Niby banalna historia miłosna, ale opisana w taki sposób, że mnie zaintrygowala... zero nachalnosci i obscenizmu, dużo uczuć...i zakończenie, które mnie zaskoczyło, choć podświadomie chyba się czegoś podobnego spodziewalam... Przyjemna lektura, polecam :-)

Niby banalna historia miłosna, ale opisana w taki sposób, że mnie zaintrygowala... zero nachalnosci i obscenizmu, dużo uczuć...i zakończenie, które mnie zaskoczyło, choć podświadomie chyba się czegoś podobnego spodziewalam... Przyjemna lektura, polecam :-)

Czytało się przyjemnie, szybko.
Literatura kobieca.
Romans młodego studenta z żoną bliskiego przyjaciela rodziny.
Ukradkowe spojrzenia, spotkania, zbliżenia...a z drugiej strony dojrzały, wierny i kochający mąż. I co z tym zrobić?
Dylematy jego i jej na tle piasku, oceanu i latarni morskiej... Czytałam w zimie, więc czasem aż zazdrościłam tych ognisk na plaży... :)

Czytało się przyjemnie, szybko.
Literatura kobieca.
Romans młodego studenta z żoną bliskiego przyjaciela rodziny.
Ukradkowe spojrzenia, spotkania, zbliżenia...a z drugiej strony dojrzały, wierny i kochający mąż. I co z tym zrobić?
Dylematy jego i jej na tle piasku, oceanu i latarni morskiej... Czytałam w zimie, więc czasem aż zazdrościłam tych ognisk na plaży... :)

Nieoczekiwanie książka Nancy Rossiter nawet mi się spodobała.
Niespieszne tempo akcji, atmosfera lat 60-tych na Cape Cod w Nowej Anglii w dość pobożnej i kochającej się rodzinie, z z tradycjami i wieloletnim gronem przyjaciół.
I tu zaczyna się dramat młodszego syna. Asa Coleman, 20-latek, zakochuje się w ponad trzydziestoletniej żonie przyjaciela rodziny.
Romans na krótko rozkwita, ale wyrzuty sumienia nie pozwalają na jego przetrwanie. Obie strony okupują to cierpieniem.
Sama psychologia postaci uwikłanych w ten trudny związek wydaje mi się dobrze uchwycona i przedstwiona przez autorkę. Trochę gorzej z pozostałymi cechami bohaterów, które wydają się nieco sztuczne.
Nostalgiczna opowieść o uczuciu niemożliwym do spełnienia, jeśli nie chce się zranić bliskich osób.
Historia z potencjałem może nie do końca wykorzystanym, jednak plus za atmosferę.

Nieoczekiwanie książka Nancy Rossiter nawet mi się spodobała.
Niespieszne tempo akcji, atmosfera lat 60-tych na Cape Cod w Nowej Anglii w dość pobożnej i kochającej się rodzinie, z z tradycjami i wieloletnim gronem przyjaciół.
I tu zaczyna się dramat młodszego syna. Asa Coleman, 20-latek, zakochuje się w ponad trzydziestoletniej żonie przyjaciela rodziny.
Romans na krótko...

Doszłam do 89 str. z 349 str. Ogółem niby czyta się szybko, bo rozdziały są krótkie, ALE historia nie wciąga. Widać w niej jakiś tam malutki potencjał, widać, że autorka chciała zaintrygować, ALE jakoś jej nie wyszło.

Z samego początku starałam się połapać w tym który to rok i ile lat mają bohaterowie, bo nie było to wyraźnie podane tylko trzeba było do tego dojść (dopiero później coś tam wspomniano) i tak główna trójca bohaterów jest w przedziale 18 lat, hmm 32? i 50 lat.

Potencjał był w tym, że chłopaczek (18lat) zakochał się w żonie (32?)przyjaciela rodziny (50lat). Ona była pielęgniarką jego zmarłej żony i tak jakoś wyszło, że się w nim zakochała. Jak dla mnie po prostu mieli coś wspólnego (jego żonę) i mu współczuła i z tego współczucia tak jakoś jej uczucie do o wiele starszego mężczyzny się urodziło. Mogła trochę zaczekać, bo nawet nie przedyskutowali tak istotnych spraw jak dzieci? Dlaczego nie miał ich z żoną, chociażby? A ona chce mieć dzieci. I tak pociąg do młokosa, który jest w sumie bliżej jej wiekiem (niby) niż jej własny mąż jest w jakimś stopniu zrozumiały (nie usprawiedliwiam jej jak coś ;). Z tego widać, że historia mogła być ciekawa i nie wiem może później coś się tam rozwinie, po tym jak ją odłożyłam. Jak dla mnie nie była, aż tak pociągająca, wciągająca itd. żebym dała jej szanse i przeczytała w całości. Wolałam Sarah Jio i "Kameliowy Ogród" :).

