Książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie i została ze mną do dzisiaj. Porusza ona temat w dzisiejszych czas bardzo aktualny...

Książka zrobiła na mnie wielkie wrażenie i została ze mną do dzisiaj. Porusza ona temat w dzisiejszych czas bardzo aktualny...

Trudny temat, który samoistnie wpływa na emocje. Jednak miałam wrażenie, że autorka je trochę stępiła. Co prawda jedna łezka na koniec mi się zakręciła, ale zabrakło mi głębi.

Trudny temat, który samoistnie wpływa na emocje. Jednak miałam wrażenie, że autorka je trochę stępiła. Co prawda jedna łezka na koniec mi się zakręciła, ale zabrakło mi głębi.

Renata, to typowa matka Polka. Wszystko podporządkowała swojej rodzinie, którą stawia na pierwszym miejscu. Dba o trójkę dzieci, męża i dom. Gdzieś na szarym końcu kolejki znajduje się ona. Swoje problemy zdrowotne ciągle przekłada na ,,potem i później". Kiedy udaje się do lekarza, zderza się z okrutną diagnozą - białaczką. Choroba Renaty wywraca życie całej rodziny do góry nogami. Na pomoc ściągają rodzice kobiety i przyjaciółki. Książka ukazuje walkę z chorobą, reakcję na nią całej rodziny, tej bliskiej i dalszej. Opowiedziana jest ona bez cukrzenia i pudrowania, ze wszystkimi przywarami charakterystycznymi dla małomiasteczkowej ludności, ale także dla tych osób, które nie wiedzą jak zachować się kiedy, nie wiadomo, co powiedzieć czy co zrobić. Nie jest to lekka lektura, ale na pewno warto się nad nią pochylić.

Renata, to typowa matka Polka. Wszystko podporządkowała swojej rodzinie, którą stawia na pierwszym miejscu. Dba o trójkę dzieci, męża i dom. Gdzieś na szarym końcu kolejki znajduje się ona. Swoje problemy zdrowotne ciągle przekłada na ,,potem i później". Kiedy udaje się do lekarza, zderza się z okrutną diagnozą - białaczką. Choroba Renaty wywraca życie całej rodziny do góry...

Historia opisana w książce powinna wzbudzać ludzki odruch jakim jest współczucie ,lecz jest napisana w stylu, który zupełnie do mnie nie trafiła. Irytująca rodzina,a szczególnie matka, która tylko myśli o jedzeniu i o tym " co ludzie powiedzą ", koleżanka Daria przejęta własnymi problemam, jakieś powroty do przeszłości,skoki w przyszłość, to dowod ,że autorce nie chodzi o jakość tylko ilość !A jak się pisze o onkologii i chemioterapii, to powinno się zasięgnąć rady fachowców, bo jakieś " duby smalone " wyszły.
Nie polecam.

Historia opisana w książce powinna wzbudzać ludzki odruch jakim jest współczucie ,lecz jest napisana w stylu, który zupełnie do mnie nie trafiła. Irytująca rodzina,a szczególnie matka, która tylko myśli o jedzeniu i o tym " co ludzie powiedzą ", koleżanka Daria przejęta własnymi problemam, jakieś powroty do przeszłości,skoki w przyszłość, to dowod ,że autorce nie chodzi o...

Książka wciągająca. Gra na uczuciach i wyciska łzy. To tylko powieść. W życiu jest brutalniej. Chociażby to,że w książce dzieci Renaty mogły swobodnie się przemieszczać po szpitalu onkologicznym. Mogły codziennie ja odwiedzać. W realu tak małych dzieci nie wpuszczają na onkologię. Tak czy inaczej o tej książce szybko się nie zapomina.

Książka wciągająca. Gra na uczuciach i wyciska łzy. To tylko powieść. W życiu jest brutalniej. Chociażby to,że w książce dzieci Renaty mogły swobodnie się przemieszczać po szpitalu onkologicznym. Mogły codziennie ja odwiedzać. W realu tak małych dzieci nie wpuszczają na onkologię. Tak czy inaczej o tej książce szybko się nie zapomina.

