W obcej skórze

Temat przemocy domowej, ciekawie pokazany.

Temat przemocy domowej, ciekawie pokazany.

Pokaż mimo to

To będzie jedno z bardziej topowych nazwisk autorek kryminałów w najbliższym czasie.
O fabule wiele nie powiem – wszystko, co można powiedzieć, jest w opisie na okładce. Każde dodatkowe zdanie będzie spojlerem i zepsuje Wam zabawę. A ja od razu mówię – polecam, czytajcie Sarah Hilary!
Marnie Rome – główna bohaterka cyklu – urzekła mnie absolutnie. Jest policjantką, która czuje się odpowiedzialna przede wszystkim za swoich ludzi. Bardzo podobały mi się sceny, w których pracujemy z zespołem Marnie. Ma fantastyczny charakter – jest oddana, zaangażowana, konsekwentna. Jest bezkompromisowa w stosunku do samej siebie. Nie zawsze jest to dla niej łatwe. Genialna postać. Historia Marnie opowiadana w tle - o zabójstwie jej rodziców dokonanym przez jej brata - jest moim zdaniem wtórna, bo podobną stworzyła Sarah Bolton – również brytyjska autorka świetnych kryminałów. Jednak to drobiazg, który nie ma wpływu na odbiór całości.
Ciekawa jest po pierwsze sama zagadka, po drugie jej rozwiązanie. Dawno, dawno nie spotkałam się z taką woltą w fabule. Woltą, która byłaby dobrze zbudowana i nie psuła całej historii. Taki plot twist, który nie jest zrobiony tylko po to, żeby namieszać, ale widać, że to od początku do końca przemyślany sposób na opowiedzenie historii.
Autorka nie boi się brutalnych opisów zbrodni, ze szczegółami opowiada nam, co się przydarzyło ofiarom. Opisy przy okazji są bardzo plastyczne, a to powodowało we mnie odruch zamykania oczu w tych bardziej newralgicznych momentach. A wierzcie mi – mam wiele lat doświadczenia w czytaniu kryminałów i rzadko opisy wywołują we mnie tak jaskrawe obrazy.
Akcja powieści toczy się w Wielkiej Brytanii i ten angielski klimat jest mocno wyczuwalny. Jeśli oglądaliście serial Scott i Bailey albo Broadchurch, to rozumiecie o czym mówię. Brytyjczycy rozumieją, co znaczy gatunkowy kryminał. Sarah Hilary jest fantastyczna i kupię każdą jej książkę w ciemno.

To będzie jedno z bardziej topowych nazwisk autorek kryminałów w najbliższym czasie.
O fabule wiele nie powiem – wszystko, co można powiedzieć, jest w opisie na okładce. Każde dodatkowe zdanie będzie spojlerem i zepsuje Wam zabawę. A ja od razu mówię – polecam, czytajcie Sarah Hilary!
Marnie Rome – główna bohaterka cyklu – urzekła mnie absolutnie. Jest policjantką, która...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po książkę sięgnęłam nie tylko ze względu na to, że jest to początek serii. Wrażenie na mnie zrobiła nagroda jaką ona otrzymała. A mowa tu o Theakstons crime novel of the year 2015. Nie wiem co się kryje pod tą nazwą ale brzmi poważnie. Szkoda, że w mojej ocenie historia przedstawiona w studiu nie do końca zasługuje na takie wyróżnienie.
Detektyw Marnie Rome razem z partnerem Noahem Jake odwiedzają ośrodek dla ofiar przemocy domowej w celu przesłuchania jednej z kobiet. Na miejscu zostają świadkami próby morderstwa. Jedna z pensjonariuszek zaatakowała swojego męża podczas odwiedzin. Na początku wszystko wydaje się jasne. Kobieta była ofiarą przemocy domowej, w trakcie spotkania doszło do kłótni, stąd obrona własna. Pytanie brzmi dlaczego krótko po zdarzeniu kobieta znika? Kto jest ofiarą, a kto katem?
O przemocy domowej rzadko się mówi, tym bardziej sztuką jest znaleźć historię, która już nie tylko na tym by się skupiała, ale chociażby oto zahaczała. Gratuluję autorce odwagi, bo temat niełatwy, ale żałuję (mimo iż nie mam dobrych relacji z thrillerami psychologicznymi) że tym razem postawiono na kryminał a nie psychologiczną sferę. Bo zagadka kryminalna trochę bez wyrazu, bez napięcia, braku elementu zaskoczenia. Pamiętam że to debiut i patrzę na książkę nieco łaskawszym okiem. Ode mnie 5/10. Serii nie dam za wygraną. Liczę, że z każdym tonem będzie lepiej.

