Indonezja itd. Studium nieprawdopodobnego narodu

Książka dla fascynatów Indonezji jak najbardziej 9/10 jest wiele szczegółowych opisów małych ceremoni, miejsc itd. Czyta się to okropnie, wyobrażam sobie, panią Pisani jako starą ciotkę, co to chodziła po wszystkich znajomych i nieznajomych z rodziny na kawę i ciastko, wszystko skrupulatnie notowała, od ubioru, zachowania, po sytuację polityczną zasłyszaną w radiu dając do tego nudny komentarz. Uwielbiam reportaż, ale ta książka bardziej przypomina mi pamiętnik z wypadów autostopem szalonej ciotki po wyspach Indoznezji. Ksiązka tylko dla pasjonatów.

Książka dla fascynatów Indonezji jak najbardziej 9/10 jest wiele szczegółowych opisów małych ceremoni, miejsc itd. Czyta się to okropnie, wyobrażam sobie, panią Pisani jako starą ciotkę, co to chodziła po wszystkich znajomych i nieznajomych z rodziny na kawę i ciastko, wszystko skrupulatnie notowała, od ubioru, zachowania, po sytuację polityczną zasłyszaną w radiu dając do...

Niestety nie dałam rady dokończyć. Bardzo ciężko mi się czytało tę pozycję.

Niestety nie dałam rady dokończyć. Bardzo ciężko mi się czytało tę pozycję.

Indonezja itd. to fantastyczny tytuł dla osób INTERESUJĄCYCH się Indonezją i Azją południową, podkreślenie celowe. Jeśli jesteś turystą szukającym lektury przed przyjazdem do tego kraju, to w tej książce nie znajdziesz barwnych opowieści z rekomendacjami wakacyjnymi. Zamiast tego, poznasz mieszkańców Indonezji, ogromnego kraju podzielonego na setki wysp i jeszcze więcej mentalności. Lektura pozwoli Ci poznać wzajemne zależności, konflikty i różne sposoby myślenia lokalnej ludności. To wszystko ubrane jest w tła historyczne, polityczne i kulturowe - przez co po zakończeniu kultury w pewnym stopniu pojmiesz złożoność tego dużego kraju, ale na pewno go w pełni nie zrozumiesz.

Książka jest bardzo dobra, stąd ocena na 7, aczkolwiek uważam tą pozycję za obowiązkową dla fanów Azji.

Indonezja itd. to fantastyczny tytuł dla osób INTERESUJĄCYCH się Indonezją i Azją południową, podkreślenie celowe. Jeśli jesteś turystą szukającym lektury przed przyjazdem do tego kraju, to w tej książce nie znajdziesz barwnych opowieści z rekomendacjami wakacyjnymi. Zamiast tego, poznasz mieszkańców Indonezji, ogromnego kraju podzielonego na setki wysp i jeszcze więcej...

Trochę się przy niej wynudziłem, bo obok naprawdę interesujących opisów zdarzeń i historii pełna jest mało interesujących dla mnie doświadczeń samej autorki, które w większości polegają na siedzeniu w czyjejś chacie, jedzeniu i słuchaniu opowieści.

Trochę się przy niej wynudziłem, bo obok naprawdę interesujących opisów zdarzeń i historii pełna jest mało interesujących dla mnie doświadczeń samej autorki, które w większości polegają na siedzeniu w czyjejś chacie, jedzeniu i słuchaniu opowieści.

Niezwykle ciekawy i wciągający opis nieprawdopodbnje podróży, ukazujący Indonezję od środka. Najbardziej zaskakująca jest gościnność spotykająca autorkę na niemalże na każdym kroku jej podróży
Serdecznie polecam każdemu !

Niezwykle ciekawy i wciągający opis nieprawdopodbnje podróży, ukazujący Indonezję od środka. Najbardziej zaskakująca jest gościnność spotykająca autorkę na niemalże na każdym kroku jej podróży
Serdecznie polecam każdemu !

Książka podróż - aczkolwiek nie klasycznie (radosna przygoda), bo ze ogromnym tłem historycznym, polityką i socjologią. Widać potężną wiedzę autorki na temat Indonezji. Fascynację, chęć poznania i opowiedzenia jej historii. Indonezja itd. nie jest jednak laurką, wydaje się pokazywać kraj takim jaki jest w rzeczywistości - otwarty, przyjazny, czasem naiwny, a jednocześnie społecznie i politycznie skomplikowany, skłócony etnicznie i wyznaniowo, skorumpowany.
Autorka pokazuje kraj od podszewki, opowiada go historiami zwykłych ludzi, obywateli, polityków, imigrantów. Patrzy z punktu widzenia człowieka zachodu, choć (jak sama przyznaje i jak oceniają ją ludzie), z czasem nasiąka Indonezją daleką od stolicy, wyspiarską, odległą.
Według mnie to lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych Azją. Nota bene książka ma w necie opinie jednej z najlepszych książek o Indonezji.
Sama autorka jest ciekawą postacią.
Polecam szczerze i bardzo.

