Czego uczą nas umarli. Patolog na tropie zagadek historii

Książka ma lepsze i gorsze momenty. Niektóre z opisanych przypadków naprawdę mnie zaciekawiły, inne niemiłosiernie znużyły... Duży plus za krótkie rozdziały, które czyta się naprawdę szybko, ale z kolei dziwne jest tu rozmieszczenie przypisów, znajdujących się co kilka rozdziałów, zamiast umieścić je w jednym miejscu.
Oczekiwałam, że dowiem się z tej książki więcej szczegółów z pracy w zakresie antropologii i medycyny sądowej. Natomiast te aspekty zostały nieco przysłonięte historią. Ponadto, miałam wrażenie, że niektóre treści były tu powtarzalne.

Książka ma lepsze i gorsze momenty. Niektóre z opisanych przypadków naprawdę mnie zaciekawiły, inne niemiłosiernie znużyły... Duży plus za krótkie rozdziały, które czyta się naprawdę szybko, ale z kolei dziwne jest tu rozmieszczenie przypisów, znajdujących się co kilka rozdziałów, zamiast umieścić je w jednym miejscu.
Oczekiwałam, że dowiem się z tej książki więcej...

Książka w formie krótkich historii i ciekawostek przedstawia fascynujący świat paleopatologii. W mojej ocenie historie przedstawione w tej książce są trochę za krótkie, dlatego pozostaje trochę niedosyt po lekturze.

Książka w formie krótkich historii i ciekawostek przedstawia fascynujący świat paleopatologii. W mojej ocenie historie przedstawione w tej książce są trochę za krótkie, dlatego pozostaje trochę niedosyt po lekturze.

Ciekawa.

Ciekawa.

Książkę czytało mi się dobrze, jedyny minus, że historie były zbyt skrótowe. Wolałabym więcej szczegółów. Rozumiem jednak, że pomysł na książkę był inny - krótkie informacje na temat postaci historycznych i szczegóły dotyczące badań ich szczątków.

Książkę czytało mi się dobrze, jedyny minus, że historie były zbyt skrótowe. Wolałabym więcej szczegółów. Rozumiem jednak, że pomysł na książkę był inny - krótkie informacje na temat postaci historycznych i szczegóły dotyczące badań ich szczątków.

Naprawdę ciekawe opowieści o odkrywaniu historii na podstawie ludzkich szczątków. Intrygujące, pozostawiające niedosyt, mocno osadzone w realiach historii Francji.

Naprawdę ciekawe opowieści o odkrywaniu historii na podstawie ludzkich szczątków. Intrygujące, pozostawiające niedosyt, mocno osadzone w realiach historii Francji.

Zachęcający temat i okładka, a po przeczytaniu rozczarowanie. Oczekiwałam wyższego poziomu, ciekawszych, dogłębnie potraktowanych historii, a dostałam zbiór opowiastek na poziomie filmików dokumentalnych dla mas. Powierzchownie potraktowany temat, tak jakby autor nie był pewien, na co może sobie pozwolić - a może jakiś redaktor mu tłumaczył, że należy się dostosować do "przeciętnego" poziomu współczesnego czytelnika? Do tego fatalne wydanie: ogromne marginesy, wielka interlinia, gruby papier, przypisy umieszczone po kilku rozdziałach (poroniony pomysł: albo umieszcza się przypis pod linią na bieżącej stronie, co jest najlepsze, albo zbiorczo na końcu książki). No i jeszcze jedno, tłumacz się nie popisał - "męska paproć" to w polskiej nomenklaturze nerecznica samcza, zaś przy metodzie wykorzystującej izotop C14 mówi się o datowaniu, nie zaś o "datacji".

