To była bardzo dobra powieść. Tak zwykła i tak niezwykła zarazem. Pod jednym dachem mieszka Ona Basia, On Mietek, ojciec Basi oraz córka i syn Mietka i Basi. Tak sobie mieszkają ledwo wiążąc koniec z końcem. Gdy umiera matka kobiety, ojciec popada w alkoholizm. Basia postanawia zrozumieć złe podejście do niej w dzieciństwie i czyta pamiętniki matki. Ojciec postanawia iść na leczenie. W życiu Basi i Mietka pojawia się nagle przyjaciółka z lat młodości Ula. Zaczyna im się lepiej powodzić. Chyba Ula komuś namiesza w głowie bo zaczynają się dziać dziwne rzeczy. Ja ze swojej strony polecam.

To była bardzo dobra powieść. Tak zwykła i tak niezwykła zarazem. Pod jednym dachem mieszka Ona Basia, On Mietek, ojciec Basi oraz córka i syn Mietka i Basi. Tak sobie mieszkają ledwo wiążąc koniec z końcem. Gdy umiera matka kobiety, ojciec popada w alkoholizm. Basia postanawia zrozumieć złe podejście do niej w dzieciństwie i czyta pamiętniki matki. Ojciec postanawia iść na...

Smutna historia o smutnym kobiecym życiu ;(

Smutna historia o smutnym kobiecym życiu ;(

"SZEPTY DZIECIŃSTWA" - ANNA SAKOWICZ
Książka super. Musiałam czasem odpocząć, ponieważ jest bardzo rzeczywista, przedstawia wartości i problemy jakie mają zwykli ludzie. Ma ważne przesłanie by uważać na ludzi, szczególnie pseudo, nagle pojawiający się przyjaciele.
Basia to kobieta jaką spotykasz na codzień być może w sklepie, a może mieszka za ścianą. Mierzy się z tym co przeżyła, jak była traktowana jako dziecko, ale też
z problemami dnia codziennego. Alkoholizm taty, który zapija smutki, tęsknotę za żoną, a matką Basi, ale też brak pieniędzy i dorastające dzieci.... Co się wydarzy gdy na jej drodze stanie dawna Przyjaciółka
z lat szkolnych Urszula. Przeczytajcie albo posłuchajcie, warto.
Bardzo polecam

OCENA 10/10
1/24 - 1/01 ( OBYCZAJ 01/24)
ilość stron: 304
data i wyd: 08.07.2015
data II wyd : 26.10.2022

czas przewidziany czytania: 05 h 04 min.
Czas słuchania: 11 h 16 min
lektorzy empik: Domańska Joanna
Anastazja
Skończona 06.01.2024 (słucha)

"SZEPTY DZIECIŃSTWA" - ANNA SAKOWICZ
Książka super. Musiałam czasem odpocząć, ponieważ jest bardzo rzeczywista, przedstawia wartości i problemy jakie mają zwykli ludzie. Ma ważne przesłanie by uważać na ludzi, szczególnie pseudo, nagle pojawiający się przyjaciele.
Basia to kobieta jaką spotykasz na codzień być może w sklepie, a może mieszka za ścianą. Mierzy się z tym co...

Matk nienawidzą a swojej córki ojciec który zakochany w żonie po śmierci staje się pijakiem. Główna bohaterka czyta matki pamiętniki szuka w nich zrozumienia dlaczego matka jej nienawidziła..... Ojciec trafia na odwyk rodzica biedna i jeszcze zostaje okradziona przez dawno niewidzialna koleżankę z klasy. Książka mega życiowa pokazująca prawdziwe życie bez upiękeń .

Matk nienawidzą a swojej córki ojciec który zakochany w żonie po śmierci staje się pijakiem. Główna bohaterka czyta matki pamiętniki szuka w nich zrozumienia dlaczego matka jej nienawidziła..... Ojciec trafia na odwyk rodzica biedna i jeszcze zostaje okradziona przez dawno niewidzialna koleżankę z klasy. Książka mega życiowa pokazująca prawdziwe życie bez upiękeń .

