Książka to zbiór rozmów autora z rodzinami posiadającymi konkretne problemy ze swoimi nastolatkami. Jak się okazuje, te problemy nie dotyczą tylko nastolatków. Wspierająca rodziców książka, która opowiada o tym, że nie jesteśmy sami z naszymi problemami i czasami tak nie wiele trzeba, aby je rozwiązać. Trzeba sobie zdać sprawę, że wychowanie nastolatka nie istnieje. Rodzicie chcą dobrych stosunków z młodym człowiekiem. Wsparcie i przejście w tryb stosunków przyjacielskich to kolejna podstawa, którą rodzicom ciężko przyjąć do wiadomości. Z książki wyniosłam wiele dobrego i będę chciała wdrożyć w moje życie. Chciałabym być sparing rodzicem. Takim, który wspiera, jest przyjacielem, ale musi skończyć z matkowaniem i dzidziusiowaniem nad swoim dzieckiem. POLECAM

Książka to zbiór rozmów autora z rodzinami posiadającymi konkretne problemy ze swoimi nastolatkami. Jak się okazuje, te problemy nie dotyczą tylko nastolatków. Wspierająca rodziców książka, która opowiada o tym, że nie jesteśmy sami z naszymi problemami i czasami tak nie wiele trzeba, aby je rozwiązać. Trzeba sobie zdać sprawę, że wychowanie nastolatka nie istnieje....

Bardzo dobry przewodnik dla rodziców, poparty licznymi przykładami. Dodaje otuchy i wskazuje na częste błędy rodziców w wychowywaniu dorastającego potomstwa.

Bardzo dobry przewodnik dla rodziców, poparty licznymi przykładami. Dodaje otuchy i wskazuje na częste błędy rodziców w wychowywaniu dorastającego potomstwa.

Jeśli nie wiesz od czego zacząć ...

Jeśli nie wiesz od czego zacząć ...

Kompendium wiedzy fajnie napisana porady idealne fajnie napisane

Kompendium wiedzy fajnie napisana porady idealne fajnie napisane

Tłumaczy trochę młodzieńczy punkt widzenia.

Tłumaczy trochę młodzieńczy punkt widzenia.

Książki Jespera Juula można kupować "w ciemno". Nawet jeżeli temat pozornie nie dotyczy ciebie i twoich relacji z dzieckiem to dobrze jest przeczytać gdyż okazuje się, że jednak trochę ciebie dotyczy :) Najpierw sceptycznie podeszłam do formy książki - w większości rozmowy terapeutyczne z 10 rodzinami o ich głównych, ich zdaniem, problemach. W każdej z tych rozmów jednak znalazłam coś co można odnieść do siebie i swoich przekonań o zaufaniu, obowiązkach itp..

Książki Jespera Juula można kupować "w ciemno". Nawet jeżeli temat pozornie nie dotyczy ciebie i twoich relacji z dzieckiem to dobrze jest przeczytać gdyż okazuje się, że jednak trochę ciebie dotyczy :) Najpierw sceptycznie podeszłam do formy książki - w większości rozmowy terapeutyczne z 10 rodzinami o ich głównych, ich zdaniem, problemach. W każdej z tych rozmów jednak...

Są tu cenne spostrzeżenia dotyczące komunikacji z nastolatkiem, ale transkrypcje sesji z rodzinami w drugiej części książki są dosyć chaotyczne i w sumie niewiele wnoszące, ponieważ dotyczą indywidualnych przypadków. Poza tym nie do końca zgadzam się z podejściem Juula do kwestii obowiązków szkolnych. Niestety podejrzewam, że znakomita większość dzieci nie chce się uczyć i zasadniczo zadowoliłaby się osiąganiem minimalnych wyników pozwalających zdać do następnej klasy, nawet jeżeli ich potencjał intelektualny jest większy. Szkoła jest nudna, program słabo dopasowany do życia i w żaden sposób nie wspiera kreatywności. Jasne. Ale nie ma innej i nie zanosi się na szybkie zmiany lub reformy. Mam wątpliwości, czy dzieci w tym wieku potrafią realistycznie ocenić konsekwencje olewania szkoły na rzecz zabawy, grania, spotkań z kolegami. Dziecięcy mózg nie jest jeszcze przygotowany do takiej analizy i dlatego rodzice nie mogą moim zdaniem tak łatwo oddawać władzy w tych sprawach. Pod każdym innym względem zgadzam się, że dzieci mają prawo do autonomii i samodecydowania, ALE pod kierunkiem rodziców.

