Bardzo dobra. Polecam. Czytając tę książkę miałem wrażenie nierównego tempa rozwoju akcji - bomba na początku, a potem tak jakby wszystko się wlecze. Ciekawym jest odkrycie, że skoro sprawy duchowe są najważniejsze to powolne odkrywanie woli Bożej nie powinno być nużące, a opowieść o tym powinna być dla mnie ważniejsza niż zaskakujące zwroty akcji. Przed przeczytaniem polecam nie nastawiać się na to, że jest to "thriller apokaliptyczny", ale raczej opowieść o tym z czym wiąże się stracenie życia z Jego(Jezusa) powodu.

Bardzo dobra. Polecam. Czytając tę książkę miałem wrażenie nierównego tempa rozwoju akcji - bomba na początku, a potem tak jakby wszystko się wlecze. Ciekawym jest odkrycie, że skoro sprawy duchowe są najważniejsze to powolne odkrywanie woli Bożej nie powinno być nużące, a opowieść o tym powinna być dla mnie ważniejsza niż zaskakujące zwroty akcji. Przed przeczytaniem...

Całkiem ciekawa powieść dla kogoś, kto interesuje się Watykanem i katolicyzmem. Udana próba zbeletryzowania naukowych ustaleń archeologicznych dotyczących relikwii św. Piotra i "sprzedania" czytelnikowi Marii Valtorty. W książce podobało mi się nawet to, że wątek kryminalny nie został rozwinięty, ale "zdechł" w meandrach fabuły. Poglądy Autora można podsumować następująco: Kościół powinien słuchać mistyków i bronić się przed naciskami świata (a zwłaszcza anty-Bożej Unii Europejskiej). Nie jest to z pewnością dzieło wybitne i można by się spierać, czy Autor jest w pełni ortodoksyjny, zwłaszcza w śmiałym promowaniu dzieła Valtorty, ale od czytania nie mogłam się oderwać. Jednak podkreślam - pozycja dla koneserów. Większość moich znajomych odrzuciłaby tę książkę po pierwszych 10 stronach.

Całkiem ciekawa powieść dla kogoś, kto interesuje się Watykanem i katolicyzmem. Udana próba zbeletryzowania naukowych ustaleń archeologicznych dotyczących relikwii św. Piotra i "sprzedania" czytelnikowi Marii Valtorty. W książce podobało mi się nawet to, że wątek kryminalny nie został rozwinięty, ale "zdechł" w meandrach fabuły. Poglądy Autora można podsumować następująco:...

Nie jest to może typowy thriller sensacyjny, ale niewątpliwie książka trzyma w napięciu i trudno jest się z nią rozstać. Autor znany jest z książek o charakterze religijnym a tym razem mierzy się z political fiction czy jak kto woli sensacją.
Jak dla mnie jest to przyzwoity utwór bardzo silnie osadzony w realiach i bez dogłębnej wiedzy czasami trudno czytelnikowi oddzielić fikcję od faktów.
Znajdziemy w pracy wiele cytatów z pism Marii Valtorty, które stanowią kanwę dla całej książki. To kolejny argument dla mnie, że trzeba sięgnąć po jej natchnioną twórczość.
Idealna książka na dwa wieczory 

Nie jest to może typowy thriller sensacyjny, ale niewątpliwie książka trzyma w napięciu i trudno jest się z nią rozstać. Autor znany jest z książek o charakterze religijnym a tym razem mierzy się z political fiction czy jak kto woli sensacją.
Jak dla mnie jest to przyzwoity utwór bardzo silnie osadzony w realiach i bez dogłębnej wiedzy czasami trudno czytelnikowi oddzielić...

Bardzo ciekawa książka, czyta się naprawdę szybko i z przyjemnością. Niestety mankamentem jest niesamowita ilość cytatów, które spowalniają nieco akcję, poza tym zakończenie (przynajmniej dla mnie) pozostawia nieco do życzenia.

Bardzo ciekawa książka, czyta się naprawdę szybko i z przyjemnością. Niestety mankamentem jest niesamowita ilość cytatów, które spowalniają nieco akcję, poza tym zakończenie (przynajmniej dla mnie) pozostawia nieco do życzenia.

Bardzo wciągająca książka dająca wiele do myślenia na temat walki Dobra ze Złem.

Bardzo wciągająca książka dająca wiele do myślenia na temat walki Dobra ze Złem.

