Indonezja itd. Studium nieprawdopodobnego narodu

Trochę się przy niej wynudziłem, bo obok naprawdę interesujących opisów zdarzeń i historii pełna jest mało interesujących dla mnie doświadczeń samej autorki, które w większości polegają na siedzeniu w czyjejś chacie, jedzeniu i słuchaniu opowieści.

Trochę się przy niej wynudziłem, bo obok naprawdę interesujących opisów zdarzeń i historii pełna jest mało interesujących dla mnie doświadczeń samej autorki, które w większości polegają na siedzeniu w czyjejś chacie, jedzeniu i słuchaniu opowieści.

Pokaż mimo to

Niezwykle ciekawy i wciągający opis nieprawdopodbnje podróży, ukazujący Indonezję od środka. Najbardziej zaskakująca jest gościnność spotykająca autorkę na niemalże na każdym kroku jej podróży
Serdecznie polecam każdemu !

Niezwykle ciekawy i wciągający opis nieprawdopodbnje podróży, ukazujący Indonezję od środka. Najbardziej zaskakująca jest gościnność spotykająca autorkę na niemalże na każdym kroku jej podróży
Serdecznie polecam każdemu !

Pokaż mimo to

Książka podróż - aczkolwiek nie klasycznie (radosna przygoda), bo ze ogromnym tłem historycznym, polityką i socjologią. Widać potężną wiedzę autorki na temat Indonezji. Fascynację, chęć poznania i opowiedzenia jej historii. Indonezja itd. nie jest jednak laurką, wydaje się pokazywać kraj takim jaki jest w rzeczywistości - otwarty, przyjazny, czasem naiwny, a jednocześnie społecznie i politycznie skomplikowany, skłócony etnicznie i wyznaniowo, skorumpowany.
Autorka pokazuje kraj od podszewki, opowiada go historiami zwykłych ludzi, obywateli, polityków, imigrantów. Patrzy z punktu widzenia człowieka zachodu, choć (jak sama przyznaje i jak oceniają ją ludzie), z czasem nasiąka Indonezją daleką od stolicy, wyspiarską, odległą.
Według mnie to lektura obowiązkowa dla osób zainteresowanych Azją. Nota bene książka ma w necie opinie jednej z najlepszych książek o Indonezji.
Sama autorka jest ciekawą postacią.
Polecam szczerze i bardzo.

Książka podróż - aczkolwiek nie klasycznie (radosna przygoda), bo ze ogromnym tłem historycznym, polityką i socjologią. Widać potężną wiedzę autorki na temat Indonezji. Fascynację, chęć poznania i opowiedzenia jej historii. Indonezja itd. nie jest jednak laurką, wydaje się pokazywać kraj takim jaki jest w rzeczywistości - otwarty, przyjazny, czasem naiwny, a jednocześnie...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Męczyłem tę książkę przez półtora roku... Doczytywałem po ćwierć rozdziału, z jednej strony nie chcąc porzucić lektury, z drugiej jednak - nie mogąc jej skończyć.

To nie jest zła książka. Jestem pełen podziwu dla autorki, jej skrupulatności i wiedzy. "Indonezja itd." może być obowiązkową pozycją dla kogoś, kto interesuje się regionem.

Jednak dla przypadkowego czytelnika, który chciałby dowiedzieć się czegoś o odległym kraju, będzie raczej męcząca. Autorka zagłębia się w miliony lokalnych zwyczajów, które dla laika mogą być po prostu niezrozumiałe i skomplikowane. Konkluzja niemal każdej opisanej sytuacji to "taka jest Indonezja".

Przy okazji, to nie jest klasyczny reportaż, a raczej opowieść podróżnicza. Elizabeth Pisani odkrywa lądy, o których prawie nic nie wiemy, co w drugiej dekadzie XXI wieku samo w sobie jest fascynujące. Mnie jednak znużyło.

Męczyłem tę książkę przez półtora roku... Doczytywałem po ćwierć rozdziału, z jednej strony nie chcąc porzucić lektury, z drugiej jednak - nie mogąc jej skończyć.

To nie jest zła książka. Jestem pełen podziwu dla autorki, jej skrupulatności i wiedzy. "Indonezja itd." może być obowiązkową pozycją dla kogoś, kto interesuje się regionem.

