Bardzo ciekawa książka, choć czasami ma się wrażenie, że autorka wręcz na siłę próbuje przekonać czytelnika - i siebie samą? - jaka jest wspaniała.
Kolejne historie czyta się bardzo przyjemnie, choć już w trakcie czytania zaskoczeniem jest bardzo niewielka ilość tekstu - książka sprawia wrażenie znacznie obszerniejszej... a szkoda.

Bardzo ciekawa książka, choć czasami ma się wrażenie, że autorka wręcz na siłę próbuje przekonać czytelnika - i siebie samą? - jaka jest wspaniała.
Kolejne historie czyta się bardzo przyjemnie, choć już w trakcie czytania zaskoczeniem jest bardzo niewielka ilość tekstu - książka sprawia wrażenie znacznie obszerniejszej... a szkoda.

Grunt to mieć bardzo wysokie mniemanie o sobie i chwalić się rzeczami, których się jeszcze wcale nie zrealizowało. Gratuluję!

Grunt to mieć bardzo wysokie mniemanie o sobie i chwalić się rzeczami, których się jeszcze wcale nie zrealizowało. Gratuluję!

Trochę naiwne podkreślanie przez Omenę Mensah faktu ukończenia szkół ekonomicznych wynika zapewne z z trudem zaleczonej traumy bycia "gorszą" w oczach rówieśników. Z jakiegoś powodu rodzimi prostaczkowie uważają się za lepszych od innych tylko z racji jasnej karnacji. Krótka książeczka znanej "pogodynki" jest w głównej mierze reklamą jej fundacji. Cel szlachetny, więc nic w tym złego. Warto przeczytać o tyle, że trochę zmienia spojrzenie na tę postać życia publicznego.

Trochę naiwne podkreślanie przez Omenę Mensah faktu ukończenia szkół ekonomicznych wynika zapewne z z trudem zaleczonej traumy bycia "gorszą" w oczach rówieśników. Z jakiegoś powodu rodzimi prostaczkowie uważają się za lepszych od innych tylko z racji jasnej karnacji. Krótka książeczka znanej "pogodynki" jest w głównej mierze reklamą jej fundacji. Cel szlachetny, więc nic...

Książkę przeczytałam w mniej niż jeden dzień. I to nie jest komplement. Stało się tak dlatego, że książka ma grube kartki, które tylko kreują wrażenie, że książka jest opasła i ma dużo treści, czcionka jest duża (i źle się ją czyta według mnie),a pomiędzy tymi grubymi kartkami było wiele pustego miejsca, wolnych stron, co dla mnie jest po prostu marnowaniem papieru. Patrząc na cenę z tyłu książki (39.90zł) byłabym niezadowolona z ilości treści w stosunku do ceny.
Samo "wnętrze" książki również mnie nie zadowoliło. Czytając opis na tylnej okładce i sądząc po dziale, na którym znalazłam w bibliotece tę książkę (biografie) - spodziewałam się szeroko pojętego opisu życia pani Omeny, faktów, jakoś ułożonych chronologicznie wydarzeń. Interesuje mnie z czym stykają się obcokrajowcy w naszym kraju, jakie mają trudności i jak ich to ukształtowało. Tymczasem z książki wyniosłam tylko 2-3 opowieści o prześladowaniu, 1 krótką wzmiankę o chłopaku młodej Omeny i 2 historyjki - 1 o tym, jak poznali się jej rodzice i drugą o początkach jej kariery. Reszta to przemyślenia i wnioski pani Omeny, a nie fakty. Nie sądzę jednak, żeby wnioski i opowieści o drodze do założenia fundacji były warte napisania książki i sprzedawania jej za 40zł. Wiem, że pani Omenaa spotkała się z rasizmem i prześladowaniem - to, niestety, w Polsce jest nieuniknione, ale spodziewałam się większej ilości faktów na ten temat, jakichś historii, a nie przebiegu rozmowy z prezesem TVN...