Po książkę sięgnęłam nie tylko ze względu na to, że jest to początek serii. Wrażenie na mnie zrobiła nagroda jaką ona otrzymała. A mowa tu o Theakstons crime novel of the year 2015. Nie wiem co się kryje pod tą nazwą ale brzmi poważnie. Szkoda, że w mojej ocenie historia przedstawiona w studiu nie do końca zasługuje na takie wyróżnienie.
Detektyw Marnie Rome razem z...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Tyle bólu, tyle tragedii w jednej książce….

Kiedyś zapytano mnie co jest gorszę znęcanie się psychiczne czy fizyczne i z przykrością mogę powiedzieć, że nie ma dobrej odpowiedzi. Przemoc psychiczna jest równie traumatyczna co fizyczna obie pozostawiają ślady z którymi idziemy przez życie, są to rany które nigdy się nie zabliźnią a byle błahostka potrafi je otworzyć i przywołać wspomnienia i ból.

„W Obcej Skórze” Sarah Hilary znajdziemy wiele bólu oraz traum które odbijają się na ludziach i ich decyzjach życiowych.
Autorka przedstawia nam tak na dobrą sprawę różne problemy i pewnie nie jedna osoba czytająca może poczuć się przytłoczona nadmiarem tragedii i to nawet bardzo.

- znęcanie się fizyczne i psychiczne
- przeżycia z dzieciństwa w których to jeden z rodziców znęca się nad drugim
- traumy rodzinne w których to zasady i przekonania są ważniejsze od miłości i dobra dziecka.
- przemoc w której to nie kobieta jest ofiarą,
- zabójstwo rodziców przez innego członka rodziny
- przemoc seksualna

można by tak wymieniać, dlatego warto zastanowić się czy mamy ochotę na taką historie bo właśnie na tym opiera się ta książka.

Mamy główną bohaterkę panią detektyw Marnie Rome, która przeżyła tragedie i po 5 latach wciąż nie potrafi sobie z nią poradzić,
jej partner czarnoskóry Noah Jake, który jest w związku z innym mężczyzną również nie miał w życiu lekko plus ośrodek dla ofiar przemocy domowej do którego wybrali się aby przekonać jedną z ofiar do zeznań przeciwko bratu w tym samym czasie na miejscu dochodzi do ugodzenia nożem mężczyzny który jest mężem jednej z kobiet przebywających w ośrodku. Działała w obronie własnej? A może chciała go zabić?

Historia jest opisana na całe 538 stron czyli całkiem sporo, przeplatana jest różnymi wątkami z czasu teraźniejszego, oraz sprzed kilku miesięcy czy lat.
Nie powiem, żeby czytało mi się łatwo i przyjemnie, chyba wybrałam nieodpowiedni moment na taką tematykę. Nie czytałam wcześniej opinii na temat tej książki, miałam w domu tom 2 i pomyślałam, że warto przeczytać najpierw pierwszy, mimo że ciężko było zdobyć część pierwszą to na pewno było warto.
Jak na debiut poszło autorce całkiem dobrze , chociaż jest kilka wad które raziły mnie przy czytaniu jak np. żółć podchodząca do gardła, albo niektóre porównania.

