Lidia i Filip to małżeństwo z Warszawy. Mają wygodne życie, dobrze zarabiają i korzystają z życia (kino, podróże, spotkania z przyjaciółmi). W pewnym momencie zaczynają myśleć o dziecku. Tak pojawia się w ich życiu syn Oskar. Nowe obowiązki zmieniają ich życie. Filip pod wpływem nowo odkrytego ojcostwa zaczyna mocno świrować.
Dobrze się czyta. Bardzo ciekawa historia bez wymyślanych na siłę wątków rodem z mydlanych oper. Zwyczajne życie opisane fajną prozą. Proza życia, którą mądrze napisano. Dla czytelnika wyzwaniem jest konfrontacja z zachowaniem Filipa. Trochę przerażające!
Książka jest z 2009 roku. Jak ten nasz świat zmienił się przez te kilka lat!

Lidia i Filip to małżeństwo z Warszawy. Mają wygodne życie, dobrze zarabiają i korzystają z życia (kino, podróże, spotkania z przyjaciółmi). W pewnym momencie zaczynają myśleć o dziecku. Tak pojawia się w ich życiu syn Oskar. Nowe obowiązki zmieniają ich życie. Filip pod wpływem nowo odkrytego ojcostwa zaczyna mocno świrować.
Dobrze się czyta. Bardzo ciekawa historia bez...

Inna, wydawałoby się banalna, ale jednak nie. Bo życie to codzienne jest i banalne i niezwykłe. Mnie ta opowieść wzruszała, zasmucała i dawała do myślenia na temat bycia rodzicem. Zupełnie inna perspektywa ojcostwa i macierzyństwa, bycia po prostu razem. Tak mało pisze się, czy mówi o męskim punkcie widzenia rodziny i związku. Autor przedstawił współczesny związek, gdzie pieniądze i praca dyktują warunki. Miłe zaskoczenie - zakończenie. Osobiście. ... książka mi się podobała.

Inna, wydawałoby się banalna, ale jednak nie. Bo życie to codzienne jest i banalne i niezwykłe. Mnie ta opowieść wzruszała, zasmucała i dawała do myślenia na temat bycia rodzicem. Zupełnie inna perspektywa ojcostwa i macierzyństwa, bycia po prostu razem. Tak mało pisze się, czy mówi o męskim punkcie widzenia rodziny i związku. Autor przedstawił współczesny związek, gdzie...

Właściwie mam mieszane odczucia, chyba przez te części "dla dorosłych"...
Książka faktycznie jest o małżeństwie jakich wiele, przedstawia życie przed i po decyzji o powiększeniu rodziny. Sposób narracji - pomijając fragmenty dotyczące uprawiania seksu - wcale nie jest drewniany czy prostacki. To jest zwykła książka, o zwykłym życiu współczesnych 30-40-latków i nie ma co oczekiwać niezwykłych zwrotów akcji.

Właściwie mam mieszane odczucia, chyba przez te części "dla dorosłych"...
Książka faktycznie jest o małżeństwie jakich wiele, przedstawia życie przed i po decyzji o powiększeniu rodziny. Sposób narracji - pomijając fragmenty dotyczące uprawiania seksu - wcale nie jest drewniany czy prostacki. To jest zwykła książka, o zwykłym życiu współczesnych 30-40-latków i nie ma co...

Ten debiut Radosława Antczaka zupełnie nie przypadł mi do gustu. Powieść - dość banalna historia małżeństwa trzydziestokilkulatków, którzy zostają rodzicami i co z tego wynikło? - jest napisana szablonowo, bez pomysłu, ciężkim stylem... i tylko dlatego doczytałam ją do końca, bo sądziłam, że wreszcie wyniknie z tego coś ciekawego, ale pomyliłam się.
Muszę natomiast uczciwie napisać, że Antczakowi udało się świetnie podpatrzeć i umieścić w swojej powieści sporo gorzkiej prawdy z życia pokolenia współczesnych trzydziesto- i czterdziestolatków.
I na koniec: druga część tytułu "... dla dorosłych" jest jak najbardziej uzasadniona, bo autor nasycił swoją powieść erotyką i to dość dosadną w opisach.
Tyle moich uwag, a czy po nią sięgnąć, musisz zdecydować sam.

Ten debiut Radosława Antczaka zupełnie nie przypadł mi do gustu. Powieść - dość banalna historia małżeństwa trzydziestokilkulatków, którzy zostają rodzicami i co z tego wynikło? - jest napisana szablonowo, bez pomysłu, ciężkim stylem... i tylko dlatego doczytałam ją do końca, bo sądziłam, że wreszcie wyniknie z tego coś ciekawego, ale pomyliłam się.
Muszę natomiast...

Przeczytałam i pomyślałam: jeśli tak ma wyglądać moje przyszłe małżeństwo, to oddaję narzeczonemu pierścionek.

Jak to ktoś już napisał przede mną, książka jest napisana drewnianym językiem, sama jej treść także rozczarowuje – niestety nie jest to nawet powieść typu „bezwartościowa, ale przyjemna”.

Jedynym plusem jest to, że przedstawiony tu punkt widzenia pochodzi od mężczyzny i obfituje on w refleksje dotyczące codziennego życia, małżeństwa czy „tacierzyństwa”.

Przeczytałam i pomyślałam: jeśli tak ma wyglądać moje przyszłe małżeństwo, to oddaję narzeczonemu pierścionek.

Jak to ktoś już napisał przede mną, książka jest napisana drewnianym językiem, sama jej treść także rozczarowuje – niestety nie jest to nawet powieść typu „bezwartościowa, ale przyjemna”.

Jedynym plusem jest to, że przedstawiony tu punkt widzenia pochodzi od...