Znakomite opracowanie filozofii Bataille'a i fascynująca lektura. Książka napisana jest jasno, a jednocześnie ma w sobie coś mistycznego (początkowo napisałem że czytając ją ma się wrażenie doświadczenia mistycznego i poznawania sensu egzystencji - pewnie przesadziłem, ale momentami tak się właśnie czułem). Bardzo interesujący są też twórcy (pisarze, filozofowie, teoretycy) których zestawia z Bataillem Matuszewski, poznałem sporo wartych poznania nazwisk. Uwagę autor poświęca również chrześcijaństwu i chrześcijańskim mistykom zestawianym z Bataillem.

Spróbuję napisać coś o samym Bataillu. Mam nadzieję że nie pokręcę tego za bardzo, temat jest dość głęboki i złożony. W razie czego odsyłam do książki.

Zgodnie z tym co napisał Matuszewski, Bataille tworzy ateologię - system teologiczny w świecie pozbawionym Boga. Filozof nie ma wątpliwości co do jego braku, jednak tęskni za sacrum. Nie może pogodzić się ze światem gdzie aktywność ludzka zredukowana jest do pracy i pragmatyki, a sam człowiek staje się rzeczą. Występuje przeciwko urzeczowiającemu rozumowi. Pragnie odzyskać też utraconą ludzką suwerenność. Drogą okazuje się erotyzm, seks, który pozwala na chwilowe usunięcie jednostkowej jaźni, a zamiast tego umożliwia komunikację partnerów. Możliwe jest zatracenie się w tym, a poprzez to, wkroczenie w sferę sacrum. Warunkiem jest też bliskość i świadomość śmierci, wkroczenie w Noc. Wybierana jest egzystencja w chwili, jako alternatywa dla trwania. Preferowane jest wydatkowanie energii zamiast projektu - planu zrobienia rzeczy później. Dla Bataille'a ważne jest też zbrukanie, zło oraz grzech, w sacrum wkraczamy z nizin. Istotne jest ciągłe rozjątrzenie, nigdy nasycenie. Wybierane jest przekroczenie ludzkiej kondycji i sięgnięcie Niemożliwego.

Bataille akcentuje też jak istotna jest transgresja, która jednak nie może na stale usunąć granicy, bez której nie byłaby możliwa. Matuszewski pisze też o moralności, która również u Bataille'a występuje.

Moja ulubiona anegdota z książki: gdy kobieta z którą Bataille był związany zmarła, jej matka chciała jej odprawić chrześcijański pogrzeb. Bataille odparł że nie zawaha się zastrzelić księdza.

Znakomite opracowanie filozofii Bataille'a i fascynująca lektura. Książka napisana jest jasno, a jednocześnie ma w sobie coś mistycznego (początkowo napisałem że czytając ją ma się wrażenie doświadczenia mistycznego i poznawania sensu egzystencji - pewnie przesadziłem, ale momentami tak się właśnie czułem). Bardzo interesujący są też twórcy (pisarze, filozofowie, teoretycy)...