Pisząc tę opinie przeczytałam opis z tyłu książki informujący, że bohaterowie cyt: „(...)Natrafiają na mężczyznę z nożem wbitym w plecy(..)” i nie powiem ale pomyślałam, że chyba nie czytałam ze zrozumieniem…
i przeleciałam wzrokiem jeszcze raz początek a tam cyt, „ Na podłodze leżał mężczyzna, nad nim stała kobieta z nożem, mokrym od krwi.” albo „(..) na jego piersi powiększała się czerwona plama.” Pytanie brzmi : to jak było?
Jeśli coś mi umknęło proszę mnie oświecić ;)

Oczywiście warto przeczytać pod warunkiem, że nie nastawicie się na kryminał bo to raczej mieszanka gatunków przynajmniej ja tak to odbieram.
I wybierzcie odpowiedni moment na taką lekturę o ile taki istnieje ;), to bardzo istotne.

Wiele ludzi zastanawia się dlaczego osoba która jest ofiarą przemocy domowej jest wierna swojemu oprawcy i często go jeszcze usprawiedliwia, mówi się że takie osoby są naiwne, prawda jednak jest o wiele brutalniejsza niż naiwność.
Ta książka pozwoli wam spojrzeć na to z zupełnie innej perspektywy.

Tyle bólu, tyle tragedii w jednej książce….

Kiedyś zapytano mnie co jest gorszę znęcanie się psychiczne czy fizyczne i z przykrością mogę powiedzieć, że nie ma dobrej odpowiedzi. Przemoc psychiczna jest równie traumatyczna co fizyczna obie pozostawiają ślady z którymi idziemy przez życie, są to rany które nigdy się nie zabliźnią a byle błahostka potrafi je otworzyć i...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Na pewno książka zalicza się do tych, które warto przeczytać. Ma swoje wady, ale należy się z tym pogodzić bo w innym przypadku wszyscy pisarze byliby noblistami. Nie mogę powiedzieć, że trzyma w napięciu. Raczej drażni i irytuje. W moim przypadku kilka razy przerywałem czytanie zirytowany treścią, a takie książki lubię bo nie pozwalają na nudę.

Na pewno książka zalicza się do tych, które warto przeczytać. Ma swoje wady, ale należy się z tym pogodzić bo w innym przypadku wszyscy pisarze byliby noblistami. Nie mogę powiedzieć, że trzyma w napięciu. Raczej drażni i irytuje. W moim przypadku kilka razy przerywałem czytanie zirytowany treścią, a takie książki lubię bo nie pozwalają na nudę.

Pokaż mimo to

Książka autorstwa Sarah Hilary zostawiła mnie z efektem wow. Dlaczego? Bo przełamuje stereotypy.

Na początku śledczy trafiają na trop młodej kobiety- Ayany, przebywającej w chronionym ośrodku dla kobiet bedących ofiarami przemocy. Po przybyciu na miejsce śledczy są świadkami niecodziennego zdarzenia. Zapłakana kobieta z nożem w ręku stoi nad ciałem krwawiącego mężczyzny. Policja szybko łączy pozornie oczywiste fakty- mężczyzna włamał się do ośrodka, nagabywał kobietę, która od niego odeszła, ona w szoku, w akcie samoobrony raniła go nożem. Wtedy jeszcze nie wiedzieli, jak bardzo się mylą...

Autorka w książce ukazuje akty przemocy, które są często zatajane, wyciszane, albo nawet nie zgłaszane ze względu na wstyd lub przekonanie, że nikt w to nie uwierzy. Akty przemocy domowej, gdzie to kobieta jest w roli oprawcy, gdzie kobieta więzi, torturuje, a nawet gwałci. Historia w świetny sposób przedstawia pełen niesprawiedliwości świat mężczyzn- ofiar kobiet.