Po książki Anny Sakowicz nie sięgam nałogowo, ale „Szepty dzieciństwa” były istnym strzałem w dziesiątkę. Fabuła była ukazana w sposób perfekcyjny- nic nie jest przerysowane, nierealne, sztuczne. Wręcz przeciwnie- historię zaprojektowaną przez autorkę można przypisać wielu statystycznym Kowalskim. Dlaczego tak uważam? Już wyjaśniam.

Główna bohaterka, Barbara Uchańska, otacza się w stuprocentowo polskim środowisku. Wskazuje na to zachowanie postaci, używany przez nią język, jej kontakty rodzinne i zawodowe. Kobieta pracuje bowiem w sklepie spożywczym, mąż Mietek dorabia na budowie, a zatem mężczyzna nie może mówić o stałym i pewnym zarobku. Małżeństwo musi też utrzymać dwoje dorastających dzieci- Pawła i Kasię. Dzieci są aktualnie w okresie dojrzewania, często słyszą szykany ze strony rówieśników. Złe odzywki mają związek z panującą w domu biedą. Bywa, że rodzice muszą udać się na tak zwany szaber, by można było przygotować skromny obiad. Jakby tego było mało, Basia mieszka także ze swoim ojcem- wdowcem, który jest alkoholikiem. Jego choroba ma związek ze śmiercią żony która, mówiąc delikatnie, nie była dobrym przykładem ani jako żona, ani tym bardziej jako matka. Jakich dramatów doświadczyła kiedyś Basia i jej brat, o którym w książce mówi się niewiele? Dlaczego kobieta niezbyt pochlebnie wyraża się na temat nieżyjącej już matki? Czy rzeczywiście problemy z dzieciństwa wpływają na dorosłe życie? Czy ojciec Basi zrozumie swój błąd i zapragnie zmiany? Warto się o tym przekonać, gdyż tematyka trudnej polskiej rzeczywistości jest tutaj ujęta w sposób perfekcyjny i wciągający.

Pewnego dnia Basia trafia na dodatkową ofertę pracy. Po przeprowadzonym szkoleniu kobieta miałaby udzielać pożyczek, tak zwanych chwilówek. Nie jest ona też jedyną chętną osobą do podjęcia dodatkowego zatrudnienia. Basia poznaje niejakiego Marka, taksówkarza, który mocno namiesza w życiu głównej bohaterki. Czy historię Basi i Marka można uznać za ciekawą? Według mnie tak, jak najbardziej. Nie tylko ich zwariowana relacja mocno wciąga czytelników. Autorka dodatkowo mocno podkreśla, jak zróżnicowane są potrzeby biednych Polaków. Dlaczego decydujemy się na niebezpieczne kredyty? Czy uczciwie je spłacamy? Jest to temat do bardzo głębokiej analizy i myślę, że został dodany przez autorkę ku przestrodze. Pożyczenie pieniędzy to jedno, ale trzeba je przecież oddać, co nierzadko staje się kłopotliwe…

Wielu odbiorców na pewno na długo zapamięta niejaką Urszulę- koleżankę Basi ze szkoły. Kobiety są niemal jak ogień i woda, jak biel i czerń. Basia uchodzi za biedną, zakompleksioną, wypełnioną zmartwieniami, podczas gdy Ula to mądra, zadbana kobieta biznesu. Czy dawne koleżanki będą umiały się dogadać? Czy dawno niewidziane osoby wkradające się w nasze życie mogą sporo namieszać? Nie chcę zbyt wiele zdradzać, niemniej jednak spotkanie dawnych uczennic nie jest oczywiste, banalne, nieciekawe. Wręcz przeciwnie- wątek ten powoduje bardzo silne skoki adrenaliny, których często potrzebujemy podczas czytania. Autorka mocno o nas zadbała i pokazała, że bycie bogatym, zadbanym może być bardzo zgubne, zwłaszcza dla obserwatorów.

