Tłumaczenie pozostawia wiele do życzenia. Jednak tłumacz nie zdołał zepsuć najlepszych doznań podczas lektury. Dobrze jest czasem popatrzeć na wydarzenia II wojny światowej bez okularów polskiego patriotyzmu , cierpiętnictwa i fatalizmu dziejowego.

Tłumaczenie pozostawia wiele do życzenia. Jednak tłumacz nie zdołał zepsuć najlepszych doznań podczas lektury. Dobrze jest czasem popatrzeć na wydarzenia II wojny światowej bez okularów polskiego patriotyzmu , cierpiętnictwa i fatalizmu dziejowego.

Książka bardzo nieszablonowa, tematyka bardzo trudna i dużo mnie kosztowała, bo przeżywałem każdego z bohaterów: Noego Michaela i Christiana. Druga Wojna Światowa pokazana zupełnie bez jakiegokolwiek retuszu. Jednak uważam ją za genialną książkę, każdy kto interesuje się wojną powinien wpisać sobie tę książkę jako lekturę obowiązkową.

Książka bardzo nieszablonowa, tematyka bardzo trudna i dużo mnie kosztowała, bo przeżywałem każdego z bohaterów: Noego Michaela i Christiana. Druga Wojna Światowa pokazana zupełnie bez jakiegokolwiek retuszu. Jednak uważam ją za genialną książkę, każdy kto interesuje się wojną powinien wpisać sobie tę książkę jako lekturę obowiązkową.

Książka jest dobra, nie nudziłem się. W dużej mierze jest to autobiografia autora, a takie książki uwielbiam. Książka pisana pięknym językiem, starannie dopieszczona. Natomiast są o wiele bardziej poruszające i realistyczne książki wojenne niż ta.
Tu polecam książkę która jest diametralnie inna: raczej słabo napisana, natomiast zawiera sceny, które tygodniami nie pozwalały mi zasnąć: Snajper (Albrecht Wacker). Ponieważ obydwaj dziadkowie (Polak i Niemiec),jak tez niektórzy z moich przyjaciół opowiadali mi jak jest naprawdę, wole „Snajpera”.
Jeżeli przeczytało się „Snajpera” to „Młode lwy” są ciasteczkiem. To tak jak porównanie filmów wojennych „Pearl Harbour” i „Szeregowy Ryan”.

Książka jest dobra, nie nudziłem się. W dużej mierze jest to autobiografia autora, a takie książki uwielbiam. Książka pisana pięknym językiem, starannie dopieszczona. Natomiast są o wiele bardziej poruszające i realistyczne książki wojenne niż ta.
Tu polecam książkę która jest diametralnie inna: raczej słabo napisana, natomiast zawiera sceny, które tygodniami nie pozwalały...

Cenię sobie Irwina Shawa, jego twórczość mnie cieszy.
Nie jest to literatura najwyższych lotów, nawet nie potrafię tego wytłumaczyć, to się po prostu czuje. W porównaniu z "Na zachodzie bez zmian", czy "Podróżą do kresu nocy" jest to literatura mniej artystyczna. Ale chwyta za serce. Chwilami nawet mocniej, skuteczniej, niż te dzieła, które uznawane są za arcy.
"Dosięgnąć szczytu", "Lucy Crown", "Chleb na wody płynące" i wreszcie "Młode Lwy". Z nich wszystkich najbardziej wartościowa literacko jest według mnie Lucy. Jednak Młode lwy trzymały mnie w napięciu od początku do samego końca.
Nie będę się skupiał na drobnych słabościach. Plusy? Wartka akcja, zgrabnie poprowadzone losy trzech głównych bohaterów (choć nieco banalnie splecione na końcu - jeśli już takie było założenie, to mogłoby to być lepiej pomyślane i staranniej, gruntowniej przygotowane). Jest w tej literaturze coś takiego, że się przez nią pędzi od akcji do akcji, od przyspieszenia tętna do przyspieszenia tętna. Mam tak czytając na przykład Tołstoja, ale już nie (a na pewno dużo rzadziej) Dostojewskiego. Podobało mi się to, że każda z postaci przedstawionych w książce ma coś za uszami, nie jest sztucznie wybielona (choć najbliżej do tego, niestety, Noemu). I to niekiedy naprawdę coś dużego. Natomiast Shaw nikogo nie potępia z powodu okropności, które człowiek jest w stanie uczynić w warunkach wojny. Zło jest banalne, jak pisała Arendt i wyłazi tak z Niemca, jak i z Amerykanina, z Francuza, Brytyjczyka i Polaka.
Perełek jest tu wiele, choćby urlop Christiana w Berlinie, scena opowiedzenia dowcipu z brodą przez młodego żołnierza, uświadomienie mi po co są na wojnie generałowie, historia porucznika Hardenburga i, rozpoczynająca książkę, "przygoda" Margaret w Austrii, z patentem gospodyni na rozrywkę pań nocujących w pensjonacie. Przesłanie jest oczywiste, wojna to zło, które szykujemy sobie sami w naszym niczym nie dającym się usprawiedliwić szaleństwie.

