Żydowskie dzieje i religia; Żydzi i goje - XXX wieków historii

Krótki, stronniczy i wybiórczy historyczny esej o formowaniu się prawa żydowskiego spoza Tory, tj. Talmudu i zarazem o sporach na scenie politycznej współczesnego Izraela. Autor krytykuje izraelską religijną prawicę, która zawłaszczyła kraj, do którego powstania ręki nie przyłożyła (gdyż Izrael jest dziełem przede wszystkim świeckich nacjonalistów i żydowskiej lewicy) i jako mniejszość narzuca swoją narrację większości społeczeństwa. Rys historyczny służy Izraelowi Szahakowi do wytłumaczenia XX-wiecznych postaw politycznych na prawicy izraelskiej - bo jego zdaniem strategia żydowskich fundamentalistów religijnych wypływa z jak najbardziej ortodoksyjnych postaw ukształtowanych przez wieki życia w diasporze.
Cóż, gdyby autor dziś żył, pewnie jako liberał i lewicowiec zarazem, musiałby ze zgrozą patrzeć na postępujący wzrost znaczenia żydowskiej religijnej prawicy.

Krótki, stronniczy i wybiórczy historyczny esej o formowaniu się prawa żydowskiego spoza Tory, tj. Talmudu i zarazem o sporach na scenie politycznej współczesnego Izraela. Autor krytykuje izraelską religijną prawicę, która zawłaszczyła kraj, do którego powstania ręki nie przyłożyła (gdyż Izrael jest dziełem przede wszystkim świeckich nacjonalistów i żydowskiej lewicy) i...

Ta książka to prawdziwa perełka, bowiem dotyczy tematu wręcz nieobecnego, tematu tabu: koncepcji goja w żydowskiej tradycji. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego (ograniczmy się do Polski),że to Polacy/katolicy muszą tłumaczyć się ze swojego podejścia do obcego, żyda (jako wyznanie) itp. Zwłaszcza media głównego nurtu wraz z tak (to określę) celebrytami (kto śledzi prasę, TV będzie wiedział o co chodzi, nie będę się rozdrabniać przykładami) stworzyły obraz polskiego wszechobecnego rasizmu, antysemityzmu, faszyzmu, nietolerancji, ksenofobii i Bóg raczy wiedzieć czego jeszcze. To cud, że ktoś tu jeszcze żyje i wstaje rano Słońce. Tak się składa, że nikt nie stara się wyjaśnić żydowskiego fenomenu, jakim jest u nich pojęcie goja, czyli nie-żyda, tego dla nich <o b c e g o>. "Naród wybrany" obwarował swój etnos szeregiem praw, zwyczajów, które skrupulatnie przez wieki były podtrzymywane. Natomiast goj to jest ktoś obcy, przed którym należy się strzec, co też zostało usankcjonowane w pismach żydowskich, zwłaszcza w Talmudzie. Jak zaznacza Izrael Szahak, nie jest ten obraz goja neutralny, wręcz przeciwnie bardzo, ale to bardzo negatywny. Ktoś z gazety "której nie jest wszystko jedno" ;) może napisać, że takie odczytywanie to "wyrywanie z kontekstu i z czegoś jeszcze" i takie tam rzeczy, ale autor książki objaśnia, że dla żydów rozważania czy obcemu (gojowi) pomóc w szabat są we współczesnym Izraelu na porządku dziennym. Jedną z konsekwencji podziału na żydów i gojów to podwójna moralność, przejawiająca się w stosowaniu różnych kryteriów etycznych w stosunku do swoich i obcych. W szkołach talmudycznych, gdzie skrupulatnie studiuje się Torę i inne pisma fragmentów związanych z gojami się przecież nie pomija. Kształtują one to jak żydzi odbierają obcych, a państwo żydowskie nie jest tak absolutnie "świeckie" o czym zresztą pisze autor.

Ta książka to prawdziwa perełka, bowiem dotyczy tematu wręcz nieobecnego, tematu tabu: koncepcji goja w żydowskiej tradycji. Jesteśmy przyzwyczajeni do tego (ograniczmy się do Polski),że to Polacy/katolicy muszą tłumaczyć się ze swojego podejścia do obcego, żyda (jako wyznanie) itp. Zwłaszcza media głównego nurtu wraz z tak (to określę) celebrytami (kto śledzi prasę, TV...