Pierwsza myśl podczas lektury - bardzo chcę jeszcze raz pojechać do Rzymu, spokojnie obejrzeć katakumby, pooddychać tym szczególnym powietrzem, atmosferą na Placu Świętego Piotra, dotknąć tej historii raz jeszcze. Bardzo żywa, sugestywna narracja opisowa zastosowana przez autora w odniesieniu do miejsca akcji sprawiła, że wszystkie obrazy były bardzo plastyczne, łatwo było odnaleźć się, w miejscach, gdzie przebywali bohaterowie. Jeżeli już o nich mowa to niewątpliwie na szczególną uwagę zasługuje brat Michele - postać złożona, dawny agnostyk, który dzięki szczególnemu objawianiu Ojca Pio nawrócił się, stając sie duchownym, jakich współczesny świat potrzebuje-przedsiębiorczy, otwarty, pomocny, dostępny, a przy tym prawdziwy detektyw w sutannie ;) Do tego za jego sprawą warstwa "duchowa" lektury została przedstawiona w sposób wyjątkowo przystępny, pewne prawdy w odniesieniu do problemow współczesnego świata w ustach ojca Michela brzmią naturalnie, przystają do dynamicznej rzeczywistości, dając czytelnikowi czytelne przesłanie, że można żyć inaczej.

Akcja główna to dwa przeplatające się wątki - poszukiwanie prawdy o relikwiach i grobie Świętego Piotra, dla których punktem wyjścia jest tajemnicza spowiedź kapłana, który kilka dni później zostaje zamordowany/popełnia samobójstwo. Drugi wątek, będący tłem tajemnicy to śmierć papieża, konklawe i wybór następcy zmarłego - te wydarzenia są jednocześnie próbą odpowiedzi na pytanie, w jaką stronę zwróci sie Kościół w czasie nowego pontyfikatu. Do tego dochodzi elementy zakulisowych rozgrywek, nacisków politycznych i wpływów mediów - czwartej władzy. Ten wątek - dla mnie osobiście okazał się dużo ciekawszy i trochę żałowałam, że jednak był on swoistym tłem działań ojca Michele i jego przyjaciół.

To, co jeszcze nie do końca mi odpowiadało to dziwna konstrukcja powieści - bardzo rozbudowane zdania wewnątrz rozdziałów długie cytaty, które bohaterowie przytaczali, a także, czy raczej przede wszystkim zbyt dużo miejsca poświęconego przedrukom fragmentów- czasem stanowiących nawet połowę rozdziału - z listów i wspomnień mistyczki, Marii Valtorty. Przez te właśnie zbyt długie fragmenty czytało mi się druga połowę powieści dużo trudniej niż początek. Do tego autor ma drażniącą mnie manierę umieszczania krótkich, jakby urwanych zdań na końcu rozdziałów, tak, jakby bardzo szybko chciał tą część zakończyć i przejść do następnej - co w połączeniu z długimi wspomnianymi wcześniej cytatami stanowi według mnie sporą dysproporcję.

Pierwsza myśl podczas lektury - bardzo chcę jeszcze raz pojechać do Rzymu, spokojnie obejrzeć katakumby, pooddychać tym szczególnym powietrzem, atmosferą na Placu Świętego Piotra, dotknąć tej historii raz jeszcze. Bardzo żywa, sugestywna narracja opisowa zastosowana przez autora w odniesieniu do miejsca akcji sprawiła, że wszystkie obrazy były bardzo plastyczne, łatwo było...

Mogłoby powstać coś w stylu Aniołów i Demonów (nie twierdzę, że to dobrze). Fabuła jednak bardzo płytka a w pewnym momencie odniosłem wrażenie, że Autor nie za bardzo miał pomysł CO DALEJ i wypełnił resztę książki cytatami objawień i pseudointelektualnymi rozważaniami nad nimi włożonymi w usta bohaterów. Poza tym czuć w niej polityczne uprzedzenia do UE, więc co kto lubi.

Mogłoby powstać coś w stylu Aniołów i Demonów (nie twierdzę, że to dobrze). Fabuła jednak bardzo płytka a w pewnym momencie odniosłem wrażenie, że Autor nie za bardzo miał pomysł CO DALEJ i wypełnił resztę książki cytatami objawień i pseudointelektualnymi rozważaniami nad nimi włożonymi w usta bohaterów. Poza tym czuć w niej polityczne uprzedzenia do UE, więc co kto lubi.

Kolejna powieść sławnego pisarza i watykanisty, Antonio Socci. To on, jakieś dwa lata temu przepowiedział, że Benedykt XVI zrzeknie się posługi papieskiej.
Powieść wpisuje się w czas współczesnych zmagań Kościoła z mocami ciemności w obliczu porażających odkryć.

