Dirty Angels

Całkiem miła lektura. Nie mogłam się oderwać i nigdy się nie nudziłam mimo, że niewiele się tu dzieje. Wszystko jest statyczne i w jakiś sposób uporządkowane. Nie ma nagłych zwrotów akcji i emocji, ale są wgniatające w fotel dialogi, sytuacje i wspomnienia. Luisa pracuje w barze. Opiekuje się chorymi rodzicami i ledwo wiąże koniec z końcem. Kiedy pewnego dnia w jej miejscu pracy zjawia się największy meksykański boss narkotykowy zadając dziwne pytania i kiedy kilka dni później proponuje jej małżeństwo bez wahania zgadza się na jego ofertę. Rodzice zostają otoczeni opieką, otrzymują nowy dom i Luisa może odetchnąć ulgą, że niczego im nie będzie brakować. Już kilka godzin po ślubie w limuzynie Luisa otrzymuje przedsmak swojego nowego życia kiedy Salvador bez żadnego ostrzeżenia, za nic uderza ją mocno w twarz. Kolejne 2 miesiące jej życia to codzienne bicie, gwałcenie i brak sprzeciwu. Wtedy w czasie próby ucieczki zostaje schwytana przez ludzi największego wroga Salvadora - Javiera, który jest przywódcą innego kartelu narkotykowego. Javier chce zawrzeć w Salem umowę w zamian za życie Luisy. Koleś też jest nieźle popaprany, ale wydaje się, że traktuje Luisę lepiej niż mąż. Nigdy nie podnosi na nią ręki (nie licząc okaleczania jej nożem i dręczenia psychicznego),nigdy nie zmusza do seksu. Jest zaskoczony jej brakiem strachu przed nim i zaczyna być zagubiony w tym, co robi. Wydaje się, że zaczyna żywić do niej uczucia. Jednak to, co decyduje się zrobić po 2 tygodniach i na co skazuje Luisę nie mieści się w głowie. Pytanie kto jest większym potworem... sam potwór czy ten kto wie do czego potwór jest zdolny i mimo to skazuje drugą osobę na niewyobrażalne cierpienie z jego strony? Książka jest bardzo brutalna i totalnie nieprzewidywalna. Ostrzeżenia są słuszne i jeśli jesteście wrażliwi nie polecam czytać, bo można mieć koszmary. Co chwilę byłam zaskakiwana... albo zachowaniami bohaterów albo dziwnymi sytuacjami albo okrutnymi scenami tortur. Ta książka znajduje się w kategorii romans, ale to nie jest typowy romans... to bardzo popieprzona historia i może dlatego mi się podobała. Kilka razy złapałam się na czytaniu z szeroko otwartymi oczami z zaskoczenia i potrząsałam głową nie wierząc w to co widzę i czytałam fragment kolejny raz żeby upewnić się, że dobrze zrozumiałam. O Salvadorze nawet nie chce mi się pisać - śmieć bez serca, obleśny stary dziad. Luisa to mimo wszystko fajna postać. Tak naprawdę nie wiadomo jaka jest. Javier - na pewno normalnym go nazwać nie można, kilka razy wszystko totalnie spieprzył, ale koniec końców okazał się bohaterem.

Całkiem miła lektura. Nie mogłam się oderwać i nigdy się nie nudziłam mimo, że niewiele się tu dzieje. Wszystko jest statyczne i w jakiś sposób uporządkowane. Nie ma nagłych zwrotów akcji i emocji, ale są wgniatające w fotel dialogi, sytuacje i wspomnienia. Luisa pracuje w barze. Opiekuje się chorymi rodzicami i ledwo wiąże koniec z końcem. Kiedy pewnego dnia w jej miejscu...