Bardzo ciężko tę książkę kupić - tak długo czekałam, aż ktoś ją wreszcie na Allegro wystawi, że już zdążyłam zapomnieć skąd się o niej dowiedziałam. Warto jednak było czekać, bo książka, a właściwie cienka książeczka - to niesamowite bogactwo treści, które rzuca nowe światło na wiele kwestii związanych z tematyką żydowską. Co najważniejsze, autor jest Żydem, profesorem z Izraela i raczej trudno posądzać go o antysemityzm, choć oczywiście tam został za takowego uznany po opublikowaniu swojej niesamowitej i prawdziwej książki. Co w niej takiego nowego znajdujemy czego nie ma w innych? Ano przede wszystkim omówienie, bardzo zwięzłe, za to jasne i proste dla każdego, nauk i praw jakie swoim wyznawcom nakazuje Talmud i Halacha. A nie są to nauki piękne (wg autora przekłady tych ksiąg są permanentnie fałszowane dlatego, kto nie zna hebrajskiego - raczej nie ma możliwości zapoznać się z ich prawdziwym przesłaniem). To, jak księgi te nakazują traktować gojów - poraża. Przykład za przykładem, kartka za kartką - znajdujemy wyjaśnienie wielu zachowań przedstawicieli tego "narodu wybranego" w stosunku do nas. Autor piętnuje demoralizujący i zatruwający wpływ tych nauk na młode umysły, stosowanie (zgodnie z owymi naukami oczywiście) podwójnych standardów przez Żydów w rożnych dziedzinach życia (również polityce, jakże by inaczej),ich rasizm i szowinizm, kreśli rys historyczny omawiający sytuację Żydów w Europie na przestrzeni wieków, ze szczególnym uwzględnieniem Hiszpanii i Polski, oraz omawia okresy gdy żyło im się najlepiej i dlaczego właśnie wtedy, a kiedy najgorzej i dlaczego tak się działo... Nie brakuje tu również omówienia następstw politycznych judaizmu (ze szczególnym zaznaczeniem , a jakże, politycznej roli Żydów amerykańskich, ich szkodliwej działalności oraz, nie mniej szkodliwej działalności ich amerykańskich przyjaciół w kręgach politycznych). Tutaj muszę zaznaczyć,że autor nie generalizuje i oddać mu na chwilę głos: "By nie zostać posądzonym o ignorancję bądź hipokryzję, trzeba przyznać iż termin 'Żydzi"oraz jego pochodne odnosi się do dwóch rożnych, często nawet kontrastujących ze sobą grup społecznych.Na skutek obecnej polityki izraelskiej związki pomiędzy tymi grupami ulegają w szybkim tempie zanikowi. Z jednej strony występuje grupa o poglądach tradycyjnie totalitarnych,z drugiej zaś Żydzi, którzy przyswoili sobie zespół idei nazwanym przez Karla Poppera "społeczeństwem otwartym".(Istnieje jeszcze trzecia grupa obecna zwłaszcza w USA, a należą do niej wszyscy ci, którzy wprawdzie nie przyswoili sobie tych idei, lecz udają, że je akceptują)".
W książce znalazło się również kilka akcentów nieco humorystycznych - jak podane przez autora sprytne sposoby omijania boskich nakazów gdy jest to korzystne...
W obliczu wydarzeń ostatnich lat, roszczeń żydowskich w stosunku do Polski - uważam tę książkę za szczególnie ważną. Jest jak gdyby krótkim objaśnieniem , dlaczego tak się dzieje... Jest dla mnie też kolejnym dowodem (po m. in. książkach Feliksa Konecznego i wykładach dr Ewy Kurek, które miałam przyjemność wysłuchać) na to, że judaizm nie jest religią miłości, a coś takiego jak "idea judeochrześcijańska" to kompletna brednia - nic takiego pomiędzy dwiema religiami, tak różnymi w swych przesłaniach istnieć nie może...

Bardzo ciężko tę książkę kupić - tak długo czekałam, aż ktoś ją wreszcie na Allegro wystawi, że już zdążyłam zapomnieć skąd się o niej dowiedziałam. Warto jednak było czekać, bo książka, a właściwie cienka książeczka - to niesamowite bogactwo treści, które rzuca nowe światło na wiele kwestii związanych z tematyką żydowską. Co najważniejsze, autor jest Żydem, profesorem z...