W wigilię konklawe, Watykanem wstrząsa odkrycie, że pod Bazyliką św.Piotra nie znajduje się - jak dotad sądzono przez stulecia- grób Księcia Apostołów.
O.Michele, przesympatyczny bohater, silna duchowa osobowość, z początkiem fabuly, w jednym z rzymskich kościołów spowiada przerażonego księdza, który wkrótce po tym zostaje zamordowany.
Okazuje się, że ukradł tajne dokumenty z watykańskich archiwów.
O.Michele otrzymuje niezwykłą misję zbadania pism XX-wiecznej mistyczki, Marii Valtorty z odnalezieniem dokladnego miejsca pochówku św.Piotra. W roku 1949, Maria Valtorta na prośbę Watykanu wskazała na rzymskie katakumby jako miejsce prawdziwego grobu św.Piotra.

Czas w powieści odgrywa bardzo ważną rolę - trwa gra z czasem- bo wraz z konklawe zbliża się niebezpieczny atak na Kościół.
O.Michele z pomocą przyjaciół prowadzi "dochodzenie" natury archeologicznej i religijnej poprzez odsłonę zagadek związanych z Apostołem Piotrem aż do wizji objawień Pana Jezusa Marii Valtorcie.

Akcja powieści - walka dobra ze złem - prowadzona barwnym, malowniczym językiem, trzyma czytelnika w napięciu, zaskakują zwroty akcji, zdumiewają tajemnice autentycznych, watykańskich dokumentów.

Początki chrześcijaństwa wiążą się z naszą terażniejszością: zagrożona sukcesja apostolska, prymat papieża, prześladowany Kościół, podobnie jak 2 tysiące lat temu.
W przesłanie powieści wkkomponowany jest topos rzymski- motyw starożytnego i wspólczesnego miasta, stolicy Włoch.

Bardzo interesująca lektura: religijna i filozoficzna refleksja nad sensem życia w zatomizowanym, globalnym świecie.
Warto po nią sięgnąć, nie jest stratą czasu lecz moralną wartością wyższego rzędu!
:-)))

Kolejna powieść sławnego pisarza i watykanisty, Antonio Socci. To on, jakieś dwa lata temu przepowiedział, że Benedykt XVI zrzeknie się posługi papieskiej.
Powieść wpisuje się w czas współczesnych zmagań Kościoła z mocami ciemności w obliczu porażających odkryć.

W wigilię konklawe, Watykanem wstrząsa odkrycie, że pod Bazyliką św.Piotra nie znajduje się - jak dotad sądzono...

Watykan, Stolica Apostolska, Rzym – miejsca, które intrygują. Mają tajemnice, które chce się odkryć, zgłębić. Dają również szerokie pole do spekulacji, co, gdzie, kiedy i jak się wydarzyło, zwłaszcza jeśli chodzi o sprawy związane z Kościołem i jego początkami.
Książka "Czas burzy" wciąga od pierwszych stron. Napisana prostym językiem (co jest zarówno zaletą, jak i wadą),dlatego pochłania się ją jednym tchem. Jednak z drugiej strony, język wydaje mi się momentami zbyt prosty, dialogi zbyt powierzchowne. Pomimo tego intryga wokół której autor buduje fabułę jest tak interesująca, że można mu to wybaczyć.
"Czas burzy" to historia w stylu Dana Browna – zagadki, tajemnice, niesamowite odkrycia – takie, których sami chcielibyśmy dokonać, ale wielu z nas raczej nie będzie to dane. Fabuła wciąga, a akcja gna tu w niesłychanym tempie. Mamy tu ojca Michele, który zostaje wciągnięty w pewną intrygę podczas spowiedzi, której udziela, i nagle okazuje się, że od niego zależą losy Kościoła. Wkraczamy w świat starożytnego Rzymu, pierwszych chrześcijan, katakumb oraz… przepowiedni objawionych w I połowie XX wieku.
Autor sprytnie wplata w treść fabuły wątki, które dzisiaj budzą wątpliwości odnośnie postępowania Kościoła: celibat, rewolucję seksualną, stosowanie prezerwatyw przez ludzi w Afryce. Nie tylko je porusza, ale daje też odpowiedzi. Posługując się bohaterami, odpiera zarzuty, rozwiewa wątpliwości. Nie ucieka od tych tematów i pokazuje, że kościół też ma ludzkie – czasem grzeszne – oblicze, którego jednak się nie wypiera. Jest to swoisty dialog z czytelnikiem, który dość sceptycznie może podchodzić do spraw związanych z Kościołem. I bardzo mi się to podoba, że autor podejmuje te tematy i nie ucieka od nich. Mam wręcz wrażenie, że powieść ta powstała tylko po to, by rozwiać te wątpliwości i odeprzeć ataki, dlatego autor nie skupia się na szczegółach czy dokładniejszych opisach.
Najciekawsze jednak w tej historii są wątki, które sprawiają, że czytelnik się zastanawia na ile w tym wszystkim jest prawdy, a na ile fikcji. Nie chcę Wam zdradzać zbyt wiele, ale napiszę tylko, że w trakcie lektury zaczęłam szperać w poszukiwaniu informacji o pewnych osobach, które w książce się pojawiają, i byłam zdumiona, że nie jest to jedynie wymysł autora…
Ogólnie rzecz ujmując, książkę oceniam pozytywnie, choć miejscami towarzyszył mi sceptycyzm. Każdy sam niech więc oceni na ile teorie wysnute w tej książce przemawiają do niego. Niemniej jednak myślę, że warto po nią sięgnąć.

