Czarna
literatura piękna
240 str.
- Data wydania:
- 2017-05-10
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-05-10
- Liczba stron:
- 240
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365157218
- Seria:
- Na F/Aktach
- Wydawnictwo:
- Od deski do deski
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- literatura polska manipulacja nienawiść nieszczęście obłęd obsesja poszukiwanie prawdy romans zabójstwo z premedytacją zemsta
1 nagroda - Data wydania:
- 2017-05-10
- Liczba stron:
- 240
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788365157218
- Seria:
- Na F/Aktach
- Wydawnictwo:
- Od deski do deski
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tagi:
- literatura polska manipulacja nienawiść nieszczęście obłęd obsesja poszukiwanie prawdy romans zabójstwo z premedytacją zemsta
Jeremi jest zamożnym, przystojnym mężczyzną, wspaniały ojciec i świetny przedsiębiorca. Tylko ma jeden problem – potrafi myśleć o Beacie już tylko jako żonie i matce swoich dzieci. Maryśka miała być dla niego namiętną przygodą tylko na chwilę. Sam Jeremi gubi się w swoich uczuciach, nie przypuszczał też, że kochanka może go pokochać miłością aż do granic obłędu. Czarna jest małą miejscowością, plotki szybko docierają do rodziny Maryśki i rodziny Jeremiego.
Kup książkę
Polecane księgarnie
Pozostałe księgarnie
Informacja
Książki autora
Podobne książki
Recenzje oficjalnych recenzentów
Czarna jest szara
„Czarna” jest chyba pierwszą powieścią Wojciecha Kuczoka wprost określoną jako oparta na faktach. Choć właściwie autor ten zawsze tworzy w pewnym sensie biografie – prawdziwe historie o Człowieku i jego banalnej codzienności. „Czarna” doskonale wpisuje się w ten nurt.
Tytuł oznacza nazwę miejscowości, w której mieszkają główni bohaterowie. Znaczenie i symbolika tego słowa w połączeniu z magnetyczną prostotą czarnej okładki z przecinającymi ją skośnymi białymi pasami, przywołują już na początku mocne i bardzo mieszane skojarzenia – urywki prawdy wychylające z ciemności na światło dzienne albo fikcja, którą serwuje się sąsiadom, maskarada na scenie małomiasteczkowego teatru.
Kuczok pokazuje nam dwie rodziny. Pierwszą tworzą mieszkające razem córka i dumna z jej osiągnięć matka. Opiekująca się rodzicielką kobieta, Maria, jest spełnioną, szanowaną nauczycielką, która poświęciła swoją młodość na opiekę nad chorym ojcem. Druga to szczęśliwe małżeństwo z dziećmi i kochaną babcią. Mąż, Jeremi spełnia się zawodowo i prywatnie – zbudował dom, zapewne posadził drzewo i spłodził – po kilkunastu latach – ukochanego syna. Żona Beata jest perfekcyjną panią domu, gotową na wszelkie poświęcenia dla dobra najbliższych.
Tak opisaliby tych ludzi sąsiedzi, te informacje mają status jawnych. Jednak za zasłoniętymi oknami,
w ciemnościach kryje się brzydka prawda… Matka i córka nienawidzą się. Helena chce wiedzieć wszystko, od stopnia czystości bielizny Marii po datę jej ostatniego stosunku seksualnego. Córka próbuje uciekać, milcząco się buntować, a w sercu nosi wielką ranę i tony pretensji. Tymczasem dom Jeremiego i Beaty to tak naprawdę tylko ściany. Ona jest jedynie alma mater dla dzieci, a jego słowa powodują, że „ból zieje spomiędzy żeber”. On zdradza, a potrafi kochać wyłącznie syna. Głowy obu tych rodzin na pokaz, Maria i Jeremi „zgadzają się” na odskocznię od szarej codzienności i rozpoczynają romans, a właściwie zwierzęcą, brudną namiętność. Efekty tej relacji staja się przepaścią bez dna przyciągającą wszystkich wokół.
Bohaterowie „Czarnej” to portrety ludzi ubrudzonych codziennością. Po raz kolejny Kuczok sprawił, że choćby Jeremi reprezentuje „szarego” Jana (wszyscy wiemy, że od wielkiego dzwonu chodzi do kościoła, ale o rodzinę dba). Tym zaś, co najbardziej przyciąga do analizy czarnackich biografii to genialne przemyślenia wynikające z filozofowania nad brudem i banałem.
Prosty, dosadny, ale wciąż literacki język i styl Kuczoka wydają mi się najbardziej trafne do wyrażania „brzydkiej prawdy” o Człowieku. Elementy te są tak samo dobre i mocne jak przy pierwszym spotkaniu z twórczością pisarza. Wyłanianie z ciemności albo spod eleganckich masek demonów bohaterów nadal wstrząsa, hipnotyzuje i wzrusza, jednocześnie zmuszając do przyjrzenia się sobie.