Cenię sobie Irwina Shawa, jego twórczość mnie cieszy.
Nie jest to literatura najwyższych lotów, nawet nie potrafię tego wytłumaczyć, to się po prostu czuje. W porównaniu z "Na zachodzie bez zmian", czy "Podróżą do kresu nocy" jest to literatura mniej artystyczna. Ale chwyta za serce. Chwilami nawet mocniej, skuteczniej, niż te dzieła, które uznawane są za arcy.
"Dosięgnąć...

Nie jest to typowa książka wojenna. Losy trzech bohaterów - dwóch Amerykanów i Austriaka poznajemy na przestrzeni wielu lat - od przedwojnia do ostatnich dni II WŚ. Są to wybrane przez autora epizody - niektóre dzieli nawet kilka lat.

Nie wchodząc zbyt mocno w szczegóły, Shaw kreśli ciekawą historię trzech żołnierzy, którzy z różnych pobudek znaleźli się na froncie, a ich stosunek do armii, wojny, kobiet czy wroga zmienia się wielokrotnie na przestrzeni ponad 700 stron powieści. Bohaterowie Shawa nie mówią wiele, ich odczucia poznajemy głównie poprzez obszerne "monologi wewnętrzne".

Osobiście najciekawiej czytało mi się losy Christiana, może dlatego,że były najbardziej "sensacyjne". Wymowa "Młodych lwów" jest w oczywisty sposób antywojenna, co jednak nie umniejsza w niczym autorowi. Kawał porządnej literatury.

Nie jest to typowa książka wojenna. Losy trzech bohaterów - dwóch Amerykanów i Austriaka poznajemy na przestrzeni wielu lat - od przedwojnia do ostatnich dni II WŚ. Są to wybrane przez autora epizody - niektóre dzieli nawet kilka lat.

Nie wchodząc zbyt mocno w szczegóły, Shaw kreśli ciekawą historię trzech żołnierzy, którzy z różnych pobudek znaleźli się na froncie, a ich...

Wstrząsająca opowieść o tym co wojna robi z ludźmi i z życiem ludzkim, jak odbiera wszystko w mgnieniu oka, z rzeczy i spraw ważnych robi nicość a z tych nieistotnych sens życia. Jak mało znaczy życie człowieka i jak łatwo je stracić, jak zmienia się umysł i charakter w obliczu ekstremalnych sytuacji.
Książka została napisana w 1948 roku, ale nic się nie zestarzała, równie dobrze mogłaby zostać napisana wczoraj. Istnieje bardzo wiele książek opowiadających o wojnie i jej okropieństwach, a jednak ta pozycja jest naprawdę poruszająca.
Autor nie sili się aby epatować okrucieństwem lub dramatycznymi opisami, te wszystkie straszne sytuacje są wplecione w losy bohaterów, znakomicie opowiedziane. Postaci bohaterów są zarysowane naprawdę po mistrzowsku i przedstawione z niezwykłą głębią, każdą z nich wywołuje mnóstwo emocji, zarówno bohaterowie "dobrzy" jak też i ci z przeciwnej strony. 760 stron, które czyta się jednym tchem. Tę książkę powinni przeczytać wszyscy politycy, którzy tak łatwo wysyłają ludzi na wojnę, szkoda tylko, że ma nich i tak nie zrobiłaby prawdopodobnie żadnego wrażenia.....