Są tu cenne spostrzeżenia dotyczące komunikacji z nastolatkiem, ale transkrypcje sesji z rodzinami w drugiej części książki są dosyć chaotyczne i w sumie niewiele wnoszące, ponieważ dotyczą indywidualnych przypadków. Poza tym nie do końca zgadzam się z podejściem Juula do kwestii obowiązków szkolnych. Niestety podejrzewam, że znakomita większość dzieci nie chce się uczyć i...

Jako rodzic pragnę być dla dziecka wartością, dać mu wszystko, co możliwe, a gdy się nie udaje, zaczyna się .. frustracja, u innych może być to niestety agresja lub nawet depresja. Dzieci są zawsze dyplomatyczne wobec rodziców. Kiedy prosisz dziecko o feedback, dostaniesz najwyżej dwadzieścia procent prawdy - możemy przeczytać w powyższej pozycji te i wiele innych informacji, czy też cennych, praktycznych wskazówek odnośnie życia z nastolatkiem i ich wychowania. "Prawdziwa rozmowa to coś, co trzeba ćwiczyć, ale to zarazem najlepszy sposób budowania prawdziwej relacji z nastoletnim dzieckiem."

Jako rodzic pragnę być dla dziecka wartością, dać mu wszystko, co możliwe, a gdy się nie udaje, zaczyna się .. frustracja, u innych może być to niestety agresja lub nawet depresja. Dzieci są zawsze dyplomatyczne wobec rodziców. Kiedy prosisz dziecko o feedback, dostaniesz najwyżej dwadzieścia procent prawdy - możemy przeczytać w powyższej pozycji te i wiele innych...

Życie rodziców z nastolatką nie jest łatwe. To samo o życiu z rodzicami mogłaby powiedzieć nastolatka :) Główną myślą przewodnią książki jest to, że rodzic dla nastolatka powinien być sparingpartnerem. Pomagać, ale tylko wtedy, gdy nastolatka na to pozwala, przekazać odpowiedzialność za pewne obszary życia, ale zrobić to w odpowiednim momencie, traktować nastolatkę jak równą sobie, ale uwzględniać fakt, że ma lat 12... Trudne i bez podpowiedzi. Dla tych, którzy liczą na znalezienie uniwersalnych rad na to, jak poradzić sobie z oporem w sprawie nauki, uzależnieniem do komputera, brakiem odpowiedniej komunikacji, książka może być rozczarowaniem - takich rad tutaj nie znajdziemy. Można za to dzięki tej lekturze "złapać" inną perspektywę, spróbować spojrzeć na swoją nastolatkę inaczej, inaczej ocenić też własne działania. Nie zachwyciła mnie, ale nie uważam też czasu poświęconego na jej przeczytanie za stracony.

Życie rodziców z nastolatką nie jest łatwe. To samo o życiu z rodzicami mogłaby powiedzieć nastolatka :) Główną myślą przewodnią książki jest to, że rodzic dla nastolatka powinien być sparingpartnerem. Pomagać, ale tylko wtedy, gdy nastolatka na to pozwala, przekazać odpowiedzialność za pewne obszary życia, ale zrobić to w odpowiednim momencie, traktować nastolatkę jak...

Jeżeli chcesz kolejnego poradnika jak być dobrym rodzicem to poszukaj czegoś innego. Natomiast jeżeli masz serdecznie dość kolejnych dobrych rad i potrzebujesz spokoju i akceptacji to polecam 😊

Jeżeli chcesz kolejnego poradnika jak być dobrym rodzicem to poszukaj czegoś innego. Natomiast jeżeli masz serdecznie dość kolejnych dobrych rad i potrzebujesz spokoju i akceptacji to polecam 😊