Lawendowe dziewczyny

Super. Inspirująca. Lekka. Nie koniecznie o naszych realiach, jednak to nie przeszkadza.
Przeczytałam w jeden wieczór. No półtora.
Chętnie sprawdziłabym co dalej u bohaterek.

Super. Inspirująca. Lekka. Nie koniecznie o naszych realiach, jednak to nie przeszkadza.
Przeczytałam w jeden wieczór. No półtora.
Chętnie sprawdziłabym co dalej u bohaterek.

Taka lekka poczytajka na jeden dzień. Sprawi, że czytając otuli Cię zapach lawendy w zimowy wieczór.

Taka lekka poczytajka na jeden dzień. Sprawi, że czytając otuli Cię zapach lawendy w zimowy wieczór.

Miałam nadzieję, że do szczęścia potrzebna jest tylko lawenda, a tu okazuje się, ze jednak facet jest również niezbędny. Miałam nadzieję na coś ciekawszego, ale powoli się przyzwyczajam, ze seria "Zaczytaj się" to powieści mocno średnich lotów. "Lawendowe dziewczyny" raczej ugruntowały tę opinię. Momentami zabawna, ale dla mnie nic poza tym.

Miałam nadzieję, że do szczęścia potrzebna jest tylko lawenda, a tu okazuje się, ze jednak facet jest również niezbędny. Miałam nadzieję na coś ciekawszego, ale powoli się przyzwyczajam, ze seria "Zaczytaj się" to powieści mocno średnich lotów. "Lawendowe dziewczyny" raczej ugruntowały tę opinię. Momentami zabawna, ale dla mnie nic poza tym.

Książka ta będzie idealną pozycją dla osób które potrzebują wsparcia, pomocy w trudnych chwilach np. tak jak bohaterka która z dnia na dzień traci pracę i chłopaka. Opisy pól lawendy cudowne, zbawienna moc spacerów i rozmów ze znajomymi pokazuje ile jesteśmy w stanie zdziałać gdy przestajemy martwić się o błahe sprawy.Mnie jednak do końca nie zachwyciła- zbyt dużo rozpoczętych wątków które nie zostały wyjaśnione.

Książka ta będzie idealną pozycją dla osób które potrzebują wsparcia, pomocy w trudnych chwilach np. tak jak bohaterka która z dnia na dzień traci pracę i chłopaka. Opisy pól lawendy cudowne, zbawienna moc spacerów i rozmów ze znajomymi pokazuje ile jesteśmy w stanie zdziałać gdy przestajemy martwić się o błahe sprawy.Mnie jednak do końca nie zachwyciła- zbyt dużo...

Czułam Lawendę

Czułam Lawendę

Książka całkiem przyjemna. Lubię wszystko co w tle ma lawendę. Jeśli ktoś ma ochotę na lekka książkę o przyjaźni to na pewno się nie zawiedzie.

Książka całkiem przyjemna. Lubię wszystko co w tle ma lawendę. Jeśli ktoś ma ochotę na lekka książkę o przyjaźni to na pewno się nie zawiedzie.

Noreen niedawno straciła pracę i rozstała się z chłopakiem. Aby zwalczyć depresyjny nastrój, zaczyna spacerować. Codziennie. Wkrótce dołączają do niej sąsiadki Tess i Rosie.
Podczas przechadzek przyjaciółki rozmawiają, dzielą się sekretami, zwierzają z problemów.
Kiedy decydują się na wspólny wyjazd na festiwal lawendy, nawet nie spodziewają się, jak bardzo zmieni się życie każdej z nich.



„Lawendowe dziewczyny” to lekka i przyjemna lektura. Poznajemy w niej Noreen, byłą pracownice firmy obuwniczej, która nie potrafi odnaleźć się w aktualnej sytuacji – zawodowej i osobistej. Nim zrezygnowała dobrowolnie z pracy, wplątała się w romans, który zakończył się tak niespodziewanie jak się zaczął, z czym początkowo nie była sobie w stanie poradzić. Przez nadmiar wolnego czasu Noreen uświadamia sobie, jak „puste” i nudne życie prowadziła. Będąc kobietą po 40-stce nie miała żadnego życia towarzyskiego – przyjaciół, faceta, o dzieciach nie wspominając, jedyne czego się dorobiła to piękny dom na przedmieściach. Nuda. Postanawia jednak ruszyć się z miejsca i w amoku spowodowanym obsesją Michaelem, w firmowym sklepie kupuje wszystkie buty w swoim rozmiarze i rozpoczyna zmiany w swoim życiu. Zaczyna chodzić.. i liczyć kroki.. Dzięki spacerom poznaje nowe znajome: Tess – matkę nastolatki, która nad wszystkim chce mieć kontrolą oraz Rose – spokojną właścicielkę plantacji lawendy. I tak rozpoczyna się podróż do poznania siebie i nawiązania relacji. Choć w życiu bywa różnie, jednego dnia jest lepiej, innego gorzej, cała trójka codziennie spaceruje, liczy kroki i poznaje się wzajemnie, by pewnego dnia podjąć decyzję o wymianie „kilometrów” na wycieczkę – początkowo kwestię sporną – do Sequim na Festiwal Lawendy. Świat lawendy pochłania je całkowicie, od plantacji lawendy, poprzez potrawy z lawenda, na winiarniach kończąc.. a najbardziej intrygujący jest szampan lawendowo-porzeczkowy?!

