Spodziewałam się chyba czegoś innego po tej książce, może przez to mam pewien niedosyt po jej przeczytaniu. Przede wszystkim mamy tutaj zlepek wielu różnych historii i zapewne przez tą mnogość żadna z opowieści nie została wyczerpana i nie zapadła w pamięć.

Spodziewałam się chyba czegoś innego po tej książce, może przez to mam pewien niedosyt po jej przeczytaniu. Przede wszystkim mamy tutaj zlepek wielu różnych historii i zapewne przez tą mnogość żadna z opowieści nie została wyczerpana i nie zapadła w pamięć.

Spodziewałam się książki napisanej w formie biografii poszczególnych "złych dam" epoki 20-lecia międzywojennego, ale wziąwszy pod uwagę różnorodność tej tematyki, książka ta jest jeszcze atrakcyjniejsza. Autorzy bardzo dokładnie opisywali każdy rozdział. A ja czytałam z ogromnym zainteresowaniem.

Spodziewałam się książki napisanej w formie biografii poszczególnych "złych dam" epoki 20-lecia międzywojennego, ale wziąwszy pod uwagę różnorodność tej tematyki, książka ta jest jeszcze atrakcyjniejsza. Autorzy bardzo dokładnie opisywali każdy rozdział. A ja czytałam z ogromnym zainteresowaniem.

Istna galeria ludzi o bujnej pomysłowości i odważnych koncepcjach, z twórczym rozmachem, aczkolwiek przestępczym, to jednak dowcipnym i z wdziękiem, niekiedy. Zaskoczenie się kryje w każdym rozdziale, choć treść nazbyt ogólnikowa. Prawdziwe perełki można bez trudu wyhaczyć, bo niewątpliwie za taką uznać należy wynajem Dworca Centralnego w Warszawie na dancing, czy tez sprzedaż Kolumny Zygmunta na prezent dla żony. Przy takich rodzynkach przekręty nigeryjskie i pierwowzór metody na wnuczka wypadają blado.
Ta książka potwierdza fakt wieczystego nienasycenia i manii posiadania czegoś/kogoś.

Istna galeria ludzi o bujnej pomysłowości i odważnych koncepcjach, z twórczym rozmachem, aczkolwiek przestępczym, to jednak dowcipnym i z wdziękiem, niekiedy. Zaskoczenie się kryje w każdym rozdziale, choć treść nazbyt ogólnikowa. Prawdziwe perełki można bez trudu wyhaczyć, bo niewątpliwie za taką uznać należy wynajem Dworca Centralnego w Warszawie na dancing, czy tez...

Bardzo mnie zawiodła ta pozycja. Książka byłaby o wile lepsza gdyby autorzy nie skupili się na tak dłużej ilości bohaterek, a zamiast tego opisali faktycznie tylko parę najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego. Czytając tą pozycję imiona i nazwiska bohaterek wylatują z głowy, bo jest czeto poświęcany tylko akapit. Tą książkę można potraktować jak streszczenie kobiet popełniających przestępstwa i opisanych przez to w gazetach.

Bardzo mnie zawiodła ta pozycja. Książka byłaby o wile lepsza gdyby autorzy nie skupili się na tak dłużej ilości bohaterek, a zamiast tego opisali faktycznie tylko parę najokrutniejsze kobiety dwudziestolecia międzywojennego. Czytając tą pozycję imiona i nazwiska bohaterek wylatują z głowy, bo jest czeto poświęcany tylko akapit. Tą książkę można potraktować jak streszczenie...