Książka Anny Sakowicz to także zderzenie z moją ulubioną formą wypowiedz pisemnej, a mianowicie z dziennikiem. Barbara odnajdzie bowiem zeszyty zapisane niegdyś przez swoją matkę. Dlaczego ojciec Basi je ukrywał? Dlaczego nigdy o nich nie wspomniał? Co takiego zawierają? Mogę tylko zdradzić, że jest to bardzo emocjonujący wątek i na pewno nie zostanie szybko zapomniany przez czytelników.

Muszę bardzo pochwalić pisarkę za stworzenie tej książki. „Szepty dzieciństwa” to jedna z wielu jej propozycji książkowych, a ja już jestem pewna, że zapoznam się jeszcze z innymi książkami pisarki. Podoba mi się tutaj absolutnie wszystko- język, styl, powiązanie wątków, bardzo mocne ukazanie problemów zwyczajnej polskiej rodziny. Po lekturze wielu czytelników zrozumie, że NAPRAWDĘ warto doceniać nawet drobne sukcesy rodzinne. Wspólny obiad? Spacer? Rozmowa? Niby banały, a jednak istotne sprawy.

Trzeba też pamiętać, że próba wyjścia z nałogu nie może być wymuszona. Wszystko tak naprawdę zależy od tego, czy chory chce podjąć leczenie. Bez zapału chorego NIC się nie uda.

Mocno polecam!

Po książki Anny Sakowicz nie sięgam nałogowo, ale „Szepty dzieciństwa” były istnym strzałem w dziesiątkę. Fabuła była ukazana w sposób perfekcyjny- nic nie jest przerysowane, nierealne, sztuczne. Wręcz przeciwnie- historię zaprojektowaną przez autorkę można przypisać wielu statystycznym Kowalskim. Dlaczego tak uważam? Już wyjaśniam.

Główna bohaterka, Barbara Uchańska,...

Doskonale napisana książka o szarej codzienności i problemach zwykłej rodziny. Mnie chwyciła za serce swoją prostotą, realizmem i podobieństwem opowiedzianej historii do losów wielu z nas.
W domu na przedmieściach mieszka małżeństwo z kilkunastoletnim stażem – Baśka i Mietek oraz ich dzieci – Kasia i Pawełek. Część domu zajmuje również ojciec Baśki. Jego choroba alkoholowa to jeden z głównych problemów rodziny. Kolejnym zmartwieniem małżeństwa są problemy finansowe, Baśka pracuje w markecie jako kasjerka, Mietek jest pracownikiem budowlanym, jego wynagrodzenie jest nieregularne, zależne od ilości zleceń. Ojciec Basi nie dokłada się do rodzinnych finansów, swoje pieniądze przeznacza na alkohol. Rodzina żyje więc skromnie, a dzieci w szkole są wyśmiewane z powodu braku komputera, telefonu czy modnych ubrań. Jednak sytuacja rodziny wydaje się zmierzać ku lepszemu. Baśka znajduje dodatkowe zatrudnienie, Mietek też więcej pracuje. Ojciec, po długich namowach, zgadza się na leczenie odwykowe w specjalistycznym ośrodku. W domu zrobiło się spokojniej i bardziej stabilnie finansowo. Małżonkowie przeprowadzili w domu mały remont, kupili komputer, a nawet samochód na raty. W międzyczasie Baśka odnawia kontakt z Ulą, koleżanką z liceum. Kobiety nie widziały się od lat, Uli udało się odnieść finansowy sukces, otworzyła sieć salonów kosmetycznych. Zamożna koleżanka wspiera Basię w walce o leczenie ojca, służy jej radą, funduje zabiegi kosmetyczne.
Ale czy ta znajomość wyjdzie Baśce na dobre? Czy życzliwość Ulki jest rzeczywiście bezinteresowna?...
Jak mówi przysłowie: raz na wozie, raz pod wozem... Rodzina Baśki znów znalazła się w poważnych kłopotach finansowych. Aż trudno uwierzyć, że dostają od losu tak mocno w kość. Tracą wszystko, czego się dorobili, a nawet jeszcze więcej. A może coś jednak też zyskali? Pieniądze, poniekąd, szczęścia nie dają...

