Czym jest Europa w czasach zimnej wojny? Czy takie same zasady panują dzisiaj? Co powoduje że ludzie toczą wojny?

Na te pytania próbuje odpowiedzieć Kirst w swoim drugim tomie powieści "Nikt nie ujdzie cało".

Drugi tom jest krótszy niż tom poprzedni i wyszło to książce na dobre. Mamy mniej lania wody i więcej konkretów. Akcja toczy się szybciej i dostajemy od Kirsta w końcu trochę nieprzewidywalności, za którą trochę tęskniłem. Końcówka książki to już Kirst w swoim najlepszym wydaniu.

Co do wątku zagłady atomowej, to mam wrażenie że książka się trochę zdezaktualizowała. Dziś sprawy potoczyły by się dużo szybciej. Ale w latach 50-tych ludzkość była jeszcze dość świeżo po Hiroszimie i z pewnością opisy działania bomby atomowej były ciekawszym tematem niż dzisiaj.

To co zasługuje na uwagę, to ciąg przyczynowo-skutkowy prowadzący do wojny. Nie tylko zachowanie polityków, ale wzajemne relacje między wojskowymi, patriotyzm, dobre chęci i działanie na własną rękę w sytuacjach nie cierpiących zwłoki. I próba odsieczy koledze w potrzebie. A czasami po prostu normalne, ludzkie zachowanie.

O ile pierwszy tom mnie trochę wynudził, to tom drugi, a szczególnie końcówka drugiego nadrobiła to dość przeciętne wrażenie.

Jako minus mogę wymienić tutaj postacie, które mogłyby być napisane ciekawiej. I zbyt dużo meldunkow, not i depesz.

Ostatecznie jednak książka się broni, o ile czytelnikowi uda się do dobrnąć do jej końca.

Czym jest Europa w czasach zimnej wojny? Czy takie same zasady panują dzisiaj? Co powoduje że ludzie toczą wojny?

Na te pytania próbuje odpowiedzieć Kirst w swoim drugim tomie powieści "Nikt nie ujdzie cało".

Drugi tom jest krótszy niż tom poprzedni i wyszło to książce na dobre. Mamy mniej lania wody i więcej konkretów. Akcja toczy się szybciej i dostajemy od Kirsta w...

Wizja wybuchu III wojny światowej, z opisem losu kilku przyjaciól. Mamy tu NATO, ZSRR, RFN i NRD., a nawet polskie akcenty. Autorowi nie chodzi jednak o ukazanie samego konfliktu zbrojnego lecz o to co do niego może doprowadzić. Zwykły przypadek, pociągający za sobą decyzje ludzi na stanowiskach, lub ich zaniechanie i konflikt gotowy. Co gorsze Kirst ukazuje rozmywane się odpowiedzialności za decyzje i jej przerzucanie z jednego na drugiego ważnego wojskowego/ polityka. To poraża, ta ludzka biurokratyczna niemoc i umywanie rąk. Książka wydania w 1957 roku (w Polsce dopiero w 1996) robi duże wrażenie, tym jak łatwo można przekroczyć pewne granice. Polecam, H.H. Kirst w najlepszym wydaniu

Wizja wybuchu III wojny światowej, z opisem losu kilku przyjaciól. Mamy tu NATO, ZSRR, RFN i NRD., a nawet polskie akcenty. Autorowi nie chodzi jednak o ukazanie samego konfliktu zbrojnego lecz o to co do niego może doprowadzić. Zwykły przypadek, pociągający za sobą decyzje ludzi na stanowiskach, lub ich zaniechanie i konflikt gotowy. Co gorsze Kirst ukazuje rozmywane się...