Świetnie oddana presja małomiasteczkowego myślenia, zaglądanie w dusze Beaty, Marii, naturalizm miejscami ocierający się o elegancję Zolli, budowanie napięcia jak z thrillera psychologicznego
i zamknięcie całości w formie odcinka jednego z popularnych programów spod znaku „kto zabił”, sprawiają, że „Czarna” wraca i pochłania, inaczej niż „Gnój”, ale wciąż z tą samą siłą.
Anna Cybulska
31 Popieram
Link do recenzji
204
37
12
Oceny
Dyskusje
Książka na półkach
- 1 483
- 1 176
- 255
- 94
- 42
- 38
- 26
- 25
- 21
- 20
Wypożycz z biblioteki
Cytaty
Cudze nieszczęście jest sprawdzonym panaceum na nieszczęście własne.
Zobacz więcejKiedy kocha się ZA COŚ, łatwo porzucić tę drugą osobę, gdy przestaje spełniać warunki kontraktu miłosnego. Kiedy zabraknie tego, za co się kocha, kochać się przestaje. Lecz miłowanie POMIMO,...
Rozwiń
Zobacz więcej
Człowiek wszystko może przeżyć, jeśli tylko wie, że będzie mógł się takim przeżyciem potem z kimś podzielić.
Zobacz więcej
Opinie [224]
Cóż nie moja bajka, zupełnie mi nie podeszła i mimo, że się starałam, stwierdziłam po połowie, że szkoda mi czasu i po co się męczyć. Historia romansu w małym miasteczku, dylematy bohaterów i dużo opisów wzwodu Jeremiego.
Pokaż mimo toCo to była za książka! To jedna z tych, które zaczynasz i tego samego dnia, a nawet wieczoru kończysz i koniecznie chcesz się z kimś od razu podzielić wrażeniami, co właśnie tu i w tej chwili robię...
więcejTemat niby banalny - mąż, żona, kochanka, tragedia. Ale jak to jest napisane! Ten Kuczok to jakiś mistrz codzienności jest! Jak to się stało, że ja go w ogóle nie znałam?!...
Niesamowita powieść. Bardzo przygnębiająca i wstrząsająca, gęsta od emocji. Miłość, namiętność, nienawiść, zazdrość, samotność, zemsta. Wszystko to kotłuje się w małej miejscowości, gdzie wszyscy są na świeczniku. Oparta na prawdziwych wydarzeniach. Mocna i prawdziwa. Polecam.
Pokaż mimo toWciąga.
Pokaż mimo toMistrzowska książka i jeszcze lepszy audiobook w wykonaniu Pani Edyty Olszówki. Czapki z głów. Książka jest niesamowicie depresyjna i przygnębiająca, zdecydowanie nie polecam jej na zimowe, melancholijne wieczory, bardziej na lato. Tym niemniej, warto po nią sięgnąć. Przesiąknięta marazmem i podłością ludzką, która doprowadza innych na skraj szaleństwa.
Pokaż mimo toPrzeczytałem książkę jednym tchem! Dramatem pachnie na każdej stronie. Świetna dynamika i przede wszystkim temat romansu opisany jest ... celnie.
Pokaż mimo toTrudno przejść obok tej powieści obojętnie, trudno jej nie dotknąć i nie zaczytać się totalnie by zdać sobie sprawę, że życie to nie opowiadanie z dobrym happy-endem. Mamy Jeremiego i Marysię i mamy ich burzliwy romans, orgie, seksualne zatracenie i... poniekąd szczęście, które nie trwa wiecznie. I mamy w tle małą mieścinkę Czarną, gdzie wszyscy się znają i wszystko o sobie...
więcejTo było moje drugie spotkanie z serią Na F/Aktach i na pewno nie ostatnie. Znakomicie napisana historia romansu żonatego, zamożnego mężczyzny, z panią nauczycielką. Wszystko osadzone w małej społeczności, gdzie wszyscy wszystko o wszystkich wiedzą i nie mija dużo czasu, kiedy kochankowie zostają wzięci na języki. Różnie sobie z tym radzą, aż w końcu jedno z nich zaczyna...
więcejMroczny klimat małego miasteczka. Miasteczka, w którym każdy o każdym wie wszystko. W którym ludzkie marzenia upadają w krytycznych spojrzeniach i ocenie innych.
Oznaczone jako spoiler Pokaż mimo toOna i on. I miłość, która nie powinna się zdarzyć. Miłość, która przerodziła się w szaleństwo i doprowadziła do śmierci.
Historia oparta na faktach.
Audiobook w wykonaniu Edyty Olszówki genialny!
Jeśli któryś mężczyzna potrafi zgłębić kobiecą psychikę, to jest to właśnie Wojciech Kuczok. To nie będzie obiektywna ocena, jestem fanką prozy tego autora.
więcej"Czarna" jest znakomitym studium charakterów, osadzonym w studium małomiasteczkowej społeczności. Świetna to forma, doskonała kompozycyjnie i znakomitym językiem napisana. Wcale a wcale nie obchodziło mnie, że powieść...