Drugim, bardzo ważnym wątkiem książki są obecne skutki toksycznej relacji głównej bohaterki z nieżyjącą już matką. Baśka nie może zapomnieć o trudnym dzieciństwie, braku miłości ze strony mamy, o częstych karach fizycznych i znęcaniu się psychicznym nad nią i jej bratem. Przeżywa szok, kiedy to w jej ręce wpadają pamiętniki spisane przed laty przez jej matkę. Przypomniały one kobiecie traumatyczne sceny z dziecięcych lat, odsłoniły prawdziwą twarz jej rodzicielki. Baśka również miała i ma nadal ogromny żal do ojca, o to że nigdy nie stanął on w obronie dzieci, nie ochronił ich przed okrucieństwem małżonki. Miłość do żony tak go zaślepiała, że nie dostrzegał ich dramatycznej sytuacji.
Losy rodziny przedstawionej przez Annę Sakowicz odbiera się bardzo autentyczne. Ich problemy, codzienne troski, kłopoty w pracy, walka o godny byt - to codzienność wielu z nas. Do realistycznego odbioru powieści przyczynił się również prosty język, jakim posługują się bohaterowie. Ich słabości, źle dokonane wybory życiowe i codzienne potknięcia przedstawiają ich bardzo namacalnie i wyraziście.
Anna Sakowicz doskonale wykreowała postać głównej bohaterki, Baśki. To kobieta z krwi i kości, Matka Polka pracująca na dwa etaty i trzeci w domu. Walcząca jak lwica o rodzinę, zapewnienie jej bytu i bezpieczeństwa. To ona w domu „nosi spodnie”, podejmuje decyzje, odpowiada za finanse. Mimo krzywd doznanych w dzieciństwie nie użala się nad sobą, stara się odciąć od przeszłości i zebrać wszystkie siły, aby walczyć o to co tu i teraz.
Książa jest bardzo emocjonalna, nie można przejść obojętnie obok niesprawiedliwości losu, jaka dotyka opisaną rodzinę. Wierzę, że kłopoty Baśki i jej najbliższych to tylko przejściowa sytuacja. Mam nadzieję, że po deszczu i dla nich zaświeci słońce. Nie poddawaj się Baśka, dasz radę! Trzymam za ciebie kciuki!
Przeczytajcie koniecznie „Szepty dzieciństwa”. Zapewniam, że opowieść o codziennych kłopotach i walce z przeciwnościami losu może być pasjonująca i pełna emocji.

Doskonale napisana książka o szarej codzienności i problemach zwykłej rodziny. Mnie chwyciła za serce swoją prostotą, realizmem i podobieństwem opowiedzianej historii do losów wielu z nas.
W domu na przedmieściach mieszka małżeństwo z kilkunastoletnim stażem – Baśka i Mietek oraz ich dzieci – Kasia i Pawełek. Część domu zajmuje również ojciec Baśki. Jego choroba alkoholowa...

Ostatnio trafiłam na nieco starszą pozycje bo z 2015 roku jeszcze nie do końca jeszcze poznanej autorki Anny Sakowicz. Wiele słyszałam dobrego ale wiadomo samemu najlepiej sprawdzić.
Szepty dzieciństwa to jedna z pierwszych powieści pisarki, która zdobyła nagrodę od portalu Granice.pl Czy słusznie? Co jest w niej takiego, ze wzrusza i porusza serce?

Szepty dzieciństwa to historia zwykłej polskiej rodziny, która mierzy się z biedą i problemem alkoholowym seniora. Czy może coś jeszcze pójść nie tak? Czy pojawienie się dawno niewidzianej przyjaciółki głównej bohaterki? Czy może nagle odnalezienie dzienników matki Basi?

