Napisana ze swadą, XIX-wieczna, praca o Bogusławie Radziwille, szerszej publiczności znanej z powieści Potop Henryka Sienkiewicza oraz filmu o tym samym tytule.
Dzieło na poły historyczne, na poły literackie, z czasów gdy prace historyczne dopiero emancypowały się z szerszej literatury.
Jest to jedyna, jak do tej pory, praca biograficzna Bogusława Radziwiłła, ostatniego obok jego kuzyna Janusza - także znanego z Potopu, przedstawiciela protestanckiej linii Radziwiłów. Postaci czarnej, która wiele zła wyrządziła Rzeczypospolitej. Odpowiadającej za zniszczenia Potopu w równej mierze co jej kuzyn Janusz, a do tego wierny wykonawca poleceń Wielkiego Elektora, któremu wiernie służył w Prusach Elektorskich dodatkowo osłabiając ich związek z Polską.
Choć dziś już nie tak aktualna jak w XIX wieku dalej dostarcza multum informacji i daje przyjemność z czytania. Dla miłośników biografii i historii Polski doby XVII wieku pozycja wręcz obowiązkowa.
I na zakończenie można dodać jeszcze jedno: uważa się, że gdyby Janusz Radziwiłł żył dłużej i doczekał końca Potopu szwedzkiego tak samo jak jego kuzyn doczekałby się rehabilitacji ze strony Rzeczypospolitej. Nie można tego wykluczyć, ale może to autor biografii miał rację pisząc, że Bogusiowi łatwiej było wszystko wybaczyć, gdyż z Rzeczpospolitą związków żadnych nie miał, do niej się nie poczuwał i jej nie służył w porównaniu do kuzyna który, do pamiętnego roku 1655, z nią się utożsamiał i wiernie stawał w jej obronie. Ocenę zostawmy już czytelnikom.

Napisana ze swadą, XIX-wieczna, praca o Bogusławie Radziwille, szerszej publiczności znanej z powieści Potop Henryka Sienkiewicza oraz filmu o tym samym tytule.
Dzieło na poły historyczne, na poły literackie, z czasów gdy prace historyczne dopiero emancypowały się z szerszej literatury.
Jest to jedyna, jak do tej pory, praca biograficzna Bogusława Radziwiłła, ostatniego...