Cudowna książka! Planuje jeszcze kilka razy w życiu przeczytać. Połączenie romansu, z polityką i życiem obyczajowym.
Przedstawione jest tu wiele ciekawych zachowań społecznych.

Cudowna książka! Planuje jeszcze kilka razy w życiu przeczytać. Połączenie romansu, z polityką i życiem obyczajowym.
Przedstawione jest tu wiele ciekawych zachowań społecznych.

Uwielbiam wielowarstwowość tej książki. Podbiła moje serce

Uwielbiam wielowarstwowość tej książki. Podbiła moje serce

Całkowicie podbiła moje serce.

Całkowicie podbiła moje serce.

Świetna historia. Ciekawi bohaterowie. Interesujące wydarzenia historyczne w tle. Świetnie się ją czyta.

Świetna historia. Ciekawi bohaterowie. Interesujące wydarzenia historyczne w tle. Świetnie się ją czyta.

Co jest lepsze? Powieść czy Oskarowy film?
Skłaniam się ku książce, jednak literatura ma więcej możliwości oddania całego tła historycznego, charakterystyki postaci, miejsc akcji.
Film widziałem już kilkanaście razy ale powieść przeczytałem dopiero teraz. I polecam bo naprawdę warto.

Co jest lepsze? Powieść czy Oskarowy film?
Skłaniam się ku książce, jednak literatura ma więcej możliwości oddania całego tła historycznego, charakterystyki postaci, miejsc akcji.
Film widziałem już kilkanaście razy ale powieść przeczytałem dopiero teraz. I polecam bo naprawdę warto.

Przez większość tomu pierwszego jak i drugiego szczerze gardziłam postacią Scarlett. Strasznie zawiodłam się, że jej zmiana nastąpiła dopiero na sam koniec. Brakowało mi stopniowej zmiany i motywacji Scarlett. Rhett to bohater fascynujący. Uwielbiam go. On jeden trzymał mnie przy tej powieści. Gdyby nie on to autentycznie bym skończyła moją przygodę na tomie pierwszym.
Ogromny plus za ciągłe opisy rozgrywki politycznej i jak Południe wyglądało przed wojną jak i po wojnie. Bez przekłamań, obiektywnie i uważam, że rzetelnie.

Przez większość tomu pierwszego jak i drugiego szczerze gardziłam postacią Scarlett. Strasznie zawiodłam się, że jej zmiana nastąpiła dopiero na sam koniec. Brakowało mi stopniowej zmiany i motywacji Scarlett. Rhett to bohater fascynujący. Uwielbiam go. On jeden trzymał mnie przy tej powieści. Gdyby nie on to autentycznie bym skończyła moją przygodę na tomie pierwszym....

Spędziłam z tą książką 42 dni. Postanowiłam ją czytać codziennie minimum 20 stron obok innych czytanych pozycji. Bardzo mi się spodobał ten tryb, bo nie czułam się przygnieciona jej objętością, a jednocześnie przez taką ilość dni zdążyła mnie do siebie przywiązać, chociaż nie zawsze wiązało się to z dobrymi emocjami.

Wcześniej oprócz głównych imion bohaterów nie wiedziałam o niej zupełnie nic. Pochłonęła mnie warstwą historyczną, bo nie przypominam sobie, bym miała okazję czytać książkę z okresu wojny secesyjnej w USA, a już na pewno nie taką, z którą mogłam od początku do końca przechodzić razem z bohaterami. Jest to dla mnie ogromny plus, bo moja wiedza w tym temacie nie była duża, a dzięki „Przeminęło z wiatrem”, jej szczegółowości i objętości, część informacji zostanie ze mną na długo. Już nawet ostatnio oglądając fragment serialu z tamtego czasu potrafiłam po umundurowaniu powiedzieć kto jest Konfederatem, a kto z Unii Północy (w książce wielokrotnie pada obraźliwe jak na tamte czasy określenie Jankesi w stosunku do Północy, bo nasi bohaterowie są z Południa).

Wojenne czasy to raz, a dwa to kulturowość XIX wieku i niewolnictwo czarnoskórych, które się z tym wiąże szczególnie na Południu. Nie oceniałabym tutaj bohaterów pod względem samego wykorzystywania czarnoskórych, bo takie były czasy, a raczej zawsze skupiałam się nad tym jak traktują ludzi, którzy dla nich pracują. Wśród głównych bohaterów nie dopatrzyłam się nadmiernego okrucieństwa, więc też zaskarbiali sobie względy w tym temacie. Wiecie już, że warstwa historyczna bardzo mi się podobała, a co ze Scarlett i Rhettem? Nie wiedziałam, że ich historia miłości to jedna z tych bardzo burzliwych. Podobny klimat był dla mnie w „Wichrowych wzgórzach” i nie potrafiłam tam siebie odnaleźć, więc przez dłuższy czas myślałam, że i tutaj tak będzie.