Wstrząsająca opowieść o tym co wojna robi z ludźmi i z życiem ludzkim, jak odbiera wszystko w mgnieniu oka, z rzeczy i spraw ważnych robi nicość a z tych nieistotnych sens życia. Jak mało znaczy życie człowieka i jak łatwo je stracić, jak zmienia się umysł i charakter w obliczu ekstremalnych sytuacji.
Książka została napisana w 1948 roku, ale nic się nie zestarzała, równie...

Nie wybrałam najlepszego czasu na czytanie tej książki, zabrałam się za nią bowiem w upalne wakacje, i przyznam, że nieco przytłoczył mnie jej wojenny ciężar. Uważam jednak, że przeczytać trzeba, bo jest to kawał rewelacyjnej literatury, niezwykle bogatej, ze wspaniale skonstruowanymi głównymi bohaterami. Jej pacyfistyczny wydźwięk pozostanie ze mną na długo.

Nie wybrałam najlepszego czasu na czytanie tej książki, zabrałam się za nią bowiem w upalne wakacje, i przyznam, że nieco przytłoczył mnie jej wojenny ciężar. Uważam jednak, że przeczytać trzeba, bo jest to kawał rewelacyjnej literatury, niezwykle bogatej, ze wspaniale skonstruowanymi głównymi bohaterami. Jej pacyfistyczny wydźwięk pozostanie ze mną na długo.

Książka wybitna, powinna być lekturą obowiązkową jako punkt odniesienia do polskiego spojrzenia na Drugą Wojnę Światową.

Najbardziej smutne jest to że tyle wspaniałych ludzi musiało zginąć w imię mrzonek grupy ludzi o potędze i władzy. Jaką cenę trzeba płacić za takie idiotyczne pomysły?
A przerażające jest to, że dzisiaj ludzie znowu łapią się na taką retorykę...

Książka wybitna, powinna być lekturą obowiązkową jako punkt odniesienia do polskiego spojrzenia na Drugą Wojnę Światową.

Najbardziej smutne jest to że tyle wspaniałych ludzi musiało zginąć w imię mrzonek grupy ludzi o potędze i władzy. Jaką cenę trzeba płacić za takie idiotyczne pomysły?
A przerażające jest to, że dzisiaj ludzie znowu łapią się na taką retorykę...

Niewątpliwie książka ta zalicza się do klasyki światowej literatury antywojennej. Nic nie poradzę na to, że oceniam ją niżej niż "Fabrykę Oficerów" Kirsta czy powieści Remarque'a. Z pewnością to kwestia stylu pisania i sposobu prowadzenia narracji przez Shawa - tekst jest mocno skondensowany, najeżony opisami, a gdzieniegdzie pojawiające się celne, ironiczne i humorystyczne uwagi nie rekompensują nużącej lektury. Osobną kwestią jest przygnębiająca treść książki, okrucieństwo wojny i wyborów, których muszą dokonać bohaterowie. Gdyby inaczej uwypuklić te wydarzenia i wprowadzić bardziej interesujących bohaterów, książka byłaby bardziej wyrazista i odziałaby mocniej na emocje czytelnika.

Niewątpliwie książka ta zalicza się do klasyki światowej literatury antywojennej. Nic nie poradzę na to, że oceniam ją niżej niż "Fabrykę Oficerów" Kirsta czy powieści Remarque'a. Z pewnością to kwestia stylu pisania i sposobu prowadzenia narracji przez Shawa - tekst jest mocno skondensowany, najeżony opisami, a gdzieniegdzie pojawiające się celne, ironiczne i humorystyczne...

W opiniach już wszystko zostało zawarte. Bardzo polecam. Powieść dawniej nie do dostania.

W opiniach już wszystko zostało zawarte. Bardzo polecam. Powieść dawniej nie do dostania.