realistyczna z elementami paranormalnymi. Miałem wrażenie, że autorka zupełnie nie ma pomysłu jak poprowadzić śledztwo, więc wprowadziła telepatię i komunikację pozazmysłową. Takie rzeczy mogą byś ciekawe, ale trzeba je robić z wyczuciem, jak nieoceniony King. Autorka tego wyczucia nie ma, całość wypadła więc blado i niewiarygodnie. Ogromne rozczarowanie, bo po pisarce tej klasy spodziewałem się znacznie więcej.

Fabuła przewidywalna, postaci płaskie, akcja naciągana. Do tego bardzo nieudolnie połączona warstwa realistyczna z elementami paranormalnymi. Miałem wrażenie, że autorka zupełnie nie ma pomysłu jak poprowadzić śledztwo, więc wprowadziła telepatię i komunikację pozazmysłową. Takie rzeczy mogą byś ciekawe, ale trzeba je robić z wyczuciem, jak nieoceniony King. Autorka tego...

Bardzo ciekawa ksiazka, trzymająca w napięciu. Polecam!!

Bardzo ciekawa ksiazka, trzymająca w napięciu. Polecam!!

Naprawdę lubię czytać książki Pani Mary Higgins Clark mimo, że porusza ona w nich ważne tematy. Tym razem fabuła oparta jest na porwaniu trzyletnich bliźniaczek. Żadnego rodzica nigdy nie powinno to spotkać. Dla dziecka i rodziców to trauma na całe życie. Natomiast z życia wiem, że taka specyficzna więź między bliźniakami jednojajowymi istnieje. Cieszę się, że książka miała pozytywne zakończenie. Nóż mi się w kieszeni otwiera kiedy dzieciom dzieciom dzieje się krzywda. One ani na świat się nie proszą ani nie są w stanie sprowokować do takiego postępowania. Najczęściej płacą tak wysoką karę za błędy rodziców lub kogoś z rodziny. Czy tak było i tym razem? Musicie przekonać się sami.

Naprawdę lubię czytać książki Pani Mary Higgins Clark mimo, że porusza ona w nich ważne tematy. Tym razem fabuła oparta jest na porwaniu trzyletnich bliźniaczek. Żadnego rodzica nigdy nie powinno to spotkać. Dla dziecka i rodziców to trauma na całe życie. Natomiast z życia wiem, że taka specyficzna więź między bliźniakami jednojajowymi istnieje. Cieszę się, że książka miała...

Lubię książki tej autorki. Zdarzają się świetne i ciut gorsze. Ta mi się podobała choć wiem , że do wybitnych nie należy. Jedynie zakończenie jakieś takie naiwne. Główny zły wpada przez własną głupotę , a bliźniaczka dosłownie w ostatniej chwili zostaję uratowana.

Lubię książki tej autorki. Zdarzają się świetne i ciut gorsze. Ta mi się podobała choć wiem , że do wybitnych nie należy. Jedynie zakończenie jakieś takie naiwne. Główny zły wpada przez własną głupotę , a bliźniaczka dosłownie w ostatniej chwili zostaję uratowana.

Sam pomysł na fabułę bardzo fajny, ale w zasadzie to wszystko. Muszę przyznać, że z wykonaniem trochę gorzej.

Książka zapowiada się naprawdę ciekawie. Młode małżeństwo wybiera się na firmową imprezę i zostawia swoje trzyletnie córeczki pod opieką niani. Wkrótce dziewczyna orientuje się, że słyszy płacz jednej z dziewczynek i idzie to sprawdzić. Zanim niania orientuje się, że coś jest nie tak, zostaje obezwładniona, a dziewczynki przepadają bez śladu. Wkrótce porywacze nawiązują kontakt z rodzicami i żądają zawrotnej sumy… 8 milionów.

Firma, w której pracuje ojciec porwanych dziewczynek, decyduje się sfinansować okup. Zgodnie z wytycznymi dziewczynki powinny wrócić do domu. Okazuje się jednak, że policja znajduje tylko jedną, przerażoną dziewczynę, w dodatku zamkniętą w aucie z martwym porywaczem.
Gdzie jest Kathy? Czy naprawdę została zamordowana? Rozpoczyna się walka z czasem, gdy okazuje się, że dziewczynka może żyć, ale natychmiast potrzebuje pomocy.

Z początku idzie się pogubić kto jest kim, a do tego do każdej postaci jest dorzucony opis jej wyglądu (co czasami jest naprawdę mało istotne, bo dana osoba pojawia się tylko na moment).
Pomysł o dwóch porwanych bliźniaczkach, które posiadają „moc” komunikowania się ze sobą, osobiście bardzo mi się podoba. Pokazanie ich więzi emocjonalnej jest strzałem w dziesiątkę. Również na plus pokazanie zachowania rodziców, którzy niesamowicie cierpią na myśl o utracie dzieci.
Co do czarnych charakterów (których wydaje mi się stanowczo za dużo) to są nieco schematyczni i nielogiczni. W dodatku szybko możemy zorientować się, kto jest tym złym.

Książka dobra na raz. Szybko się ją czyta i równie szybko o niej zapomina.

Sam pomysł na fabułę bardzo fajny, ale w zasadzie to wszystko. Muszę przyznać, że z wykonaniem trochę gorzej.

Książka zapowiada się naprawdę ciekawie. Młode małżeństwo wybiera się na firmową imprezę i zostawia swoje trzyletnie córeczki pod opieką niani. Wkrótce dziewczyna orientuje się, że słyszy płacz jednej z dziewczynek i idzie to sprawdzić. Zanim niania orientuje się,...

Przeciętna.
Prosta fabuła, płaskie postacie i nudna narracja sprawiały, że miałam ochotę przerwać lekturę. Przemęczyłam ją jednak do końca. Finał okazał się bardzo przewidywalny.

Przeciętna.
Prosta fabuła, płaskie postacie i nudna narracja sprawiały, że miałam ochotę przerwać lekturę. Przemęczyłam ją jednak do końca. Finał okazał się bardzo przewidywalny.

Tyle dramatyzmu, strachu i nerwów dawno nie miałam czytając książkę. Chociaż na początku było wiadomo kto jest porywaczem, to akcja z każdą strona stawała się coraz bardziej dramatyczna. Polecam, trzyma cały czas w napięciu.

Tyle dramatyzmu, strachu i nerwów dawno nie miałam czytając książkę. Chociaż na początku było wiadomo kto jest porywaczem, to akcja z każdą strona stawała się coraz bardziej dramatyczna. Polecam, trzyma cały czas w napięciu.

Fabuła naiwna, bohaterowie jacyś tacy...no też mało bystrzy ;-). A do tego wszystkiego lektorka audiobooka z manierą modulowania głosu w sposób straszliwie irytujący. Serio, nikt ze słuchaczy się nie połapie się z treści książki, które kwestie wypowiadane są przez kobiety, które przez dzieci?

Fabuła naiwna, bohaterowie jacyś tacy...no też mało bystrzy ;-). A do tego wszystkiego lektorka audiobooka z manierą modulowania głosu w sposób straszliwie irytujący. Serio, nikt ze słuchaczy się nie połapie się z treści książki, które kwestie wypowiadane są przez kobiety, które przez dzieci?