Jednak tak się do końca nie stało przez samego Rhetta Butlera, który całościowo był ujmującą postacią. Zdziwiło mnie to jak do samego końca została przedstawiona Scarlett O'Hara. Ich relacja wraz z postacią Scarlett nadaje się do długich rozważań. Z resztą to właśnie sprawia, że bardziej czuję tę powieść niż „Wichrowe wzgórza”, bo tutaj po skończeniu mam tyle przemyśleń, że tak od tygodnia nie było dnia, bym o „Przeminęło z wiatrem” nie pomyślała.

Ostatnie rozdziały są niezwykle przejmujące, a też nie mogłabym patrząc się na wszystkich nie wspomnieć o postaci Melanii, która była dla mnie jednocześnie najdelikatniejszą i najsilniejszą osobą w tej historii. Nie wiedzą nic o Scarlett przed czytaniem miałam wyobrażenie, że to ona będzie właśnie taką Melanią, która swoim charakterem ewoluuje za sprawą przeżytych doświadczeń. A Scarlett pozostała w większości sobą sprzed, chociaż oczywiście doceniam jej wszystkie uczynki, które może nie wykonywała często z dobrych pobudek, ale ich skutek był dobry i to się liczy, a o reszcie rzeczy pomyśli jutro...

Ponad 1300 stron i jak ja mam tu krócej coś napisać. Jak tu wśród bohaterów jest taka ilość psychologicznych rozważań. Zostaje się jeszcze kwestia wyobrażeń i podążania za czymś czego nie ma w postaci Ashleya. Poczucia przynależności do rodzinnej ziemi, honoru, pragnienia bycia niezależną, walką z konwenansami i wiele więcej. Ta książka jest tak złożona, że zostawia wiele do dyskusji i jest bardzo warta spędzonego z nią czasu. Jest kopalnią psychologii bohaterów, historii Ameryki XIX wieku i niełatwej miłości.

Spędziłam z tą książką 42 dni. Postanowiłam ją czytać codziennie minimum 20 stron obok innych czytanych pozycji. Bardzo mi się spodobał ten tryb, bo nie czułam się przygnieciona jej objętością, a jednocześnie przez taką ilość dni zdążyła mnie do siebie przywiązać, chociaż nie zawsze wiązało się to z dobrymi emocjami.

Wcześniej oprócz głównych imion bohaterów nie...

Naprawdę nie wiem co takiego jest w tej książce ale czyta się z zapartym tchem.Niby jakiś taki zwykły romans i w tle wojna ale cała historia jest świetna a bohaterowie są niesamowicie wyraziści.Ma w sobie coś takiego,że chce się czytać i mimo objętości nie nudzi.Doceniam to,że autorka nie siliła się na wymuszony humor,który zrozumie jedynie ona sama,fabuła jest rewelacyjna są wzloty i upadki.Chciałbym mieć tyle siły psychicznej co panienka Scarlet.Bardzo polecam.

Naprawdę nie wiem co takiego jest w tej książce ale czyta się z zapartym tchem.Niby jakiś taki zwykły romans i w tle wojna ale cała historia jest świetna a bohaterowie są niesamowicie wyraziści.Ma w sobie coś takiego,że chce się czytać i mimo objętości nie nudzi.Doceniam to,że autorka nie siliła się na wymuszony humor,który zrozumie jedynie ona sama,fabuła jest rewelacyjna...

RECENZA W 5 ZDANIACH:
Żona przekonała mnie do przesłuchania tej książki, argumentując, że jest jej ulubionym dziełem. Słuchaliśmy audiobooka codziennie jeżdżąc i wracając z pracy. Jakże niezwykle książka umiliła nam podróż! Fantastycznie napisana, choć na pewno trochę wybielona historia, Z niezwykle irytującą główną bohaterką, której charakter jest właśnie sensem książki - wszystkie te elementy sprawiają, że nei można się oderwać. Co więcej, chciałbym poznać więcej szczegółów na temat niektórych postaci, któe zostały tylko napomknięte a następnie zapomniane. Abstrahując od czasów, kiedy była pisana i jak one wpłynęły na poprawność polityczną - niezwykle przyjemna lektura!

RECENZA W 5 ZDANIACH:
Żona przekonała mnie do przesłuchania tej książki, argumentując, że jest jej ulubionym dziełem. Słuchaliśmy audiobooka codziennie jeżdżąc i wracając z pracy. Jakże niezwykle książka umiliła nam podróż! Fantastycznie napisana, choć na pewno trochę wybielona historia, Z niezwykle irytującą główną bohaterką, której charakter jest właśnie sensem książki -...

Uwielbiam Scarlett chociaż czasami w ogóle jej nie rozumiem

Uwielbiam Scarlett chociaż czasami w ogóle jej nie rozumiem