Zachęcający temat i okładka, a po przeczytaniu rozczarowanie. Oczekiwałam wyższego poziomu, ciekawszych, dogłębnie potraktowanych historii, a dostałam zbiór opowiastek na poziomie filmików dokumentalnych dla mas. Powierzchownie potraktowany temat, tak jakby autor nie był pewien, na co może sobie pozwolić - a może jakiś redaktor mu tłumaczył, że należy się dostosować do...

Czego nas uczą umarli? Z treści wynika, że właściwie niczego.
41 historii (historyjek?) historyczno-antropologiczno-sądowo-nijakich opisanych w stylu krótkich notek na etykiecie albo kart z czipsów. Nie wiem komu może się spodobać i kogo zainteresować, bo przeciętny szary oglądacz serialu w typie Bones/CSI zna więcej naukowych faktów i chyba tym samym oczekuje od takiej pozycji dużo więcej.
Powstała i wydana na fali popularności tematu, chyba na zasadzie "wrzućmy co mamy, dajmy na okładkę czaszkę i słowa klucz; chwyci."
Książka o wszystkim i o niczym. Z naciskiem na to drugie.

Czego nas uczą umarli? Z treści wynika, że właściwie niczego.
41 historii (historyjek?) historyczno-antropologiczno-sądowo-nijakich opisanych w stylu krótkich notek na etykiecie albo kart z czipsów. Nie wiem komu może się spodobać i kogo zainteresować, bo przeciętny szary oglądacz serialu w typie Bones/CSI zna więcej naukowych faktów i chyba tym samym oczekuje od takiej...

Spodziewałam się więcej po tej książce. Jest bardzo dużo krótkich rozdziałów opowiadających o badaniach jakie prowadził autor. Jednak są to tylko ogólnikowe szkice, nic szczegółowego. Po niektórych rozdziałach czułam niedosyt i chętnie zagłębiłabym się bardziej w temacie. Książka wydaje mi się przechwałką, w jakich to autor badaniach nie uczestniczył. Naprawdę nic specjalnego. Większość to historia Francji i jej wielkich.

Spodziewałam się więcej po tej książce. Jest bardzo dużo krótkich rozdziałów opowiadających o badaniach jakie prowadził autor. Jednak są to tylko ogólnikowe szkice, nic szczegółowego. Po niektórych rozdziałach czułam niedosyt i chętnie zagłębiłabym się bardziej w temacie. Książka wydaje mi się przechwałką, w jakich to autor badaniach nie uczestniczył. Naprawdę nic...

Analiza kości i innych śladów pozwala się dowiedzieć, że 7 tysięcy lat temu dokonano amputacji ręki - pacjent przeżył...
Paleopatolog, archeolog i antropolog kultury, autor wielu niezwykłych odkryć, przytacza historię 41 swoich badań i odkryć... niezwykłych.

Analiza kości i innych śladów pozwala się dowiedzieć, że 7 tysięcy lat temu dokonano amputacji ręki - pacjent przeżył...
Paleopatolog, archeolog i antropolog kultury, autor wielu niezwykłych odkryć, przytacza historię 41 swoich badań i odkryć... niezwykłych.

"Czego uczą nas umarli" Philippe Charlier to pełna pasji i zaangażowania, rozbudzająca wyobraźnię, a czasami mrożąca krew w żyłach opowieść, w której autor oddaje głos umarłym. Czytając książkę poznajemy dogłębnie fascynujący warsztat jednego z najwybitniejszych współczesnych patologów. Wnioski, do których dochodzi, zaskakują, a często również szokują. Ta książka pokazuje historię od zupełnie innej strony.
Polecam wszystkim czytelnikom LC.

"Czego uczą nas umarli" Philippe Charlier to pełna pasji i zaangażowania, rozbudzająca wyobraźnię, a czasami mrożąca krew w żyłach opowieść, w której autor oddaje głos umarłym. Czytając książkę poznajemy dogłębnie fascynujący warsztat jednego z najwybitniejszych współczesnych patologów. Wnioski, do których dochodzi, zaskakują, a często również szokują. Ta książka pokazuje...