Książka autorstwa Sarah Hilary zostawiła mnie z efektem wow. Dlaczego? Bo przełamuje stereotypy.

Na początku śledczy trafiają na trop młodej kobiety- Ayany, przebywającej w chronionym ośrodku dla kobiet bedących ofiarami przemocy. Po przybyciu na miejsce śledczy są świadkami niecodziennego zdarzenia. Zapłakana kobieta z nożem w ręku stoi nad ciałem krwawiącego mężczyzny....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Jakoś mnie nie zachwyciła. Ciężko się czyta.

Jakoś mnie nie zachwyciła. Ciężko się czyta.

Pokaż mimo to

http://bojalubiekaweiksiazki.blogspot.com/2019/02/w-obcej-skorze-sarah-hilary.html

http://bojalubiekaweiksiazki.blogspot.com/2019/02/w-obcej-skorze-sarah-hilary.html

Pokaż mimo to

Myślę, że w Polsce książki tej autorki nie są dla wszystkich odbiorców. Może zrażać swoim spokojem i powolnością.

Mamy zarys sprawy kryminalnej. Z początku myślałem, że Książka będzie po ludzku przegadana, ale na szczęście autorka odeszła od tego. Śledczy trafiają do ośrodka, w którym przebywają kobiety naznaczone przemocą przez swoich partnerów. W ośrodku dochodzi do wypadku, w którym żona ugodziła męża nożem. Ku mojemu zaskoczeniu sprawa kryminalna z każdą chwilą okazuje się coraz fajniejsza, bo mieszkanki tego ośrodka nie są takie niewinne na jakie wyglądają. Sprawa zaczyna się komplikować, jak po kolei zaczynają znikać mieszkanki ośrodka, które są świadkami, czy tajemniczy obserwator ma aż taki wpływ na kobiety? Powiem tylko tyle, że sprawa obierała takie zaskakujące kierunki i odkrywała niesamowite fakty, że nie jeden czytający będzie przecierał oczy. Jest mocno, krwawo i są można powiedzieć tortury. Ja czuję się zaspokojony.

Sprawę próbuje rozwikłać komisarz, która przy tej sprawie musi poradzić sobie z własnymi demonami przeszłości. Przyrodni brat zasztyletował jej rodziców. Dlaczego cały czas będzie przy nim??sukcesywnie komisarz chcąc nie chcąc odkrywa swoje mocno skrywane sekrety, dlaczego ma opisane całe ciało ukryte pod ubraniami? Pomaga jej sierżant homoseksualista.

Książce trzeba dać czas i przeczytać ją do końca (naprawdę), bo potem będziecie sobie pluć w brodę.

Deszczowy, Mroczny Londyn się odkrywa.

Myślę, że w Polsce książki tej autorki nie są dla wszystkich odbiorców. Może zrażać swoim spokojem i powolnością.

Mamy zarys sprawy kryminalnej. Z początku myślałem, że Książka będzie po ludzku przegadana, ale na szczęście autorka odeszła od tego. Śledczy trafiają do ośrodka, w którym przebywają kobiety naznaczone przemocą przez swoich partnerów. W ośrodku dochodzi do...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kawałek naprawdę dobrej literatury sensacyjnej. Ciekawa główna bohaterka, ciekawa fabuła, taka,w której czytasz, ale nie powinieneś za bardzo wierzyć w to co czytasz, bo potem okazuje się trochę co innego. Przez to historia wciąga i chodź dotyczy ciężkiego tematu przemocy domowej, czyta się ją z lekkością.

Kawałek naprawdę dobrej literatury sensacyjnej. Ciekawa główna bohaterka, ciekawa fabuła, taka,w której czytasz, ale nie powinieneś za bardzo wierzyć w to co czytasz, bo potem okazuje się trochę co innego. Przez to historia wciąga i chodź dotyczy ciężkiego tematu przemocy domowej, czyta się ją z lekkością.

Pokaż mimo to