Richard Rhodes

Nawet nie zważając na ilość stron, już od początku wiemy, że to będzie długa opowieść obejmująca nie tylko zagadnienia naukowe, techniczne czy wojskowe z jakimi w większości przypadków kojarzy się bomba atomowa ale i decyzje polityczne, rozważania natury filozoficznej czy dylematy moralne. Podążamy od podstaw budowy materii, rozumienia świata przez rozbudowane wątki poboczne dotyczące postaci i miejsc związanych z tematem, smaczki biograficzne, tło polityczne, a nawet rozważania filozoficzne. Momentami, niektóre wątki rozrastają się na tyle, że wybijają z toku czytania całej opowieści: masa krótkich wątków będących miniżyciorysami poszczególnych naukowców mających swój wkład w badania i rozwój, opisy doświadczeń i eksperymentów, krótka historia Żydów i ich prześladowań, wykład o co chodziło w Main Kampf Hitlera, akcje dywersyjne w Norwegii, budowa super bombowców B-29 itp.. Całość tworzy niesamowite, wielowarstwowe tło wydarzeń. Ta ilość wiedzy i wątków jest zarówno plusem jak i minusem bo nie można pozbyć się wrażenia rozdrobnienia tematu. Z drugiej strony można wielowątkowo wczuć się w niego oraz epokę. Pierwsza połowa książki tj. okres prac teoretycznych i odkryć fizycznych rozwija się bardzo powoli. Ale od połowy czyli ok. 1939 rok kiedy zaczęto poważnie rozważać pozyskanie energii atomowej oraz zdobycie nowej broni sprawy nabierają ogromnego tempa. I to widać na każdej stronie książki, która staje się dynamiczniejsza. Rozbudowują się fragmenty związane z polityką. Warte odnotowania są wątki w których autor przywołuje opinie uczestników oraz ich dylematy moralne i polityczne oraz obawy nt. skutków pozyskania wiedzy i broni o tak wielkiej sile rażenia, czy bombardować, a jeśli tak to co, co zrobić z Rosją, jak pozyskaną wiedzę wykorzystać politycznie itp. itd.. Nie trzeba znać fizyki, ale autor odsłania jej zagadnienia, warstwa po warstwie pokazując przede wszystkim skomplikowanie materii, ogrom prac i doniosłość odkryć. Kto się boi, że będzie to zbyt trudne może pominąć te fragmenty, a i tak nie straci dobrej lektury. Jest trochę rysunków i wykresów. Niektóre bardzo interesujące, a niektóre od czapy co dziwi przy takim temacie. Brak tabel zbierających dane w sensowne grupy. Opis zrzucenia bomby na Hiroszimę oraz wywołanych skutków zajmuje zaskakująco jedynie kilkanaście stron. O Nagasaki jest jeszcze mniej. Nie ma też opisanego jednego z ważniejszych epizodów budowy bomby tj. infiltracji przez wywiad sowiecki. Autor wyraża nadzieję, że postęp nauki umożliwi uzyskanie trwałego pokoju i koegzystencji społeczeństw. Po 40 latach wiemy, że zupełnie się mylił w swoim optymizmie.