Nie wiem czy wiecie, ale moją pasją (poza czytaniem oczywiście) jest fotografia. Nie jestem żadną profesjonalistką, wręcz przeciwnie. Uwielbiam robić zdjęcia, ale robię to raczej dla przyjemności. Ciągle uczę się czegoś nowego i nadal bardzo dużo tych różnych teoretycznych spraw związanych z fotografią i aparatami nie rozumiem. Ale nie uczę się tego na siłę. Powiem Wam, że marzy mi się, aby kiedyś tę moją pasję zmienić w coś bardziej poważnego, ale na chwilę obecną nie za wiele robię w tym kierunku. Jedyne co jestem w stanie narazie zrobić to robienie zdjęć mojej rodzince, znajomym i ich dzieciakom oraz czytanie książek na temat fotografii.

I właśnie dzięki uprzejmości wydawnictwa Bezdroża trafiła w moje ręce książka na temat mojej wielkiej pasji. Podzielona jest ona na pięć części: Podstawy, Opowiadanie, Kontakt, Ćwiczenie czyni mistrza, Samodzielność.

Autor tej książki postanowił zadbać nie tylko o naukę teoretyczną, ale również o praktyczną. Książka ta składa się z 30 ćwiczeń, które pomogą nam w nauce fotografii, w rozwijaniu swojej pasji i robieniu tego tak, aby było dobrze. Autor przy każdym z tych ćwiczeń opisuje nam poszczególne etapy przygotowania. Przedstawia nam również szczegóły ćwiczenia czyli cel, narzędzia, światło, miejsce, temat oraz czas trwania ćwiczenia. Daje nam także kilka ważnych wskazówek... Dzięki tym wszystkim ćwiczeniom nauczymy się robić portrety tego co widzimy, czyli nie piękne i pozowane zdjęcia z modelami ustawionymi w odpowiednią pozę ze sztucznymi uśmiechami, ale zdjęcia rzeczywistości, ludzi którzy nas otaczają złapanych na fotografii w chwilach zupełnie naturalnych.

Książka ta moim zdaniem jest naprawdę fantastyczna. Jest niezwykle łatwa w zrozumieniu i w bardzo ciekawy sposób uczy nas różnych rzeczy związanych z fotografią. Tekstu jest sporo, ale są to w większości opisy ćwiczeń więc czyta się ją niezwykle szybko. Na dodatek zawiera całą masę pięknych i jakże kolorowych zdjęć. Każde z nich jest w krótki sposób opisane, jest również podany model aparatu, obiektyw i przysłona użyta do wykonania danej fotografii.

Dlaczego fotografia jest tak ważna w życiu? W moim przypadku jest to coś więcej niż zwykłe pstryknięcie spustem migawki. Ja najbardziej uwielbiam fotografować dzieciaki. I chociaż jakby nie patrzeć jest to często dosyć trudne (w końcu dzieci to prawdziwe wulkany energii) to jednak uwiecznienie ich na fotografii jest magiczne. Zdjęcia zatrzymują dla nas czas, ukazują prawdziwe emocje i wszystko to zapisują na jednym obrazie. A dzieci tak szybko rosną, a dorośli się zmieniają... I to właśnie portrety ludzi ukazują nam jak ten czas szybko leci, jak chwile potrafią być ulotne. Zdjęcia są prawdziwą pamiątką na całe życie.

Mimo, że moja fotografia pozostawia jeszcze wiele do życzenia to i tak uwielbiam to robić. Ciągle biegam z aparatem, Nikodem ma już tyle zdjęć, że aż trudno byłoby je zliczyć. Każde jest dla mnie na swój sposób ważne, każde przedstawia jakiś moment z życia mojego dziecka, z każdym wiążą się jakieś wspomnienia... Czasem zdarza się również, że podczas spotkań z rodzinką czy znajomymi fotografuję również ich dzieciaki. Może i zdjęcia te nie są jakimś dziełem sztuki, ale ja ogromnie cieszę się, że mogę przyczynić się do powstania kolejnych "pamiątek" na całe życie :) A może kiedyś uda mi się spełnić marzenie o tym, aby sprawiać w taki sposób radość nie tylko najbliższym ,ale również innym... Któż to wie :)

Nie wiem czy wiecie, ale moją pasją (poza czytaniem oczywiście) jest fotografia. Nie jestem żadną profesjonalistką, wręcz przeciwnie. Uwielbiam robić zdjęcia, ale robię to raczej dla przyjemności. Ciągle uczę się czegoś nowego i nadal bardzo dużo tych różnych teoretycznych spraw związanych z fotografią i aparatami nie rozumiem. Ale nie uczę się tego na siłę. Powiem Wam, że...