To powieść w esejach autorstwa pisarza z dorobkiem dwudziestu ponad książek, o czym wspominam aby zobrazować jego dojrzałość twórczą a nie podkreślić jej jakość poprzez kwantum.
Dla mnie tytułowa jesień odbija właśnie dojrzałość, choć Dariusz Bitner prezentuje jesień jako porę ponurą, mi kojarzy się też z okresem zbioru najsłodszych owoców. Powieść słodka nie jest, wręcz przeciwnie, ale tak dobra jak dorodne owoce. Szczecina zaś to miasto autora, który rzadko je opuszcza, motyw miasta przewija się przez całą książkę i nabiera różnego charakteru. Mnie zaciekawiło jednka najbardziej to, że człowiek, który żyje w obrębie jednego miasta może mieć tak głębokie, szerokie i przenikliwe widzenie rzczywistości. To zapewne dzięki bogatym podróżom przez świat książek, których echa nieustannie pojawijają się w Jesieni w Szczecinie. Po tej lekturze mam całą listę książek, które w nawiazaniu do niej chciała bym przeczytać.
Jesień w Szczecinie to postmodernizm, niby tylko sklejak myśli, cytatów i nawiązań, ale efekt końcowy jest niezwykle twórczy, indywidualny i wyrażający kwintesencję człowieństwa naszych czasów.
Dariusz Bitner to mądry człowiek, ale nie dlatego, że nosi w sobie wiedzę, ale dlatego, że ją trawi, zostawia zrozumienie i dzieli się z nim w swojej książce. Masuje nasze szare komórki. Jeśli porównać jego tekst, z tym, czym faszerują nas w telewizji, to może faktycznie jest obrazoburcą, ale ja tak tego nie odbieram. Dla mnie to kwintesencja człowiek myślącego w pełni niezależnie (bezinteresownie),który prowokuje do zastanowienia, kieruje na nowe tory czytelnicze czy rozśmiesza lub zaskakuje swoim trzeźwym (nie wtłoczonym w system) patrzeniem.
To perełka dla wszystkich, którzy sami chcą tworzyć, ponieważ poprzez konfesyjny charakter (zachowujący jednak w pełni smak, prywatność i tajemnoczość) autor dzieli się bagażem doświadczeń twórczych, kwintesencją twórczości, opisuje swój sposób działania, myślenia i procesu pisania. W książece jest wiele bezpośrednich przemyśleń na temat pisarstwa jako życiowego zajęcia.
Jeśli wreszcie należysz do tych, którzy czują, że ich życie skałda się tylko z pracy i rozrywki, a potrzebujesz czegość więcej, to znajdziesz to w Jesieni w Szczecinie. To sztuka przez wielkie 'S'.

To powieść w esejach autorstwa pisarza z dorobkiem dwudziestu ponad książek, o czym wspominam aby zobrazować jego dojrzałość twórczą a nie podkreślić jej jakość poprzez kwantum.
Dla mnie tytułowa jesień odbija właśnie dojrzałość, choć Dariusz Bitner prezentuje jesień jako porę ponurą, mi kojarzy się też z okresem zbioru najsłodszych owoców. Powieść słodka nie jest, wręcz...