https://kulturaliberalna.pl/2015/02/28/putinada-zawisko-gralewski-kaukaz/

https://kulturaliberalna.pl/2015/02/28/putinada-zawisko-gralewski-kaukaz/

Podstawowy must-read każdego fana Kaukazu.

Ilość wątków, jakie porusza Gralewski dowodzi ogromnej pracy, jaką włożył w poznanie tematu. To nie są tylko własne wspomnienia z tułaczki, Autor z równym zainteresowaniem rozpisuje się o obyczajowości, geografii, religii czy historii regionu. Opisuje stroje, potrawy, codzienność, tańce (piękny opis lezginki) czy strategię wojenną, wszak niestety nie pojechał tam, by zwiedzać. Przywołuje liczne historie i legendy, które są ciekawe same w sobie. Poświęca też dużo miejsca poszczególnym kaukaskim narodom. We wszystkim czuć prawdziwe zainteresowanie Gralewskiego i jego otwartość na inne kultury.

Osobną wartością książki jest wątek polskich zesłańców. W Polsce jak mówi się o zesłaniu, to pierwszą myślą jest Syberia, a tymczasem Kaukaz również zebrał swoje żniwo. Polacy zmuszani byli do walki po stronie brutalnego rosyjskiego okupanta, a efektem tego była jeśli nie dezercja, to sympatia do kaukaskich górali, których sytuacja nie różniła się tak bardzo od sytuacji Polski pod rozbiorami. Zbiegowie z carskiej armii przystępowali do ludzi Szamila, co owocowało na przykład graniem krakowiaka podczas oblężenia Salty.

Liczne przypisy prostują błędy Gralewskiego i wyjaśniają językowe i kulturowe niejasności. Błędem było chyba jednak umieszczanie ich na końcu rozdziału. Przydałaby się także mapa, a raczej kilka map z dokładnie określonymi lokalizacjami przywołanymi w książce.

Podstawowy must-read każdego fana Kaukazu.

Ilość wątków, jakie porusza Gralewski dowodzi ogromnej pracy, jaką włożył w poznanie tematu. To nie są tylko własne wspomnienia z tułaczki, Autor z równym zainteresowaniem rozpisuje się o obyczajowości, geografii, religii czy historii regionu. Opisuje stroje, potrawy, codzienność, tańce (piękny opis lezginki) czy strategię...

Wspomnienia polskiego zesłańca biorącego udział w walkach armii rosyjskiej przeciwko muzułmańskim powstańcom na Kaukazie w połowie XIX wieku. Bardzo ciekawy historycznie materiał, ale nie czyta się go łatwo. Po pierwsze autor przeplata wspomnienia, czyli to co widział i słyszał, z wiadomościami, które pozyskał w inny sposób, a więc z wiedzą. Z tą ostatnią mamy do czynienia w przypadku, gdy pisze o okresie wcześniejszym w stosunku do jego służby oraz o tym, w czym nie uczestniczył.
Mnóstwo informacji, niestety podanych w trudno przystępnej formie. Kłania się fatalna redakcja książki i niechlujstwo edycyjne. Nie wiadomo dlaczego przypisy poumieszczano na końcu rozdziału, zamiast na dole strony, co nie ułatwia czytania.
Po drugie, przy mnóstwie nazw geograficznych brakuje porządnych map. Nie zastępuje ich kolorowy reprint anglojęzycznej mapy fizycznej Kaukazu na wewnętrznych stronach okładki.
Natomiast niewątpliwą zaletą książki jest jej treść. Autor przekazuje mnóstwo informacji – historycznych, geograficznych, etnograficznych a nawet religijnych. Są to przy tym w większości spostrzeżenia autentyczne oraz pisane niedługo po ich zaobserwowaniu, a więc świeże i nie przefiltrowane przez późniejszą wiedzę nabytą z innych źródeł (przynajmniej w zakresie etnografii i częściowo historii bieżącej w stosunku do lat służby autora).
Dowiadujemy się również bardzo dużo o losach polskich zesłańców oraz oficerów i żołnierzy służących (jak sam Mateusz Gralewski) w armii rosyjskiej na Kaukazie. Nietrudno przy tym, z tonu wspomnień oraz pewnych opisów konkretnych zachowań, domyślić się, jaki był stosunek Polaków do Szamila i jego bojowników. Otrzymujemy zatem, chociaż w niełatwej do przetrawienia formie, olbrzymią ilość ciekawych informacji, z którymi warto się zapoznać. Ale szkoda, że wydawnictwo nic nie zrobiło w celu ułatwienia tego czytelnikowi.

Wspomnienia polskiego zesłańca biorącego udział w walkach armii rosyjskiej przeciwko muzułmańskim powstańcom na Kaukazie w połowie XIX wieku. Bardzo ciekawy historycznie materiał, ale nie czyta się go łatwo. Po pierwsze autor przeplata wspomnienia, czyli to co widział i słyszał, z wiadomościami, które pozyskał w inny sposób, a więc z wiedzą. Z tą ostatnią mamy do czynienia...

