Książka ta jest zbiorem nie tylko opowiadań, ale także esejów, felietonów i tekstów krytycznych jednego z największych outsiderów, jakich zrodziła literatura. Znajdziemy tu teksty, które po wielu latach od ich ukazania się w pismach i pisemkach podziemnych, z odmętów wyłowił David Stephen Callone – badacz twórczości Bukowskiego.

Już na wstępie należy ostrzec tych, którzy ze „starym świntuchem” jeszcze nie mieli do czynienia, że powiedzieć o jego języku „wulgarny”, a jego opowiadaniach „sprośne”, to jakby nic nie powiedzieć. Bukowski pisze to, co myśli i nie używa eufemizmów. Jego historie mogą zawstydzić E. L. James i spółkę, jednocześnie będąc cholernie pieprznymi, jak i w chropawy sposób poetyckimi. Wszak nie można zapominać, że pijak z niemieckiego Aldernach był przede wszystkim poetą, na swój pokręcony sposób bardzo wrażliwym artystą, chowającym tę wrażliwość w burdelach i barach.

Ta pozycja zdecydowanie nie nadaje się dla każdego, ale to naprawdę kawał krwistej, soczystej literatury, której smak będziemy czuli jeszcze długo po przeczytaniu. Gdyby Bukowski przeczytał powyższy tekst, pewnie uznał by go za jakieś gówno, ale mimo wszystko czytając, wznieście kieliszek i wypijcie za „starego świntucha”. Polecam.

Całość - http://monweg.blog.onet.pl/2015/10/23/fragmenty-winem-poplamionego-notatnika-charles-bukowski/

Książka ta jest zbiorem nie tylko opowiadań, ale także esejów, felietonów i tekstów krytycznych jednego z największych outsiderów, jakich zrodziła literatura. Znajdziemy tu teksty, które po wielu latach od ich ukazania się w pismach i pisemkach podziemnych, z odmętów wyłowił David Stephen Callone – badacz twórczości Bukowskiego.

Już na wstępie należy ostrzec tych, którzy...