Literacko tak sobie, ale wartość poznawcza spora. Ważne, że to Żyd pisał o swoich ziomkach. Jeden zarzut. Opisując sytuację na terenie okupowanej RP, autor pisze "naziści" i że holocaust przygotowany był i zrealizowany przez państwo na ziemiach polskich. Niestety nie pisze, że to niemieckie państwo, a czytelnik z Zachodu może wyciągnąć mylne wnioski. Zwłaszcza, że ADL za pieniądze z VW przeprowadziła ostatnio "badania" wskazujące Polskę jako najbardziej antysemickie państwo w EU.

Literacko tak sobie, ale wartość poznawcza spora. Ważne, że to Żyd pisał o swoich ziomkach. Jeden zarzut. Opisując sytuację na terenie okupowanej RP, autor pisze "naziści" i że holocaust przygotowany był i zrealizowany przez państwo na ziemiach polskich. Niestety nie pisze, że to niemieckie państwo, a czytelnik z Zachodu może wyciągnąć mylne wnioski. Zwłaszcza, że ADL za...

Po pierwsze jest to książka bardzo krytyczna (ale sama prawda) ogólnie rzecz pisząc wobec Żydów (religia, polityka państwa Izrael. Kolejność nie jest przypadkowa). Po drugie (dla mnie najważniejsze) napisał ją Żyd. Podobnie jak w przypadku Finkelsteina (nazwisko mówi samo za siebie jaka to narodowość haha) autora głośnego "Przedsiębiorstwa holokaust" p. Szahak również miał i ma p...bane od swoich ziomków czyli Żydów. Za co? No oczywiście, za prawdę!
Autor zarysowuje krótki, ogólny rys historyczny. Etapy judaizmu, jak się to rozwijało, jak zmieniało w czasie. Nie będę tu tego streszczał, od tego jest ta książka. Uważam, że bardzo wartościowa i podkreślę to ponownie - napisana przez "swojego". Temat bardzo ważny (nie tylko dziś, ale obecnie szczególnie). Politycznie niepoprawna. Pewnie! Swoją drogą czy to się kiedyś zmieni jeżeli chodzi o żydowskie towarzystwo haha?
Po przeczytaniu "Żydowskich dziejów i religii" I. Szahaka nasunął mi się taki trochę żartobliwy wniosek. Pan Jezus Chrystus naprawdę nie miał łatwo z tym narodem (delikatnie rzecz ujmując).
P. S. Więcej nie napiszę, ponieważ po tej książce przysłowiowy nóż mi się w kieszeni otwiera.
P. S. 1. Czytać rodacy, czytać! Wierzę, że pewna część polskiego społeczeństwa (ta uczciwa, tzw. pożyteczni idioci, cynicy pozostaną cynikami) przejrzy w końcu na oczy. W górę serca, z Bogiem!

Po pierwsze jest to książka bardzo krytyczna (ale sama prawda) ogólnie rzecz pisząc wobec Żydów (religia, polityka państwa Izrael. Kolejność nie jest przypadkowa). Po drugie (dla mnie najważniejsze) napisał ją Żyd. Podobnie jak w przypadku Finkelsteina (nazwisko mówi samo za siebie jaka to narodowość haha) autora głośnego "Przedsiębiorstwa holokaust" p. Szahak również miał...

Bardzo ciekawa książka wyjaśniająca kulturę żydowską.

Bardzo ciekawa książka wyjaśniająca kulturę żydowską.

Gdyby nie została napisana przez Żyda, książka ta pewnie nigdy by się nie ukazała a z całą pewnością została by uznana za antysemicką.

Gdyby nie została napisana przez Żyda, książka ta pewnie nigdy by się nie ukazała a z całą pewnością została by uznana za antysemicką.

Antysemita - osoba, której nie lubią żydzi.

Antysemita - osoba, której nie lubią żydzi.

Oceniłam na 10. Nie chodzi o to, że książka to arcydzieło ale Izrael Szahak pisząc prawdę naraził się na ostracyzm w środowisku żydowskim. A to już odwaga. I smutne tylko, że w dzisiejszych czasach prawda jest odwagą. Powinna być normą.

Oceniłam na 10. Nie chodzi o to, że książka to arcydzieło ale Izrael Szahak pisząc prawdę naraził się na ostracyzm w środowisku żydowskim. A to już odwaga. I smutne tylko, że w dzisiejszych czasach prawda jest odwagą. Powinna być normą.