Dla mnie taka sobie, ale może nie trafiłam na jakiś świetny punkt zwrotny w historii bohaterów. Sami sprawdźcie, a ja z tego co przeczytałam oceniam ją na PRZECIĘTNĄ.

Doszłam do 89 str. z 349 str. Ogółem niby czyta się szybko, bo rozdziały są krótkie, ALE historia nie wciąga. Widać w niej jakiś tam malutki potencjał, widać, że autorka chciała zaintrygować, ALE jakoś jej nie wyszło.

Z samego początku starałam się połapać w tym który to rok i ile lat mają bohaterowie, bo nie było to wyraźnie podane tylko trzeba było do tego dojść...

Czyta się szybko i z radością płynącą z chwil spędzonych z lekką lekturą. Jak dla mnie Klub miłośników ginu i zupy z ostryg, to jeszcze jedna historia, która ma wspólne korzenie z Absolwentem Charlsa Webba. Momentami irytowała mnie książka Rossiter. Za bardzo poukładani byli bohaterowie, oddani rodzicom, kiedy ci mówili umyjcie rączki, szli posłusznie do łazienki. Na całe szczęście Asan potrafił się zbuntować i pokazać różki.

Czyta się szybko i z radością płynącą z chwil spędzonych z lekką lekturą. Jak dla mnie Klub miłośników ginu i zupy z ostryg, to jeszcze jedna historia, która ma wspólne korzenie z Absolwentem Charlsa Webba. Momentami irytowała mnie książka Rossiter. Za bardzo poukładani byli bohaterowie, oddani rodzicom, kiedy ci mówili umyjcie rączki, szli posłusznie do łazienki. Na całe...

Klub zrzeszający dwie rodziny, mający tradycje od kilku pokoleń, a wyróżniony jest tu dlatego, gdyż temat bezpośrednio dotyka obu stron. Najbardziej dwojga ludzi postępujących wbrew zasadom i rozsądkowi ulegając własnej fascynacji. Ona - mężatka, on - syn przyjaciół, student i historia niespiesznie posuwająca się na przód, przeplatana wspomnieniami bohaterów, nawiązaniami do tradycji miejsc i obu rodzin.
Wyczuwalna sielankowość opisywanego miejsca, toczącego się życia lat 60-tych i pomimo dokonywania ważnych, życiowych wyborów nie jest to lektura przekonująca, żeby móc ją potraktować jako wielce istotną. Chociaż... nie ma tu moralizowania, podpowiadania bohaterom co winni, a czego absolutnie nie powinni, przychodzi za to wybaczenie. Senność opowieści nadaje całości rytm, który nie każdego zadowoli.
Przeciętna opowieść na jedno popołudnie. Jak najbardziej wiarygodna w zdarzenia, ale napisana jakby w wakacyjnej przerwie, gdzieś na urlopie. I chyba w takim momencie czytelnik powinien sobie ją zaaplikować, nie licząc na wielkie emocje.

Klub zrzeszający dwie rodziny, mający tradycje od kilku pokoleń, a wyróżniony jest tu dlatego, gdyż temat bezpośrednio dotyka obu stron. Najbardziej dwojga ludzi postępujących wbrew zasadom i rozsądkowi ulegając własnej fascynacji. Ona - mężatka, on - syn przyjaciół, student i historia niespiesznie posuwająca się na przód, przeplatana wspomnieniami bohaterów, nawiązaniami...

Łatwe, miłe i przyjemne do przeczytania opowiadanie o zakazanej miłości młodego mężczyzny do kobiety najlepszego przyjaciela ojca i zarazem własnego wujka. Namiętność, która ich trawiła. Wiedziałam, że Asa jest ojcem dziecka Noelle jednak nie spodziewałam się jej śmierci. Bardzo lekkie i łatwe do przeczytania;) na kilka godzin, dni. Przyjemna lektura.
Polecam;)!

Łatwe, miłe i przyjemne do przeczytania opowiadanie o zakazanej miłości młodego mężczyzny do kobiety najlepszego przyjaciela ojca i zarazem własnego wujka. Namiętność, która ich trawiła. Wiedziałam, że Asa jest ojcem dziecka Noelle jednak nie spodziewałam się jej śmierci. Bardzo lekkie i łatwe do przeczytania;) na kilka godzin, dni. Przyjemna lektura.
Polecam;)!

Ciepla ,przyjemna ksiazka za jeden dlugi zimowy wieczor:)

Ciepla ,przyjemna ksiazka za jeden dlugi zimowy wieczor:)

Nie dałam rady.........

Nie dałam rady.........

Nie jest to literatura wysokich lotów, nie jest to tez lekka i przyjemna książka. Dla mnie bohaterowie są strasznie denerwujący. On maminsynek, ona niezdecydowana. Bez polotu, bez zwrotu akcji.

Nie jest to literatura wysokich lotów, nie jest to tez lekka i przyjemna książka. Dla mnie bohaterowie są strasznie denerwujący. On maminsynek, ona niezdecydowana. Bez polotu, bez zwrotu akcji.