Książka podróż - aczkolwiek nie klasycznie (radosna przygoda), bo ze ogromnym tłem historycznym, polityką i socjologią. Widać potężną wiedzę autorki na temat Indonezji. Fascynację, chęć poznania i opowiedzenia jej historii. Indonezja itd. nie jest jednak laurką, wydaje się pokazywać kraj takim jaki jest w rzeczywistości - otwarty, przyjazny, czasem naiwny, a jednocześnie...

Męczyłem tę książkę przez półtora roku... Doczytywałem po ćwierć rozdziału, z jednej strony nie chcąc porzucić lektury, z drugiej jednak - nie mogąc jej skończyć.

To nie jest zła książka. Jestem pełen podziwu dla autorki, jej skrupulatności i wiedzy. "Indonezja itd." może być obowiązkową pozycją dla kogoś, kto interesuje się regionem.

Jednak dla przypadkowego czytelnika, który chciałby dowiedzieć się czegoś o odległym kraju, będzie raczej męcząca. Autorka zagłębia się w miliony lokalnych zwyczajów, które dla laika mogą być po prostu niezrozumiałe i skomplikowane. Konkluzja niemal każdej opisanej sytuacji to "taka jest Indonezja".

Przy okazji, to nie jest klasyczny reportaż, a raczej opowieść podróżnicza. Elizabeth Pisani odkrywa lądy, o których prawie nic nie wiemy, co w drugiej dekadzie XXI wieku samo w sobie jest fascynujące. Mnie jednak znużyło.

Męczyłem tę książkę przez półtora roku... Doczytywałem po ćwierć rozdziału, z jednej strony nie chcąc porzucić lektury, z drugiej jednak - nie mogąc jej skończyć.

To nie jest zła książka. Jestem pełen podziwu dla autorki, jej skrupulatności i wiedzy. "Indonezja itd." może być obowiązkową pozycją dla kogoś, kto interesuje się regionem.

Jednak dla przypadkowego czytelnika,...

Prawdę mówiąc to nie wiele z tej książki zapamiętałem, sądziłem że to będzie książka która przybliży mi Indonezję, i niby tak jest, ale te wszystkie informacje, ciekawostki są poukrywane w średnio ciekawych przygodach autorki. A to co najbardziej mnie irytowało, to te kłamstwa które opowiadała ludziom którzy dali jej jedzenie, i miejsce do spania. Mnie by było przykro jeśli byłbym jedną z tych osób i przeczytał tą książkę, i dowiedział się że ta pani którą ugościłem naściemniała mi o swoim życiu. Czytając kolejne rozdziały, kolejne historie, nie miałem pewności czy to co opisuje wydarzyło się naprawdę. I jeszcze tych dwóch panów Sukarno i Suharto, po jakimś czasie idzie się pogubić kto kim był.

Prawdę mówiąc to nie wiele z tej książki zapamiętałem, sądziłem że to będzie książka która przybliży mi Indonezję, i niby tak jest, ale te wszystkie informacje, ciekawostki są poukrywane w średnio ciekawych przygodach autorki. A to co najbardziej mnie irytowało, to te kłamstwa które opowiadała ludziom którzy dali jej jedzenie, i miejsce do spania. Mnie by było przykro jeśli...

dla fanów Indonezji absolutne must read! :)
dobry reportaż, świetna podróż poprzez karty książki, pomimo braku zdjęć bardzo kolorowy obraz zróżnicowanego społeczeństwa - mentalności - kraju.

dla fanów Indonezji absolutne must read! :)
dobry reportaż, świetna podróż poprzez karty książki, pomimo braku zdjęć bardzo kolorowy obraz zróżnicowanego społeczeństwa - mentalności - kraju.

Książka świetna. Momentami człowiek czuje, że tam jest. Ocena obniżona o jedną gwiazdkę za politykę, której trochę za dużo. Polecam. Rozdział o islamie genialny.

Książka świetna. Momentami człowiek czuje, że tam jest. Ocena obniżona o jedną gwiazdkę za politykę, której trochę za dużo. Polecam. Rozdział o islamie genialny.