„Teraz wiedziałam już, że najtrudniejszą częścią jakiegokolwiek treningu jest włożenie butów. Potem trzeba było tylko stawiać jedną stopę przed drugą, niezależnie od okoliczności - niezależnie od tego, czy było się szczęśliwym czy smutnym.”

Wyjazd jest dla każdej z przyjaciółek początkiem nowego, lepszego życia. Noreen uświadomiła sobie, że najtrudniejszy jest pierwszy krok, a gdy już się go postawi trzeba iść dalej, pomimo wszystko. Dzięki temu podjęła decyzję o tym co zrobi z własnym życiem – zawodowym i uczuciowym, bo w końcu ktoś pojawia się na jej drodze.

„Lawendowe dziewczyny” to piękna opowieść o przyjaźni, miłości i przede wszystkim o tym jak ciężką i długą drogę trzeba przejść by odnaleźć siebie, by odnaleźć się w życiu i, że warto to zrobić pomimo wszystko.
Polecam książkę każdemu, kto stanął w miejscu i potrzebuje motywacji (tak jak ja) by zacząć coś nowego, coś od nowa.

Noreen niedawno straciła pracę i rozstała się z chłopakiem. Aby zwalczyć depresyjny nastrój, zaczyna spacerować. Codziennie. Wkrótce dołączają do niej sąsiadki Tess i Rosie.
Podczas przechadzek przyjaciółki rozmawiają, dzielą się sekretami, zwierzają z problemów.
Kiedy decydują się na wspólny wyjazd na festiwal lawendy, nawet nie spodziewają się, jak bardzo zmieni się życie...

Bardzo sympatyczna książka. Ciekawa i miła opowiastka, lekko i przyjemnie się czyta :) Szczerze polecam na weekendowy relaks :)

Bardzo sympatyczna książka. Ciekawa i miła opowiastka, lekko i przyjemnie się czyta :) Szczerze polecam na weekendowy relaks :)

Jak na takie babskie czytadło, to książka zręcznie napisana. Bez dłużyzn, bohaterki wcale nie takie banalne, jak to bywa.
Bez wartkiej akcji, bez wyraźnej historii, ale to wbrew pozorom plus tej książki- stanowi opis krótkiego, wyrwanego trochę z kontekstu, kawałka życia trzech bohaterek.

Jak na takie babskie czytadło, to książka zręcznie napisana. Bez dłużyzn, bohaterki wcale nie takie banalne, jak to bywa.
Bez wartkiej akcji, bez wyraźnej historii, ale to wbrew pozorom plus tej książki- stanowi opis krótkiego, wyrwanego trochę z kontekstu, kawałka życia trzech bohaterek.

Lekka, przyjemna powieść o przyjaźni, miłości i o tym, że nigdy nie jest za późno. Pochłonęłam tę książkę w kilka dni, była taka, jakbym się spodziewała. Lekka, niewymagająca, ale nie tandetna i nudna. W książce poznajemy 3 kobiety, Noreen oraz jej 2 sąsiadki. Rosie i Tess. 3 kobiety z problemami życia codziennego. Praca, dzieci, dom. A jednak postanawiają codziennie spacerować. I o dziwo im się to udaje. Bohaterki pokochałam od pierwszego wejrzenia, wyraziste, z charakterem. Po prostu super babki! Może komuś przeszkadzać wiek bohaterek, ale chyba nie chcemy, żeby to była ckliwa historia nastoletniej miłości z wakacjami w tle lub historia 30 latki, która nie wytrzymała i zdradziła męża. Styl pisania Cook jest świetny, lekki i przyjemny. Powieść czyta się szybko i nawet, jeżeli się komuś nie spodoba, nie zauważy zmarnowanego czasu. Podsumowując, szybka, łatwa i miła.

Lekka, przyjemna powieść o przyjaźni, miłości i o tym, że nigdy nie jest za późno. Pochłonęłam tę książkę w kilka dni, była taka, jakbym się spodziewała. Lekka, niewymagająca, ale nie tandetna i nudna. W książce poznajemy 3 kobiety, Noreen oraz jej 2 sąsiadki. Rosie i Tess. 3 kobiety z problemami życia codziennego. Praca, dzieci, dom. A jednak postanawiają codziennie...