Oprócz kilku całkiem zabawnych historyjek do których koniecznie wrócę przy następnej podróży do Chorwacji, reszta dla mnie niezrozumiała. Może specyfika tekstu nie dla mojej osoby, albo zwyczajnie jeszcze nie ten czas i nie ta wrazliwosc;)

Oprócz kilku całkiem zabawnych historyjek do których koniecznie wrócę przy następnej podróży do Chorwacji, reszta dla mnie niezrozumiała. Może specyfika tekstu nie dla mojej osoby, albo zwyczajnie jeszcze nie ten czas i nie ta wrazliwosc;)

Klimatyczna, jak cała Chorwacja.
Jak moje wspomnienia z wielu wyjazdów.
Jak placki z cukinii, które piekła nam Zora.
Jak lozovaca na powitanie w jej patio.
Jak Róża, która karmiła mnie kiwi wielkimi jak pomarańcze i uczyła nazw miesięcy.
Jak wszystko co kocham w tym kraju. Już za dwa tygodnie będę tam znów..
a na emeryturze już na zawsze..

Klimatyczna, jak cała Chorwacja.
Jak moje wspomnienia z wielu wyjazdów.
Jak placki z cukinii, które piekła nam Zora.
Jak lozovaca na powitanie w jej patio.
Jak Róża, która karmiła mnie kiwi wielkimi jak pomarańcze i uczyła nazw miesięcy.
Jak wszystko co kocham w tym kraju. Już za dwa tygodnie będę tam znów..
a na emeryturze już na zawsze..

Chorwacja, większości z nas znana jest jako urokliwy wakacyjny raj. Większość z osób odwiedzających ten urokliwy zakątek Europy , ceni go za piękne widoki i kryształowo czyste morze. A ilu z nich choć przez chwilę pomyśli o tym , jak wygląda codzienne życie , zwłaszcza poza sezonem ? Nie wielu. Dlaczego warto sięgnąć po tę niewielką książeczkę? Bo autor pokaże nam inne oblicze dalmackich wysp.
Senko Karuza zabiera nas w nostalgiczną podróż po swej rodzinnej wyspie Vis. Obrazy , które maluje zabierają nas w zupełnie inny świat. Poznajemy wnętrze przydowmowej konoby, szukamy wraz nim cienia wśród oliwnych gajów i winnic , z nadzieją oczekujemy na prom , który zabierze nas z zimowej wyspy. Kilkanaście barwnych opowieści, które stanowią niezwykle sugestywny obraz , maleńkiej wyspy na błękitnym Adriatyku. Gorąco polecam , szczególnie tym , którzy wybierają się Vis , aby mogli skonfrontować wszystko tam na miejscu. A może udam Wam się natknąć na Senko , kiedy będzie popijał swoją rytualną kawę o poranku.

Chorwacja, większości z nas znana jest jako urokliwy wakacyjny raj. Większość z osób odwiedzających ten urokliwy zakątek Europy , ceni go za piękne widoki i kryształowo czyste morze. A ilu z nich choć przez chwilę pomyśli o tym , jak wygląda codzienne życie , zwłaszcza poza sezonem ? Nie wielu. Dlaczego warto sięgnąć po tę niewielką książeczkę? Bo autor pokaże nam inne...

Liryczne,liczne obrazki,miniaturki przedstawiające życie i mentalność mieszkańców jednej z chorwackich,małych wysepek.Niby wszystko jest.Jest nostalgia za minionymi czasami,poetycki niemal klimat,a jednak nie spodobała mi się lektura tej małej książeczki.Dlaczego? Nie wiem.Może te obrazki były,że tak powiem zbyt statyczne,zwyczajne,powierzchowne.Brak w nich,jak dla mnie,jakichś wątków,dramaturgii co uczyniło by opowieść ciekawszą,interesującą.Same obrazy jakoś nie przemówiły do mojej wyobraźni.Taka mała książeczka bez wyrazu.I jeszcze mała uwaga.Szkoda,że posłowie tłumaczki nie jest umieszczone na wstępie.Fajnie by to wprowadziło czytelnika w specyficzny klimat małej, odizolowanej od "wielkiego świata" wysepki.A tak wyszło śniadanie po obiedzie.

Liryczne,liczne obrazki,miniaturki przedstawiające życie i mentalność mieszkańców jednej z chorwackich,małych wysepek.Niby wszystko jest.Jest nostalgia za minionymi czasami,poetycki niemal klimat,a jednak nie spodobała mi się lektura tej małej książeczki.Dlaczego? Nie wiem.Może te obrazki były,że tak powiem zbyt statyczne,zwyczajne,powierzchowne.Brak w nich,jak dla...