W latach dwudziestych Rita Gorgonowa przyjęła posadę guwernantki u Henryka Zaremby. Dość szybko nawiązała z nim romans, co nie tylko na trwałe popsuło jej stosunki z dotychczasowymi wychowankami, ale też zaowocowało ciążą. Narastały konflikty i awantury ze starszą wychowaną, Elżbietą, zwaną Lusią, co popsuło relacje między kochankami.
W końcu 1931 roku w willi architekta została zamordowana Lusia. Poszlaki wskazywały na Grogonową. Fatalnie przeprowadzone śledztwo, liczne znaki zapytania i niedociągnięcia sprawiły, że proces ciągnął się latami, a poszczególne jego wyroki ulegały kasacji. Gorgonowa do końca nie przyznawała się do winy.
Ta sprawa zyskała na popularności dzięki filmowi Janusza Majewskiego, wciąż jest w niej coś niejasnego, niezgłębionego, a przez to wciąż atrakcyjnego dla obserwatora i czytelnika. W książce Bezlitosne autorzy wzbogacają materiał o wiele fotografii, i (co dla mnie najciekawsze) przedruki z gazet.
Każda ważniejsza sprawa tamtych czasów ma u nich osobny rozdział, bogaty materiał ilustracyjny, a także swobodny, codzienny język, który łatwo trafia do odbiorcy, a często nawiązuje do utrzymany jest w retro stylistyce. Anegdotki, pokazanie realiów obyczajowych tamtych czasów, a także czarny humor są ważnymi elementami książki.
Galeria pomysłów ówczesnych zbrodniarek jest imponująca: od pospolitych kradzieży, po przyjmowanie fałszywych tożsamości arystokratek, aż do trucicielstwa, oblewania kwasem i tym podobnych koncepcji.
Autorzy ze znajomością tematu oraz widoczną biegłością bardzo swobodnie układają swoją książkę w spójną i łatwo przyswajalną całość. Ciekawostki, tło obyczajowe, a także wspomnienie rożnych ruchów społecznych, w tym emancypacyjnych są dobrym uzupełnieniem treści.
Książka nie tylko dla miłośników dwudziestolecia międzywojennego

buchbuchbicher.blogspot.com

W latach dwudziestych Rita Gorgonowa przyjęła posadę guwernantki u Henryka Zaremby. Dość szybko nawiązała z nim romans, co nie tylko na trwałe popsuło jej stosunki z dotychczasowymi wychowankami, ale też zaowocowało ciążą. Narastały konflikty i awantury ze starszą wychowaną, Elżbietą, zwaną Lusią, co popsuło relacje między kochankami.
W końcu 1931 roku w willi architekta...

Otrzymałam to, czego się spodziewałam, czyli zestaw kryminalnych historii, które pojawiały się w gazetach i o których mówili ludzie. Nie jest to rzetelna naukowa publikacja, a jedynie zbiór ciekawostek.
Książka napisana jest w lekkim stylu, trochę ironicznie, trochę zabawnie. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby chodziło tylko o opis drobniejszych przestępstw, jednak pojawiają się tutaj również zabójstwa. Ten lekki ton jest wówczas nie na miejscu.
Jeżeli ktoś, jak ja, szuka przerywnika między kryminalno-fantastyczno-historyczno-obyczajowymi powieściami, ta książka do tego się nada.

Otrzymałam to, czego się spodziewałam, czyli zestaw kryminalnych historii, które pojawiały się w gazetach i o których mówili ludzie. Nie jest to rzetelna naukowa publikacja, a jedynie zbiór ciekawostek.
Książka napisana jest w lekkim stylu, trochę ironicznie, trochę zabawnie. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby chodziło tylko o opis drobniejszych przestępstw, jednak pojawiają...

"Bezlitosne..." jest intrygującą lekturą z pogranicza literatury faktu. Wydarzenia opisane przez autorów miały swoje miejsce w rzeczywistości. Kilkadziesiąt lat temu, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, żyła nimi cała Polska.
Okres ten był znamienny dla wielkich zmian politycznych oraz emancypacji kobiet, które zaczęły domagać się swoich praw oraz walczyć o równouprawnienie, z tym też wiązał się wzrost przestępczości wśród płci pięknej. Do tej pory okrutne zbrodnie oraz oszustwa były przypisywane jedynie mężczyznom, szybko jednak okazało się, że kobiety w tej kwestii nie pozostają daleko w tyle.

Szpiegostwo, zabójstwa, podszywanie się pod arystokratki, spektakularne kradzieże, wyłudzenia oraz drobne oszustwa, w tych fachach specjalizowały się również kobiety. Motywy zbrodni zazwyczaj były takie same: zazdrość lub chęć wzbogacenia się. Co ciekawsze przestępczynie pochodziły z różnych warstw społecznych znajdowały się wśród nich prostytutki i służące, jak i arystokratki oraz hrabianki.

Autorzy przytaczają zadziwiająco wiele przykładów, w których kobiety wkraczały na kryminalną ścieżkę. Utożsamiane zazwyczaj z delikatnością i wrażliwością wielokrotnie udowodniły, że są mistrzyniami przebiegłości i wyrafinowania, które nie cofną się przed niczym by osiągnąć swój cel. Przytaczane historie są różnorodne, jedne to bestialskie wyrafinowane i przemyślane z zimną krwią morderstwa, inne to zbrodnie dokonywane pod wpływem impulsu, jeszcze inne śmieszne i odrobinę żałosne, dokonywane przez głupiutkie i naiwne dziewczęta.
W "Bezlitosnych..." jest też miejsce dla mężczyzn, którzy nakłaniali kobiety do zbrodni czyniąc je swoimi wspólniczkami lub popełniali zbrodnie przez kobiety oraz dla kobiet, z powodu chorobliwej zazdrości lub pod wpływem nieodpartego kobiecego uroku. Płeć piękna to urodzone manipulatorki, które bez skrupułów wykorzystywały naiwnych mężczyzn dla swoich celów czyniąc ich głównymi podejrzanymi.