Basia to główna bohaterka, która stara się jak może aby wiązać koniec z końcem. Pracuje, prowadzi zwykle proste życie. Wychowuje także dwójkę grzecznych dzieci Kasię i Pawełka , którzy marzą o normalnym życiu. Aby móc poprawić funkcjonowanie rodziny i jej finanse zaczyna drugą pracę, która na początku wydaje się być dochodowa. I daje Basi szanse na chwile luksusu.
Co może być takim luksusem dla głównej postaci? Co jest dla jej dzieci normalne? Czego im tak bardzo brakuje? Czy ich marzenia kiedykolwiek się ziszczą? A jeśli nawet, to jakim kosztem?

Mietek to mąż Basi, niezbyt może zorganizowany, ale swoje wie i troszczy się o rodzinę. Czy słuszne ma obawy wobec pomocy ze strony Uli?

Senior rodziny to ojciec Basi, który po śmierci żony topi smutki w alkoholu , na który wydaje cała swoją rentę i w związku z tym nie dokłada się za bardzo do życia rodzinnego. Po nagłym pojawieniu się Uli, koleżanki Basi bardzo szybko trafia do ośrodka, w którym leczą uzależnienia. Czy to pomoże zwalczyć demony przeszłości i zapomnieć o żonie, która nie była zbyt dobrą matką i żoną? Czy zmieni jego nastawienie do życia?

Tak wiem, strasznie dużo pytań dotyczących życia. Ale taka właśnie jest ta książka. Prosta, zwyczajna ale i bardzo mądra. Porusza bowiem tematykę zwyczajnego biednego funkcjonowania w małym miasteczku i pokazuje nadal jednak istniejące różnice „międzyklasowe”. I przedstawia co daje posiadanie większej ilości pieniędzy. Wolność w zakupach, inwestowaniu w dzieci , zapewnieniu rodzinnych potrzeb.

Anna Sakowicz swietnie tu opisała życie kasjerek w sieciowym supermarkecie oraz problem społeczny jakim jest wytykanie palcami przez dzieci tzw. Bogatych rodziców w szkole. Poza tym pokazuje jak myślą i jak podchodzą do życia tzw. Biedni ludzie. Co w takim życiu daje im siłę do działania i jak do niego podchodzą.

Szepty dzieciństwa to także symboliczny i dosłowny tytuł nawiązujący do niezbyt łatwych stosunków między matką a córką. Bo gdy Basia odnajduje dzienniki matki, budzą się w niej stare obawy typu czy na pewno jest dobrą rodzicielką dla potomstwa. A także pojawia się poczucie , ze nigdy tak naprawdę nie była chciana i kochana przez rodziców. A to ma duży wpływ na jej i rodziny życie. Widać tutaj, ze pisarka przyłożyła się do tematyki DDA i problematyki alkoholu w rodzinie.

Tak, ta powieść słusznie otrzymała nagrody literackie, bo jest w niej zawarte wszystko. Dobrze zarysowane postacie i ich życie oraz emocje. Oraz swietnie poprowadzona fabuła. A sam styl Szeptów dzieciństwa powoduje, ze trudno się oderwać od książki Anny Sakowicz. Teraz już wiem, ze warto nadrobić zaległości w lekturze innych pozycji wspomnianej autorki.

W skali od 1 do 6 oceniam Szepty dzieciństwa na 6. Brawo!

Dziękuje za egzemplarz recenzencki portalowi Sztukater.pl.

Ostatnio trafiłam na nieco starszą pozycje bo z 2015 roku jeszcze nie do końca jeszcze poznanej autorki Anny Sakowicz. Wiele słyszałam dobrego ale wiadomo samemu najlepiej sprawdzić.
Szepty dzieciństwa to jedna z pierwszych powieści pisarki, która zdobyła nagrodę od portalu Granice.pl Czy słusznie? Co jest w niej takiego, ze wzrusza i porusza serce?

Szepty dzieciństwa...

