Nie ukrywam, że trochę mnie wynudziła, a muszę dodać, że pominąłem z dwa rozdziały 😁
Jeśli ktoś jest zainteresowany medycyną i to opisy ran i dolegliwości na które umierały opisane przez autora postaci pewnie będą wydawać się interesujące.
Sporo cytatów, troche bałaganu w konstrukcji... Nie jest najgorzej, takie 5/10.

Nie ukrywam, że trochę mnie wynudziła, a muszę dodać, że pominąłem z dwa rozdziały 😁
Jeśli ktoś jest zainteresowany medycyną i to opisy ran i dolegliwości na które umierały opisane przez autora postaci pewnie będą wydawać się interesujące.
Sporo cytatów, troche bałaganu w konstrukcji... Nie jest najgorzej, takie 5/10.

Interesująca książka opisująca metody dochodzenia prawdy o morderstwach. Zwłaszcza interesujące jest opisane przeprowadzenie sekcji w zwłok w XIXw.

Interesująca książka opisująca metody dochodzenia prawdy o morderstwach. Zwłaszcza interesujące jest opisane przeprowadzenie sekcji w zwłok w XIXw.

Krótkie rozdziały ,jedne lepsze (ciekawsze) inne gorsze (pełno cytatów) i właściwie nie bardzo pasujących do innych. Ogólnie jeśli lubisz poczytać o balsamowaniu ważnych postaci w historii to polecam. To takie kompedium wiedzy różnej związanej ze śmiercią.I truciciele i zabójcy i co tam sobie zamarzysz.Bardzo nie równa książka ,ale nie można jej odmówić przystępnego języka ,przez co czyta się łatwo i przyjemnie. Moim zdaniem to taka 6 z dużym plusem.

Krótkie rozdziały ,jedne lepsze (ciekawsze) inne gorsze (pełno cytatów) i właściwie nie bardzo pasujących do innych. Ogólnie jeśli lubisz poczytać o balsamowaniu ważnych postaci w historii to polecam. To takie kompedium wiedzy różnej związanej ze śmiercią.I truciciele i zabójcy i co tam sobie zamarzysz.Bardzo nie równa książka ,ale nie można jej odmówić przystępnego języka...

Jak przystało na rasowego żabojada cała książka jest oparta głównie na francuskich przypadkach. Nie jestem przypadkiem który szybko czyta ale te prawie 300 stron poszło uwaga w 1 dzień. To chyba musi o czymś świadczyć. Może trochę o tym że jednak nie jest to książka wybitnie wysokich lotów. Jak dla mnie to ani w tym nie było za dużo patologii ani archeologii. A szkoda bo połączenie tych dwóch nauk mogło dać naprawdę niezłą rzecz do poczytania. A wyszło takie trochę po łbach z mnóstwem cytowania tekstów źródłowych. Śmiem nawet twierdzić że owe cytaty cudzego autorstwa stanowiły połowę owej publikacji. W moim odczuciu takie tam czytadło z tego wyszło. Nic ambitnego niestety. Podobno ten autor jeszcze coś wyprodukował ale zdecydowanie po to nie sięgnę. Szkoda czasu i pieniędzy. Można co najwyżej wypożyczyć od kogoś …lepiej nie kupować, można tę kasę zainwestować w coś dużo lepszego.

Jak przystało na rasowego żabojada cała książka jest oparta głównie na francuskich przypadkach. Nie jestem przypadkiem który szybko czyta ale te prawie 300 stron poszło uwaga w 1 dzień. To chyba musi o czymś świadczyć. Może trochę o tym że jednak nie jest to książka wybitnie wysokich lotów. Jak dla mnie to ani w tym nie było za dużo patologii ani archeologii. A szkoda bo...

Sekrety dawnych zbrodni" - tytuł chyba na topie teraz a jakże inny,który mnie bardzo zaciekawił.
W książce możemy poczytać o tajemniczych zgonach sławnych ludzi na przestrzeni lat oraz o ich ponownym odkrywaniu.
Zgony opisane książce nie należą tylko do zgonów z przyczyn naturalnych,ale także do tych zaplanowanych i rozwiązywaniu ich tajemnic.
Ciekawe historie i można się wiele dowiedzieć np. w jaki sposób dokonywano sekcji zwłok. Potrzebowałam dosłownie paru godzin na jej przeczytanie i nie żałuję bo dowiedziałam się wielu ciekawych rzeczy. Pozycja nie jest kryminałem,ani powieścią kryminalną,ale czyta się ją fajnie.
Z mojej strony mogę polecić i polecam.

Sekrety dawnych zbrodni" - tytuł chyba na topie teraz a jakże inny,który mnie bardzo zaciekawił.
W książce możemy poczytać o tajemniczych zgonach sławnych ludzi na przestrzeni lat oraz o ich ponownym odkrywaniu.
Zgony opisane książce nie należą tylko do zgonów z przyczyn naturalnych,ale także do tych zaplanowanych i rozwiązywaniu ich tajemnic.
Ciekawe historie i można się...