Książka która zostanie ze mną na zawsze. Wbiła mnie w fotel. Być może fabuła jest mi bliższa ponieważ przeszłam przez podobną diagnozę. Mnie się udało, póki co. Książka dla każdego. Polecam.

Książka która zostanie ze mną na zawsze. Wbiła mnie w fotel. Być może fabuła jest mi bliższa ponieważ przeszłam przez podobną diagnozę. Mnie się udało, póki co. Książka dla każdego. Polecam.

To jedna z tych książek, które wyciskają łzy.

'Karuzela' nie jest jedyną powieścią poruszającą taką tematykę, tyle że do czegoś takiego nie sposób przywyknąć, nie sposób się przyzwyczaić.

Spokojne, bezproblemowe (nie do końca) życie, trójka udanych dzieciaków i nagle...
Brutalne zderzenie z czymś, co nawet trudno sobie wyobrazić.
Odsuwanie, odpychanie od siebie prawdy.
Karmienie się złudzeniami, że już, że zaraz pomogą lekarstwa, terapia i wszystko znowu będzie jak dawniej.

Renata nie poddaje się, walczy, tyle że ma coraz mniej sił.
Gaśnie.
Są wokół niej bliscy, są przyjaciele, starają się pomagać, podtrzymywać na duchu, ale rzeczywistość jest coraz bardziej okrutna.
Jak się z tym pogodzić ? Jak przyjąć to do świadomości ?

Jestem dorosłym facetem a podczas lektury wilgotniały mi oczy.

Poruszająca, głęboko zapadająca w pamięć lektura.

10/10.

To jedna z tych książek, które wyciskają łzy.

'Karuzela' nie jest jedyną powieścią poruszającą taką tematykę, tyle że do czegoś takiego nie sposób przywyknąć, nie sposób się przyzwyczaić.

Spokojne, bezproblemowe (nie do końca) życie, trójka udanych dzieciaków i nagle...
Brutalne zderzenie z czymś, co nawet trudno sobie wyobrazić.
Odsuwanie, odpychanie od siebie...

Książka wywołała we mnie mnóstwo emocji. Poruszyła mnie do głębi. Nie mogłam się oderwać. Gorąco polecam.

Książka wywołała we mnie mnóstwo emocji. Poruszyła mnie do głębi. Nie mogłam się oderwać. Gorąco polecam.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorką okazało się być strzałem w dziesiątkę. Trudna, emocjonalna historia, która nie pozwoli się odłożyć, zanim nie poznasz zakończenia.

Moje pierwsze spotkanie z tą autorką okazało się być strzałem w dziesiątkę. Trudna, emocjonalna historia, która nie pozwoli się odłożyć, zanim nie poznasz zakończenia.

Choroba nie wybiera- przychodzi kiedy chce, do kogo chce i atakuje. W zagonionym życiu często bagatelizujemy pierwsze objawy, opóźniamy badania, diagnostykę... Tak jest z Renatą, trzydziestokilkuletnią żoną, matką trójki dzieci, borykającą się z codziennymi problemami wychowawczymi, prowadzeniem domu i ..wiecznie nieobecnym, zapracowanym mężem, któremu powszechnieje "proza życia" i zaczyna szukać "odmiany" u kochanki. Kiedy u Renaty zostaje potwierdzona białaczka, życie całej rodziny wywraca się do góry nogami. Godna podziwu jest mobilizacja całej rodziny, aby zachować pozory normalności i pozwolić Renacie na godne przejście uciążliwej terapii. Wnikliwy opis trudnej drogi leczenia Renaty, angażował mnie emocjonalnie. I cały czas razem z rodziną czekałam na cud...I ta świadomość, jak kruchy jest ludzki los i jaką siłę ma prawdziwa miłość....

Choroba nie wybiera- przychodzi kiedy chce, do kogo chce i atakuje. W zagonionym życiu często bagatelizujemy pierwsze objawy, opóźniamy badania, diagnostykę... Tak jest z Renatą, trzydziestokilkuletnią żoną, matką trójki dzieci, borykającą się z codziennymi problemami wychowawczymi, prowadzeniem domu i ..wiecznie nieobecnym, zapracowanym mężem, któremu powszechnieje...