Książka jest zbiorem refleksji dotyczących zawodu psychiatry, jego
relacji z osobami, którym udziela pomocy oraz miejsca w życiu
politycznym i społecznym, wątpliwości i trudności związanych z leczeniem
i rozpoznawaniem zaburzeń psychicznych oraz pracą badawczą.


Do podzielenia się tymi refleksjami skłoniły Autora doświadczenia i
obserwacje poczynione w czasie blisko pięćdziesięcioletniej pracy w tym
zawodzie. Osobiste doświadczenia wzbogacone lekturą piśmiennictwa
znalazły odbicie w kilkunastu raczej esejach niż opracowaniach ściśle
naukowych, które zamieszczono w tym zbiorze.


Część tekstów to zmienione (poszerzone lub skrócone) wersje
opublikowanych prac, których podstawowa treść, jak się wydaje, nie
straciła na aktualności. Większość to opracowania nowe.


Ostatnia część książki ma charakter wspomnieniowy. Jest poświęcona
Profesorowi Lucjanowi Korzeniowskiemu oraz Instytutowi Psychiatrii i
Neurologii w Warszawie.