Mam mieszane uczucia. Nie do końca wiadomo, jaka idea przyświecała autorowi... Jedne rozdziały są opowiastkami o tym kto kogo zabił (zwłaszcza w rozdziale I),inne składają się z cytowania źródeł, w wielu miejscach brak analizy antropologicznej, na czym by mi najbardziej zależało. A wielka szkoda.

Mam mieszane uczucia. Nie do końca wiadomo, jaka idea przyświecała autorowi... Jedne rozdziały są opowiastkami o tym kto kogo zabił (zwłaszcza w rozdziale I),inne składają się z cytowania źródeł, w wielu miejscach brak analizy antropologicznej, na czym by mi najbardziej zależało. A wielka szkoda.

Książka ciekawa, z kilkoma niespotykanymi nigdzie indziej przykładami zbrodni. Mankamentem są błędy składniowe i tłumaczeniowe dotyczące m.in. błędnych dat w książce.

Książka ciekawa, z kilkoma niespotykanymi nigdzie indziej przykładami zbrodni. Mankamentem są błędy składniowe i tłumaczeniowe dotyczące m.in. błędnych dat w książce.

Philippe Chalier, słynny francuski patolog sądowy i archeolog i z perspektywy naukowca oraz detektywa ukazuje na nowo sekrety dawnych zbrodni.
Po latach wykorzystuje szeroko pojętą naukę w celu odkrycia prawdy.
Miało być fascynująco a tymczasem wynudziłam się jak mops.
Niezwykle męcząca narracja, być może przytłoczona przez teksty źródłowe, których jest naprawdę dużo. Myślę, że materiał ten to raczej cykl wykładów, który zyskałby, gdyby był ciekawie zaprezentowany. Wydany w postaci książki bardzo traci na wartości.

Philippe Chalier, słynny francuski patolog sądowy i archeolog i z perspektywy naukowca oraz detektywa ukazuje na nowo sekrety dawnych zbrodni.
Po latach wykorzystuje szeroko pojętą naukę w celu odkrycia prawdy.
Miało być fascynująco a tymczasem wynudziłam się jak mops.
Niezwykle męcząca narracja, być może przytłoczona przez teksty źródłowe, których jest naprawdę dużo....

Ja przeczytałam za zainteresowaniem.
Jest sporo z tego to co lubię: literatura na faktach, historia, kryminalistyka, tajemnice zabrane do grobu.
Autor przestawia trzydzieści kilka przypadków zbrodni z przeszłości na które patrzy okiem współczesnego biegłego medycyny sądowej.
Mamy tutaj śmierć Benedykta z Nursji, św. Tomasza Becketa, Emila Zoli, słynnych potomków rodu Medyceuszy (czy truli się tzw. "proszkiem dziedziczenia") i wiele innych. Najmniej interesujące były przypadki które rozpatrywano z zakresu balistyki (np. przypadek zabicia Lincolna).
Autor przenosi nas w świat mrocznych zdarzeń, tajemnic, ekshumacji, autopsji.
W jednym przypadku mamy cytowany tak długi tekst, że autor porównuje ją do poezji pisanej prozą która jest okazją do stworzenia prawdziwego wielobarwnego obrazu obnażającego stan fizyczny ludzkiego ciała po śmierci. I to bogactwo kolorów podobno było wielokrotnie inspiracją artystów XX i XXI w.
Wadą książki jest to że w niektórych przypadkach autor naprawdę za dużo się nie rozpisał, a tematy jak dla mnie są niezwykle interesujące. Lektura pobudziła tylko mój apetyt, chcę więcej ... ;) Wyszukuję już więcej informacji na temat poruszanych w książce tematów.
Jest to już druga książka tego autora i o ile pierwsza nie przypadła mi do gustu o tyle ta jak najbardziej i proszę o więcej.

Ja przeczytałam za zainteresowaniem.
Jest sporo z tego to co lubię: literatura na faktach, historia, kryminalistyka, tajemnice zabrane do grobu.
Autor przestawia trzydzieści kilka przypadków zbrodni z przeszłości na które patrzy okiem współczesnego biegłego medycyny sądowej.
Mamy tutaj śmierć Benedykta z Nursji, św. Tomasza Becketa, Emila Zoli, słynnych potomków rodu...

Mówiąc trywialnie „szału nie ma, dupy nie urywa”, aczkolwiek przeczytać warto, bo jest rzeczowo i przystępnie napisana. Patolog Philippe Charlie przedstawia nam tajemnice śmierci znanych ludzi, którzy umarli lub zostali zabić w różnych epokach. Nie jest to literatura z górnej półki, ale naprawdę ciekawa lektura.

Mówiąc trywialnie „szału nie ma, dupy nie urywa”, aczkolwiek przeczytać warto, bo jest rzeczowo i przystępnie napisana. Patolog Philippe Charlie przedstawia nam tajemnice śmierci znanych ludzi, którzy umarli lub zostali zabić w różnych epokach. Nie jest to literatura z górnej półki, ale naprawdę ciekawa lektura.