Poszczególne rozdziały zajmują się różnymi zagadnieniami: metodami, motywami, ryzykami zbrodni. Jedne opisują znane postaci z przestępczego światka, o których swojego czasu było bardzo głośno, inne bezimiennymi drobnymi oszustkami, które pojawiały się znikąd i znikały nie pozostawiając po sobie żadnego śladu. Szczególnie zainteresowały mnie te pochodzące z mojego regionu, o dziwo było ich całkiem sporo w zestawieniu z całością.

Urozmaicenie książki stanowią ilustracje, zdjęcia oraz przedruki ze starych gazet relacjonujące przebieg wydarzeń na gorąco. Mentalność ludzka przez lata zmieniła się diametralnie i to co kiedyś szokowało, dzisiaj nie wywołuje już takiego zgorszenia. Podczas lektury miałam wrażenie, że autorzy podchodzą do tematu z lekkim dystansem i ironią. To co kiedyś było dramatem, dzisiaj śmieszy. Pojawiają się pytania jak ludzie mogli być, aż tak naiwni? Z drugiej strony jak my i nasze problemy będą odbierane za 100 lat? Czy naszym praprawnukom nasze zachowania nie będą wydawać się naiwne i głupie?

"Bezlitosne..." jest intrygującą lekturą z pogranicza literatury faktu. Wydarzenia opisane przez autorów miały swoje miejsce w rzeczywistości. Kilkadziesiąt lat temu, w okresie dwudziestolecia międzywojennego, żyła nimi cała Polska.
Okres ten był znamienny dla wielkich zmian politycznych oraz emancypacji kobiet, które zaczęły domagać się swoich praw oraz walczyć o...

Książka to nic innego jak streszczenie lub cytowanie historii kryminalnych z przedwojennych gazet... i to dość nieumiejętnie, muszę przyznać.
Naprawdę nad tym głowiło się aż dwóch wykładowców akademickich ?!?
Jestem w szoku, tym bardziej, że czytając, co rusz natrafiałam na błędy stylistyczne...
Nawet nie chcę myśleć, jak ta książka wyglądała przed korektą...

Książka to nic innego jak streszczenie lub cytowanie historii kryminalnych z przedwojennych gazet... i to dość nieumiejętnie, muszę przyznać.
Naprawdę nad tym głowiło się aż dwóch wykładowców akademickich ?!?
Jestem w szoku, tym bardziej, że czytając, co rusz natrafiałam na błędy stylistyczne...
Nawet nie chcę myśleć, jak ta książka wyglądała przed korektą...

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/bezlitosne-najokrutniejsze-kobiety-dwudziestolecia-miedzywojennego-agnieszka-haska-jerzy-stachowicz/

Z opisu przygotowanego przez wydawcę wynika, że jest ona poświęcona „mrożącym krew w żyłach dokonaniom zbrodniarek”. Historie opisywane głównie przez brukowce przybliżały żądnym wrażeń odbiorcom „świat zbrodni w stylu retro”. Na szczęście to tylko sensacyjny opis, mający zapewne przyciągnąć potencjalnego czytelnika. Choć nie brakuje w niej emocjonujących i skandalizujących historii, jest to interesujący i wielowymiarowy portret epoki dwudziestolecia międzywojennego, żyjących wtedy ludzi i targających nimi namiętności.

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/bezlitosne-najokrutniejsze-kobiety-dwudziestolecia-miedzywojennego-agnieszka-haska-jerzy-stachowicz/

Pełna recenzja książki na stronie:
http://moznaprzeczytac.pl/bezlitosne-najokrutniejsze-kobiety-dwudziestolecia-miedzywojennego-agnieszka-haska-jerzy-stachowicz/

Z opisu przygotowanego przez wydawcę wynika, że jest ona poświęcona „mrożącym krew w żyłach dokonaniom zbrodniarek”. Historie opisywane głównie przez brukowce przybliżały żądnym wrażeń odbiorcom „świat zbrodni w...

Tytuł mało adekwatny do treści.

Tytuł mało adekwatny do treści.