Wybitnie stronnicza relacja wydarzeń w Chile z lat 70’. Jednak jest to relacja dość szczegółowa, pozwalająca zrozumieć mechanizmy pchające obie strony o zupełnie odmiennych interesach, do silnego konfliktu, czy wręcz wojny domowej.

Oczywiście, chcą spojrzeć na książkę Zdzisława Marca względnie obiektywnym okiem, należy je dość mocno przymrużyć. Ci, którzy w czasach PRL oglądali TVP pewnie wiedzą co mam na myśli.
Chociaż.. Zaraz, czy dziś wiadomości w polskiej telewizji publicznej stoją na wyższym poziomie?

Wracając do Chile i książki Marca. Jest to swego rodzaju dziennik polskiego wysłannika, spisany przez zwolennika socjalizmu dopingującego rządzącą koalicję Unidad Popular. Dla wielu osób może się to okazać nudną i niepotrzebną książką.

Dla mnie, szczególnie biorąc pod uwagę jak niewiele jest książek o Chile nawiązujących do konfliktu między S.Allende i A.Pinocheta, sprawia, że jest to lektura, której z pewnością nikomu nie sprzedam (chyba, że najbliższej rodzinie w formie prezentu za kilkadziesiąt lat) i dumnie będę ją prezentował w widocznym miejscu oczekując aż ktoś się nią zainteresuje.

Ciekawe, czy się w ogóle kiedykolwiek doczekam.

Wybitnie stronnicza relacja wydarzeń w Chile z lat 70’. Jednak jest to relacja dość szczegółowa, pozwalająca zrozumieć mechanizmy pchające obie strony o zupełnie odmiennych interesach, do silnego konfliktu, czy wręcz wojny domowej.

Oczywiście, chcą spojrzeć na książkę Zdzisława Marca względnie obiektywnym okiem, należy je dość mocno przymrużyć. Ci, którzy w czasach PRL...

Ponownie Zdzisław Marzec w swojej pracy "epatuje" miłością do komunizmu. Zwolenników Pinocheta nie nazywa inaczej niż "faszyści". Sam opis puczu nazwałbym ciekawym, żywym i interesującym. Należy jednak pamiętać o sympatiach autora i patrzeć na jego relację bardzo krytycznie. Niemniej z pewnością jest to ciekawy opis naocznego świadka wydarzeń.
Większość książki zajmują jednak dywagacje Marca na temat kondycji chilijskiej lewicy itp. Czyta się to bardzo ciężko i, moim zdaniem, jest to nieznośnie nudne.

Ponownie Zdzisław Marzec w swojej pracy "epatuje" miłością do komunizmu. Zwolenników Pinocheta nie nazywa inaczej niż "faszyści". Sam opis puczu nazwałbym ciekawym, żywym i interesującym. Należy jednak pamiętać o sympatiach autora i patrzeć na jego relację bardzo krytycznie. Niemniej z pewnością jest to ciekawy opis naocznego świadka wydarzeń.
Większość książki zajmują...