Bardzo dawno przeczytany kryminał
Dziecięce rymowanki jako 'melodia śmierci' pozostały na długo w mojej pamięci
Pewne obserwacje psychologiczne mogą teraz wydawać się nieco naiwne, lecz potem często spotykałem te same motywy w innych kryminałach
Motyw zbrodni dość charakterystyczny dla kryminałów wczesnego międzywojnia, więc może zagadka wydać nam się za łatwa, lecz dla mnie lektura była prawdziwą przyjemnością
Mimo upływu prawie stulecia właściwie się nie zestarzała

Bardzo dawno przeczytany kryminał
Dziecięce rymowanki jako 'melodia śmierci' pozostały na długo w mojej pamięci
Pewne obserwacje psychologiczne mogą teraz wydawać się nieco naiwne, lecz potem często spotykałem te same motywy w innych kryminałach
Motyw zbrodni dość charakterystyczny dla kryminałów wczesnego międzywojnia, więc może zagadka wydać nam się za łatwa, lecz dla...

Czwarty (z dwunastu) tomik przygód detektywa Philo Vance'a. Wszystkie napisane pod pseudonimem Van Dine. Podobno to pierwszy kryminał, w którym morderca dostosowuje zbrodnie do wierszyków dla dzieci. Trup ściele się gęsto, ciągle w tej samej okolicy i w grupie znajomych jednej rodziny. Do tego stopnia, że nie mogłam uwierzyć w aż taką koncentrację nazwisk dających się dopasować do rymowanek w jednym środowisku.

Intryga niezła, morderstwa i podrzucanie fałszywych tropów zostały porządnie przemyślane. Początkowo człowiek czuje się nieco zagubiony, ale pod koniec hekatomby na scenie zostaje tak niewielu podejrzanych, że nietrudno wytypować sprawcę. Niektóre zagrania wydawały mi się oczywiste i nieco się dziwiłam, że bohaterowie dopiero po kilku stronach zwracają na nie uwagę. Oczywiście, genialny detektyw od samego początku podejrzewał, kto wszystkich zabija.

Więcej szczegółów tutaj: http://finklaczyta.blogspot.com/2018/05/piosenka-smierci-krymina-z-wierszykami.html

Czwarty (z dwunastu) tomik przygód detektywa Philo Vance'a. Wszystkie napisane pod pseudonimem Van Dine. Podobno to pierwszy kryminał, w którym morderca dostosowuje zbrodnie do wierszyków dla dzieci. Trup ściele się gęsto, ciągle w tej samej okolicy i w grupie znajomych jednej rodziny. Do tego stopnia, że nie mogłam uwierzyć w aż taką koncentrację nazwisk dających się...