Książka ładnie wydana kolorowe okładki, klejona, papier biały dobrej jakości. książka liczy 231 stron , składa się z 9 rozdziałów. Zawiera dwie wkładki ze zdjęciami /29 ogólnie znanych fotografii/ oraz 6 czytelnych map obrazujących przebieg działań wojennych.
Co do treści to niestety książka ta jest bardzo powierzchowna, przypomina raczej dosyć obszerny felieton na zadany temat niż pracę naukową, to raczej ogólne opracowanie tematu rodzaj wstępu do poważnej pracy. Mamy tu do czynienia zaledwie z garścią faktów a reszta to rodzaj opowiadania czy też wnioski autora odnośnie opisywanych wydarzeń. Mógłbym polecić tą pozycję uczniom 6-7 klasy szkoły podstawowej jako cenne rozwinięcie podręcznika szkolnego. Wszyscy powyżej tego poziomu wiedzy nie mają tu za bardzo czego szukać. Mówiąc krótko , autor niemiłosiernie ślizga się po temacie mocno uważając aby się gdzieś przez przypadek nie zagłębić i generalnie obficie leje wodę doprawioną ogólnikami.
Druga uwaga do tej pracy to sam tytuł, który wprowadza w błąd gdyż 80-85% treści jest podane z pozycji niemieckich a tytuł wskazuje , że będzie to rosyjski punkt widzenia. To tak jakby ktoś napisał książkę o uprawie ogródka i zatytułował "książka kucharska" tylko dla tego , że opisał jak zdrowa jest rzodkiewka i jak smaczna sałatka z kapusty i zielonych ogórków....

Moja rekomendacja: stanowczo nie polecam gdyż czytelnik choćby średnio zagłębiony w temacie nic tu nowego ani odkrywczego nie znajdzie. Książka dobra i na poziomie uczniów starszych klas podstawówki.

Książka ładnie wydana kolorowe okładki, klejona, papier biały dobrej jakości. książka liczy 231 stron , składa się z 9 rozdziałów. Zawiera dwie wkładki ze zdjęciami /29 ogólnie znanych fotografii/ oraz 6 czytelnych map obrazujących przebieg działań wojennych.
Co do treści to niestety książka ta jest bardzo powierzchowna, przypomina raczej dosyć obszerny felieton na zadany...

Krótka, ale kompetentnie napisana historia wojny między Niemcami a ZSRR w latach 1941-1945, widziana z perspektywy niemieckiej. Autor pisze, że dla Niemców ta wojna była krucjatą: mieli zniszczyć wrogi ustrój, rozgrabić kraj, przesiedlić ludność i zbudować na gruzach imperium niemieckie. Podkreśla wyjątkowo okrutny charakter wojny. Minusem brak źródeł i przypisów.

Zacznijmy od tego, że tytuł książki jest mylący, sugeruje położenie nacisku na operacje sowieckie, a rzecz pisana jest raczej z pozycji niemieckich, zresztą oryginalny tytuł „Unternehmen Barbarossa. Der Deutsche Krieg Im Osten 1941–1945” nie pozostawia złudzeń.

Autor pokazuje, że Hitler i jego dowódcy traktowali wojnę z Sowietami jak krucjatę, wszystko tam było silnie zideologizowane, nastawione na kompletne wyniszczenie wroga, za nic mieli niepisane i pisane prawa wojenne oraz prawo międzynarodowe. Dobrym przykładem są tu losy radzieckich jeńców wojennych: spośród 5,7 miliona wziętych do niewoli zamorzono głodem 3 miliony.

Poza tym Hitler planował ukształtować przestrzeń na wschodzie „wedle własnego uznania – nie licząc się ani z jej przeszłością, ani z ludźmi, którzy tam żyli. Dziesiątki milionów Słowian (w tym Polaków) „zamierzano wysiedlić na Syberię i pozostawić tam ich losowi albo unicestwić.” Na opustoszałych ziemiach miano osiedlić miliony Niemców i stworzyć nazistowskie imperium. To prawdziwie potworny projekt, który na szczęści pozostał tylko utopią.

Także ziemie okupowano traktowano w sposób skrajnie łupieżczy, grabiąc co się dało, a ludność lokalną w najlepszym razie pozostawiono samą sobie: „niemieckie dowództwo za nic miało obowiązek sprawowania opieki nad tymi ludźmi, mimo że zwyczaje i prawo wojenne to gwarantują”. W szczególności wywożono do Rzeszy miliony robotników przymusowych „program, który świadkom naocznym coraz częściej przywodził polowania na niewolników w zamierzchłych czasach.” A gdy Niemcy się wycofywali, to planowo i systematycznie niszczyli kraj i mordowali ludność.

Mocno ideologiczne znaczenie miało też oblężenie Leningradu, twierdzi Hartmann. Nie miało to wielkiego sensu militarnego: chodziło o to żeby zamorzyć głodem kolebkę rewolucji.

Porównuje też Hartmann obu dyktatorów, obaj byli wojskowymi dyletantami, Stalin nawet większym, ale w miarę rozwoju wojny dowódcy sowieccy mieli większą autonomię, a generałowie niemieccy jeszcze ściślej byli kontrolowani przez Hitlera.

Dużo się u nas pisze ostatnio, i słusznie, o bestialstwach Armii Czerwonej w Polsce i Niemczech w latach 1944-45. Absolutnie nie usprawiedliwiając tych potworności, trzeba pamiętać, że poprzedziły je potworne czyny Niemców w Rosji. Ta książka daje temu świadectwo.

Dużym minusem książki jest brak źródeł i brak przypisów, niemniej to zwięzła i dobrze napisana historia przypominająca bestialstwa ostatniej wojny, o których trzeba zawsze pamiętać.

Krótka, ale kompetentnie napisana historia wojny między Niemcami a ZSRR w latach 1941-1945, widziana z perspektywy niemieckiej. Autor pisze, że dla Niemców ta wojna była krucjatą: mieli zniszczyć wrogi ustrój, rozgrabić kraj, przesiedlić ludność i zbudować na gruzach imperium niemieckie. Podkreśla wyjątkowo okrutny charakter wojny. Minusem brak źródeł i przypisów....