Realistyczna, ale bardzo dobra książka

Realistyczna, ale bardzo dobra książka

Nie ulega wątpliwości, że okres dzieciństwa kształtuje naszą osobowość. To czego w tym czasie doświadczymy wyraźnie odbija się na naszym „ja” - szczególnie miłość, jej nadmiar bądź deficyt. Bohaterka powieści Anny Sakowicz „Szepty dzieciństwa” wychowała się w dysfunkcyjnej rodzinie. Na jaką kobietę wyrosła? Czy udało jej się przepracować przykre dzieciństwo?

W powieści tej zastosowano narrację pierwszoosobową i to właśnie Baśka, główna bohaterka, nadaje książce charakteru. Jest to taka fajna, swojska babka. Do intelektualistki jej daleko, ale jest wyjątkowo zaradna, a problemów ma co niemiara. Jak dopiąć napięty do granic możliwości domowy budżet? Jaki nie podpaść kierowniczce? Skąd wziąć na wycieczki szkolne dla dzieci, żeby nie postrzegano ich jako odmieńców. I ojciec. Tata głównej bohaterki to alkoholik, topiący w kieliszku tęsknotę za zmarłą żoną. Przeszłość jest dla niego murem nie do przebicia. Nie potrafi być teraz, nie potrafi być z dziećmi i wnukami.

Annie Sakowicz udało się napisać bardzo życiową powieść. Pomniejszych wątków jest w książce dużo, ale nie wydają się nam „wydumane”. Ot zwykłe problemy polskiej rodziny. Oczywiście nie każdy z nas słabo zarabia, czy ma w rodzinie alkoholika, ale nie są to problemy marginalne. Jednak najbardziej na realizm powieści wpływa główna bohaterka. Basia mono stąpa po ziemi. Co prawda nie ma wyboru, ale jednak nie zrzuca problemów na niezaradność, rząd, słabą płacę, przeszłość czy coś innego. Dzielnie mierzy się z tym, z czym przyszło jej się zmierzyć. Czasami ucieka w marzenia, czy chwilę słabość, ale nie przyćmiewa to prawdziwego życia. Basia nie „jojczy” na swój los, nie wyolbrzymia swojego „nieszczęścia”, a działa. Dla siebie, dla dzieci, dla rodziny walczy o normalne, godne życie.

Jak to wszystko ma się do dzieciństwa bohaterki. Wspominałam już o ojcu zapijającym tęsknotę za żoną. Aczkolwiek to owa małżonka i matka Basi jest tu drugą najciekawszą postacią. Fizycznie już jej nie ma z rodziną, ale rany, jakie zadała jej członkom, ciągle jątrzą. Anna Sakowicz wspaniale wymyśliła tę postać i znalazła patenty, żeby przedstawić ją czytelnikowi. Dzięki temu w całej okazałości opisuje dysfunkcję tej rodziny, a także pokazuje, że patologia może kryć się za idealnym obrazkiem.

Wspaniale czytało mi się „Szepty dzieciństwa”. Jest to wyjątkowo dynamiczna obyczajówka, acz nie przekombinowana. Niezwykłą energię nadaje jej narratorka śmiało pędząca przez życiowe wyboje. Na jej przykładzie Anna Sakowicz przemyca treści związane z trudnym dzieciństwem, patologicznymi zachowaniami, dysfunkcyjną rodziną, nałogami. Podziwiam to, jak lekko acz z należytym wyczuciem autorka opracowała ten temat. Książkę polecam wszystkim miłośnikom powieści obyczajowych.

Nie ulega wątpliwości, że okres dzieciństwa kształtuje naszą osobowość. To czego w tym czasie doświadczymy wyraźnie odbija się na naszym „ja” - szczególnie miłość, jej nadmiar bądź deficyt. Bohaterka powieści Anny Sakowicz „Szepty dzieciństwa” wychowała się w dysfunkcyjnej rodzinie. Na jaką kobietę wyrosła? Czy udało jej się przepracować przykre dzieciństwo?

W powieści tej...

Bardzo życiowa książka, polecam!

Bardzo życiowa książka, polecam!