Niezwykła rzecz, niezwykle prosta i w niezwykły sposób unosząca na swych skrzydłach gdzieś ponad morskie fale, ponad zwykłe marzenia, gdzieś tam, gdzie chyba dotąd nie bywałem.
Wyobraźcie sobie, że siedzicie na brzegu chorwackiej wysepki, na jakimś starym krześle przy starym koślawym stoliku, popijacie bardzo zimne czerwone (tak, czerwone schłodzone!) wino i słuchacie gadania kilku Chorwatów, starych i młodszych, a może jednego, który wciela się w różne osoby po kolei, i snuje opowiastki o tym i owym, o codzienności na wyspie, i przyjeżdżaniu na nią i wyjeżdżaniu, o kłótniach i połowach, o byciu w tym miejscu. O byciu. O tym, jak to jest, kiedy się jest.

Niezwykła rzecz, niezwykle prosta i w niezwykły sposób unosząca na swych skrzydłach gdzieś ponad morskie fale, ponad zwykłe marzenia, gdzieś tam, gdzie chyba dotąd nie bywałem.
Wyobraźcie sobie, że siedzicie na brzegu chorwackiej wysepki, na jakimś starym krześle przy starym koślawym stoliku, popijacie bardzo zimne czerwone (tak, czerwone schłodzone!) wino i słuchacie...

specyficzny – to pierwsza rzecz jaka przychodzi mi na myśl odnośnie tego zbiorku. i bynajmniej dlatego, że jest mi obca mentalność chorwacka, a już w szczególności w wyspiarskim wydaniu.

zgoda, niektóre puenty są genialne. tak w swojej prostocie jak w celności. ale w kontekście całości to dla mnie trochę mało. identyczne bowiem wrażenie mógłby odnieść dowolny cudzoziemiec w kontakcie z chociażby lwią częścią twórczości Nienackiego, w żadnym wypadku niczego nie ujmując wyżej wspomnianemu.

zamknięta społeczność poruszająca się po trójkącie, no, niekiedy po kwadracie. lokalne problemy przez bardzo małe „p”, lokalny folklor i smaki. czyli nic nowego. pięć gwiazdek? seriously? wyłącznie za sprawą licznych, pozostawionych bez przekładu elementów gwarowych, ale to raczej gwiazdki dla tłumaczki i JEJ pomysłu na wersję polską

specyficzny – to pierwsza rzecz jaka przychodzi mi na myśl odnośnie tego zbiorku. i bynajmniej dlatego, że jest mi obca mentalność chorwacka, a już w szczególności w wyspiarskim wydaniu.

zgoda, niektóre puenty są genialne. tak w swojej prostocie jak w celności. ale w kontekście całości to dla mnie trochę mało. identyczne bowiem wrażenie mógłby odnieść dowolny cudzoziemiec...

Do książki zabierałam się kilka razy. Początkowo ciężko było mi przez nią przebrnąć z uwagi na ciężki język i chaotyzm. W koncu przemogłam się i nie żałuję. Dogłębnie opisuje ona klimat Dalmacji, szczególnie tej wyspiarskiej. Strasznie spodobało mi się użycie mnóstwa miejscowego słownictwa i sposób zaprezentowania kultury. Dzięki niej gdy pojechałam na wakacje wiele rzeczy i słów stawało się dla mnie zrozumiałych. Polecam wszystkim fascynatom dobrej literatury i Chorwacji.

Do książki zabierałam się kilka razy. Początkowo ciężko było mi przez nią przebrnąć z uwagi na ciężki język i chaotyzm. W koncu przemogłam się i nie żałuję. Dogłębnie opisuje ona klimat Dalmacji, szczególnie tej wyspiarskiej. Strasznie spodobało mi się użycie mnóstwa miejscowego słownictwa i sposób zaprezentowania kultury. Dzięki niej gdy pojechałam na wakacje wiele rzeczy...

Bardzo zwięzłe i przesiąknięte kulturą bałkańską opowiadania, które mimo różnorodności składają się na jedną całość.

Bardzo zwięzłe i przesiąknięte kulturą bałkańską opowiadania, które mimo różnorodności składają się na jedną całość.

książka pachnie, smakuje, jest szalenie ciepła i nostalgiczna

książka pachnie, smakuje, jest szalenie ciepła i nostalgiczna