Jedna z najlepszych książek jakie miałem okazję przeczytać w ostatnim czasie. Łącząca ze sobą zarówno wątki historyczne, geograficzne, przyrodnicze i etnograficzne regionu, jak również osobiste przeżycia i refleksje autora. Bardzo łatwa w odbiorze. Szybko się czyta. Moim zdaniem jedynym minusem tej publikacji jest bardzo ogromna liczba przypisów... W każdym razie gorąco polecam.

Jedna z najlepszych książek jakie miałem okazję przeczytać w ostatnim czasie. Łącząca ze sobą zarówno wątki historyczne, geograficzne, przyrodnicze i etnograficzne regionu, jak również osobiste przeżycia i refleksje autora. Bardzo łatwa w odbiorze. Szybko się czyta. Moim zdaniem jedynym minusem tej publikacji jest bardzo ogromna liczba przypisów... W każdym razie gorąco...

Rzecz ciekawa, idealnie pasująca do serii wydawniczej "Poróże retro". Z drugiej jednak strony Ossendowski to nie jest, no i sam tytuł, wraz z blurbem na okładce, wprowadzają sporo zamieszania. Po pierwsze: wspomnienia toto nie są, raczej zapis przejażdżki autora po Kaukazie, od północy, przez wybrzeża Morza Kaspijskiego, Tyfilis, Gruzję aż po Czerkiesję. Po drugie: o samym autorze dowiemy się więcej z przedmowy redaktora niż z samej treści, w której występuje on zupełnie na marginesie przedstawionej historii. Po trzecie, książka, pisana w duchu pozytywystycznym bardziej niż romantycznym, ma na celu zapoznać czytelnika z Kaukazem, toczoną tam wojną i miejscowymi ludami, co upodabnia ją miejscami do mało wspomnieniowego, encyklopetycznego wręcz objaśnienia kolejnych elementów regionu.

Tak, warto, ale z pewnym dystansem (szczególnie porównania do Jagielskiego i Góreckiego z okładki są wyjątkowo nietrafione).

Rzecz ciekawa, idealnie pasująca do serii wydawniczej "Poróże retro". Z drugiej jednak strony Ossendowski to nie jest, no i sam tytuł, wraz z blurbem na okładce, wprowadzają sporo zamieszania. Po pierwsze: wspomnienia toto nie są, raczej zapis przejażdżki autora po Kaukazie, od północy, przez wybrzeża Morza Kaspijskiego, Tyfilis, Gruzję aż po Czerkiesję. Po drugie: o samym...

Moim zdaniem wspomnienia Gralewskiego to najlepiej zachowana relacja z Kaukazu, jeśli chodzi o polskich żołnierzy służących w Korpusie Kaukaskim. Książka Gralewskiego niesie ze sobą nie tylko ogromny ładunek merytoryczny, ale jest także świetna literacko. Dobrze się stało, że praca ta, do tej pory dostępna na Polonie, po ponad 135 latach od jej pierwszego lwowskiego wydania, wspomnienia znów ukazały się drukiem. 12 lat służby w pułku szyrwańskim pozwoliły autorowi nie tylko opisywać działania wojenne, ale także poznać tradycje i obyczaje ludów zamieszkujących Kaukaz. Wszyscy zainteresowani tematem Kaukazu powinni sięgnąć po tę pozycję.

Moim zdaniem wspomnienia Gralewskiego to najlepiej zachowana relacja z Kaukazu, jeśli chodzi o polskich żołnierzy służących w Korpusie Kaukaskim. Książka Gralewskiego niesie ze sobą nie tylko ogromny ładunek merytoryczny, ale jest także świetna literacko. Dobrze się stało, że praca ta, do tej pory dostępna na Polonie, po ponad 135 latach od jej pierwszego lwowskiego...

Dla zainteresowanych tematyką Kaukazu może to być bardzo ciekawa lektura. Znajdziemy w niej nie tylko wątki historyczne, ale także ciekawe opisy panujących ówcześnie w tamtych kulturach zwyczajów oraz życia Polaków na wygnaniu pod władzą carską. Książka również bardzo dobrze opisuje politykę Rosji wobec krajów, terenów, na które zamierza rozszerzyć swe wpływy, i, z których zamierza czerpać zyski. Może to być ciekawe porównanie z dzisiejszą polityką rosyjską. Czy coś uległo zmianie? Po przeczytaniu książki odpowiedź nasunie się sama. Uważam, że książka jest godna uwagi, choć pierwsze rozdziały mi się wydawały nieco nużące.

Dla zainteresowanych tematyką Kaukazu może to być bardzo ciekawa lektura. Znajdziemy w niej nie tylko wątki historyczne, ale także ciekawe opisy panujących ówcześnie w tamtych kulturach zwyczajów oraz życia Polaków na wygnaniu pod władzą carską. Książka również bardzo dobrze opisuje politykę Rosji wobec krajów, terenów, na które zamierza rozszerzyć swe wpływy, i, z których...