Jednak dla przypadkowego czytelnika,...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Prawdę mówiąc to nie wiele z tej książki zapamiętałem, sądziłem że to będzie książka która przybliży mi Indonezję, i niby tak jest, ale te wszystkie informacje, ciekawostki są poukrywane w średnio ciekawych przygodach autorki. A to co najbardziej mnie irytowało, to te kłamstwa które opowiadała ludziom którzy dali jej jedzenie, i miejsce do spania. Mnie by było przykro jeśli byłbym jedną z tych osób i przeczytał tą książkę, i dowiedział się że ta pani którą ugościłem naściemniała mi o swoim życiu. Czytając kolejne rozdziały, kolejne historie, nie miałem pewności czy to co opisuje wydarzyło się naprawdę. I jeszcze tych dwóch panów Sukarno i Suharto, po jakimś czasie idzie się pogubić kto kim był.

Prawdę mówiąc to nie wiele z tej książki zapamiętałem, sądziłem że to będzie książka która przybliży mi Indonezję, i niby tak jest, ale te wszystkie informacje, ciekawostki są poukrywane w średnio ciekawych przygodach autorki. A to co najbardziej mnie irytowało, to te kłamstwa które opowiadała ludziom którzy dali jej jedzenie, i miejsce do spania. Mnie by było przykro jeśli...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

dla fanów Indonezji absolutne must read! :)
dobry reportaż, świetna podróż poprzez karty książki, pomimo braku zdjęć bardzo kolorowy obraz zróżnicowanego społeczeństwa - mentalności - kraju.

dla fanów Indonezji absolutne must read! :)
dobry reportaż, świetna podróż poprzez karty książki, pomimo braku zdjęć bardzo kolorowy obraz zróżnicowanego społeczeństwa - mentalności - kraju.

Pokaż mimo to

Książka świetna. Momentami człowiek czuje, że tam jest. Ocena obniżona o jedną gwiazdkę za politykę, której trochę za dużo. Polecam. Rozdział o islamie genialny.

Książka świetna. Momentami człowiek czuje, że tam jest. Ocena obniżona o jedną gwiazdkę za politykę, której trochę za dużo. Polecam. Rozdział o islamie genialny.

Pokaż mimo to

W ramach blogowej edukacji dziabnąłem "Czarne" o Indonezji. Jestem przerażony, jak wiele o tym kraju nie wiedziałem, a jednocześnie bardzo zadowolony, że wreszcie - w sumie po niemal 10 latach - poukładałem sobie w głowie kilka kawałków indonezyjskiej układanki. Pisani spędziła w tym kraju dużo czasu, robiąc ze swojej strefy komfortu sito, a następnie przekazała nabytą wiedzę w sposób bardzo klarowny, nasycony masą ciekawostek i z niezbędnym w przypadku tej nacji jajem. Bez "jaja" się nie da, bo Indonezja z jej reportażu to kraj kontrastów, gdzie korupcja zakorzeniona jest tak głęboko, że praktycznie można by ją wpisać do konstytucji, a religia z jednej strony opiera się o starożytne rytuały i animalizm, a z drugiej o restrykcyjne wpisywanie do dowodów osobistych na podstawie ściśle określonych kryteriów. Jak zwykle po lekturze dobrej książki "podróżniczej" mam ochotę wrócić na miejsce, a to chyba świadczy o reportażu Pisani jak najlepiej :).

W ramach blogowej edukacji dziabnąłem "Czarne" o Indonezji. Jestem przerażony, jak wiele o tym kraju nie wiedziałem, a jednocześnie bardzo zadowolony, że wreszcie - w sumie po niemal 10 latach - poukładałem sobie w głowie kilka kawałków indonezyjskiej układanki. Pisani spędziła w tym kraju dużo czasu, robiąc ze swojej strefy komfortu sito, a następnie przekazała nabytą...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Polecam wszystkim, których zasascynował ten niesamowity kraj. Ta książka sporo wyjaśnia I daje pełniejszy obraz czym jest Indonezja. Polecam

Polecam wszystkim, których zasascynował ten niesamowity kraj. Ta książka sporo wyjaśnia I daje pełniejszy obraz czym jest Indonezja. Polecam

Pokaż mimo to

Świetna książka!

Świetna książka!

Pokaż mimo to