Watykan, Stolica Apostolska, Rzym – miejsca, które intrygują. Mają tajemnice, które chce się odkryć, zgłębić. Dają również szerokie pole do spekulacji, co, gdzie, kiedy i jak się wydarzyło, zwłaszcza jeśli chodzi o sprawy związane z Kościołem i jego początkami.
Książka "Czas burzy" wciąga od pierwszych stron. Napisana prostym językiem (co jest zarówno zaletą, jak i wadą),...

Po zapoznaniu się wstępnie z tematyką książki "Czas burzy" Antonio Socciego, byłam przekonana, że trzymam w rękach kolejną, niezbyt porywającą książkę naukową, skupioną wokół tematyki katolicyzmu. Moje zaskoczenie po przeczytaniu kilku pierwszych (sic!) stron było bezmierne i... pozytywne.

Ojciec Michele nie zawsze był Ojcem Michele. Był zakochany, odnalazł kobietę swego życia, z którą pragnął przeżyć je do końca. Śmiertelna choroba odebrała mu ukochaną. Michele zaintrygowany snami, które miała tuż przed śmiercią, postanowił wybrać się do San Giovanni Rotondo. Ta niezwykła podróż kończy się decyzją o wstąpieniu do zakonu.
Michele od tej pory wiedzie spokojne życie. Lecz jedna spowiedź zmienia wszystko. Pewien mężczyzna przyznaje się do ogromnej zbrodni. Pod koniec spowiedzi wyznaje, że zrobił jeszcze coś złego - ukradł ważne dokumenty. Ważne dla Watykanu i historii świata. Niedługo po tym wstrząsającym spotkaniu ojciec Michele dowiaduje się o śmierci mężczyzny... i rozpoczyna śledztwo dotyczące zaginionych dokumentów.

Całość powieści nazwałabym naukowym kryminałem z dziennikarskim pazurem. Sfabularyzowanie publikacji z pewnością pozwoli jej dotrzeć do większej rzeszy czytelników. Książka prócz opowieści o pewnym siebie, wesołym i rozsądnym księdzu, jest kopalnią historycznej wiedzy i rozważań nad kondycją instytucji kościelnej i wszelkich kontrowersji z nią związanych. Cała oś fabuły to niejasności wokół miejsca pochówku św. Piotra - oficjalnie uznanego przez władze kościelne za ziemię pod watykańską bazyliką. Dochodzimy dzięki temu do postaci Marii Valtorty - włoskiej mistyczki, która zakwestionowała rewelacje kościoła, wskazując na zupełnie inne miejsce. Obok fabularnej opowieści poznajemy sylwetkę tej niezwykłej kobiety - nie tylko poprzez literacką narrację, lecz również cytaty z jej własnych tekstów. A Ojciec Michele wraz z przyjaciółmi wciąż stara się rozwikłać zagadkę...

Pozycja dość kontrowersyjna, jednak podana w bardzo suty sposób. Prócz historycznych i naukowych tez, rozważań o współczesnej kondycji świata i opowieści o poszukiwaniu prawdy, Socci pozwala nam poczuć specyficzny włoski klimat, a odkryjemy go zarówno w opisywanych miejscach jak i bohaterach. Zdecydowanie nie jest to lektura z gatunku łatwych, wymaga od czytelnika skupienia i otwartości. Daje jednak do myślenia, a także jest kopalnią wiedzy zarówno dla katolików jak i osób zainteresowanych historią.

Po zapoznaniu się wstępnie z tematyką książki "Czas burzy" Antonio Socciego, byłam przekonana, że trzymam w rękach kolejną, niezbyt porywającą książkę naukową, skupioną wokół tematyki katolicyzmu. Moje zaskoczenie po przeczytaniu kilku pierwszych (sic!) stron było bezmierne i... pozytywne.

Ojciec Michele nie zawsze był Ojcem Michele. Był zakochany, odnalazł kobietę swego...