Książkę przeczytałam w mniej niż jeden dzień. I to nie jest komplement. Stało się tak dlatego, że książka ma grube kartki, które tylko kreują wrażenie, że książka jest opasła i ma dużo treści, czcionka jest duża (i źle się ją czyta według mnie),a pomiędzy tymi grubymi kartkami było wiele pustego miejsca, wolnych stron, co dla mnie jest po prostu marnowaniem papieru....

Książka jest troszkę specyficzna, bo z jeden strony trochę ciekawych momentów z życia dziennikarki, a z drugiej zaś wyczuwałam wciąż taką nutę irytacji, ponieważ drażnił mnie styl autorki i ciągłe wpychanie nazw przeróżnych firm i znanych nazwisk. Miałam odczucie, że niepotrzebnie Omenaa próbuje podkreślać swoją pozycję zawodową i społeczną, na siłę kreując w rzeczywistości ciekawą kobietę, na zadufaną w sobie "panią z telewizji" i bizneswoman. I pomimo tego, że podkreśliła to wielokrotnie, iż nią nie jest, to niestety odczuwa się takie wrażenie. Jednakże książka ta ma w sobie kilka fajnych opisów, trochę przewijającej się egzotyki. Książka porusza też kwestię nietolerancji społeczeństwa, rasizmu. Omenaa zapewne wiele w życiu przeszła w związku z tym, iż wychowywała się jako kolorowa dziewczyna wśród białych. Jest to w naszym kraju niestety jeszcze problem i dobrze, że się o tym pisze i mówi. Książkę polecam, chociaż jak dla mnie za dużo w niej wodolejstwa i reklam. Szkoda, bo mogła być z niej całkiem interesująca pozycja poruszająca wspomniany wcześniej temat nietolerancji społeczeństwa. Może jest napisana trochę z przymrużeniem oka, ale niekoniecznie spełniła moje oczekiwania. Poza tym zadziwia mnie fakt, że Omenaa kreująca się na kobietę wykształconą, obytą, wszechstronną i inteligentną używa w książce języka rodem z kiepskiego baru. Teksty typu :durnie, tępe tłuki, głupi łeb, nieuk... Dla mnie to było niesmaczne. Oczekuje od kogoś tolerancji, a sama wrzuca do jednego wora ludzi op.cit. "...bez wykształcenia i obycia w świecie". No proszę wybaczyć, ale nie każdy ma możliwość i chęć bywania w świecie i posiadania co najmniej mgr przed nazwiskiem. Nie jest to wyznacznik jakim jest się człowiekiem. Trochę to żałosne, bo Omenaa jest święcie przekonana, że wszyscy jej zazdroszczą dosłownie wszystkiego.

Książka jest troszkę specyficzna, bo z jeden strony trochę ciekawych momentów z życia dziennikarki, a z drugiej zaś wyczuwałam wciąż taką nutę irytacji, ponieważ drażnił mnie styl autorki i ciągłe wpychanie nazw przeróżnych firm i znanych nazwisk. Miałam odczucie, że niepotrzebnie Omenaa próbuje podkreślać swoją pozycję zawodową i społeczną, na siłę kreując w rzeczywistości...

Przeczytałam na leżaczku w jedno niedzielne popołudnie, co jakby świadczy o tym, że to bardzo dobrze napisana książka. Nie sądzę, żeby zmieniła w jakikolwiek sposób moje życie ani nic w tym stylu, ale doceniam jako świetną rozrywkę!

Przeczytałam na leżaczku w jedno niedzielne popołudnie, co jakby świadczy o tym, że to bardzo dobrze napisana książka. Nie sądzę, żeby zmieniła w jakikolwiek sposób moje życie ani nic w tym stylu, ale doceniam jako świetną rozrywkę!

Taka zwyczajna opowieść o życiu. Napisana przyjemnym językiem. W sam raz na jedno popołudnie lub wieczór. Polecam.

Taka zwyczajna opowieść o życiu. Napisana przyjemnym językiem. W sam raz na jedno popołudnie lub wieczór. Polecam.