Największym plusem w moich oczach, jest nietypowy podział książki na rozdziały typu - drzewa, mięso, toaleta itp. Dzięki temu książka, która jest takim sobie snuciem opowieści o podróżach dwójki zwykłych ludzi, staje się czymś tajemniczym, o czym chce się czytać. Autorzy bez dwóch zdań mieli ciekawy pomysł na spisanie swoich wspomnień, ale zabrakło mi jakiegoś takie dreszczyku emocji w ich opisach i czasem brakowało zdjęć. Jasne, zawsze mogę odpalić zdjęcia w googlach, ale jednak fajnie jest, gdy o czymś czytamy i na drugiej stronie znajduje się zobrazowanie tekstu. Ogólnie jest ok.

Największym plusem w moich oczach, jest nietypowy podział książki na rozdziały typu - drzewa, mięso, toaleta itp. Dzięki temu książka, która jest takim sobie snuciem opowieści o podróżach dwójki zwykłych ludzi, staje się czymś tajemniczym, o czym chce się czytać. Autorzy bez dwóch zdań mieli ciekawy pomysł na spisanie swoich wspomnień, ale zabrakło mi jakiegoś takie...

Książkę dostałem w prezencie, ale patrząc na opis również chętnie bym ją kupił.
Przygoda autorów zapisana jest w nietuzinkowy sposób, nie chronologicznie, nie miejscami, a raczej tematycznie.
Nie ma tu zbędnych opisów niewiarygodnych zdarzeń, nie ma przesady ani lania wody.
Jest prosto i jasno, to reportarz. Z jednej strony dobrze, nie musimy wyczytywać przechwałek autora z drugiej jednak czegoś mi brakowało. Myślałem, że połknę tę pozycję w dwa wieczory, a w rezultacie minęły dwa tygodnie nim się z nią uporałem.
Nie czyta się lekko, nie brniemy przez strony jak natchnieni.
Czytamy i w tej prostocie, którą chciałem pochwalić jednak jest negatyw, który sprawia, że nie czujemy się związani z historią.
Niemniej dla osób chcących poszerzyć horyzonty, jak najbardziej polecam.

Książkę dostałem w prezencie, ale patrząc na opis również chętnie bym ją kupił.
Przygoda autorów zapisana jest w nietuzinkowy sposób, nie chronologicznie, nie miejscami, a raczej tematycznie.
Nie ma tu zbędnych opisów niewiarygodnych zdarzeń, nie ma przesady ani lania wody.
Jest prosto i jasno, to reportarz. Z jednej strony dobrze, nie musimy wyczytywać przechwałek autora z...

Ciekawa formuła książki

Ciekawa formuła książki

Charakter tej książki najlepiej oddaje ten cytat: „Skoki w miejscu i czasie w tym rozdziale są zamierzone. Podróżowanie to bowiem nie tylko wyznaczanie celu i docieranie do niego. To przede wszystkim odkrywanie różnorodności świata i jednoczesne szukanie jego podobieństw w miejscach oddalonych od siebie o setki kilometrów”. I te przeskoki są znamienne dla całej lektury, a nie tylko jednego rozdziału. Autorka wybrała wyjątkowy sposób relacji, nie ze względu na miejsce czy ciągłość czasoprzestrzeni, lecz na temat. Czasami czytelnik może odnieść wrażenie niejakiego chaosu lub potraktowania konkretnego miejsca po łebkach, lecz z drugiej strony doświadcza w pełni zderzenia kultur. Były momenty, gdy brakowało mi opinii, które autorka wyrażałaby na podstawie własnych obserwacji, a nie rozmów z przewodnikami, informacji przeczytanych w opracowania etnograficznych. Mam świadomość, że aby zebrać takie dane nie wystarczy kilkudniowy pobyt u danej społeczności, lecz trzeba się z nimi zaprzyjaźnić, a to zabiera miesiąca, a może i lata. To co emanuje niemalże z każdej strony, to radość odkrywania, zadowolenie z podróży, poznawania nowych terenów, nawet gdy nie są łatwo dostępne czy przyjazne dla Europejczyka. Cieszę się również, iż spotkanie z autorką rozpoczęłam od książki pt.: „Siedem razy świat”, ponieważ jest bardziej wciągająca i zajmująca. Miałam wrażenie, iż „Światoholicy” to swego rodzaju wprawki, taki brudnopis, w którym niektóre relacje przypominają opis zdjęcia wzbogacony o kilka refleksji. Na szczęście są to dość sporadyczne przypadki, a dużo częściej natykamy się na solidną wiedzę z dziedziny etnografii, zoologii czy też botaniki: „Baniany idą w setki, a nawet tysiące pni. Największy, zasadzony pod koniec XVIII wieku, rośnie w Kalkucie i zajmuje powierzchnię dwóch hektarów (i składa się) z blisko trzech tysięcy pni. Pod jego koroną może się schronić kilkadziesiąt tysięcy ludzi”. Polecam.

Charakter tej książki najlepiej oddaje ten cytat: „Skoki w miejscu i czasie w tym rozdziale są zamierzone. Podróżowanie to bowiem nie tylko wyznaczanie celu i docieranie do niego. To przede wszystkim odkrywanie różnorodności świata i jednoczesne szukanie jego podobieństw w miejscach oddalonych od siebie o setki kilometrów”. I te przeskoki są znamienne dla całej lektury, a...

Jedna z najlepszych książek podróżniczych jakie czytałam! Zupełnie inne spojrzenie, inne kategorie opowieści. Uwielbiam tę książkę!

Jedna z najlepszych książek podróżniczych jakie czytałam! Zupełnie inne spojrzenie, inne kategorie opowieści. Uwielbiam tę książkę!

Książki podróżnicze to nowość w moim przypadku. I jednocześnie duże pozytywne zaskoczenie, bo pasja, z jaką Aleksandra Pawlicka opisuje nieznany sobie i innym świat, jest zaraźliwa. Jak sama przyznała, jest uzależniona od podróży, a odkrywanie i poznawanie nowych miejsc i kultur nadaje sens jej życiu. To niesamowite, jak różnimy się od innych i jak środowisko wpływa na te różnice. Niesamowite, że są jeszcze plemiona, które od setek lat nie zmieniły swojego sposobu życia. Autorka jednak podkreśla, że wszędobylski biały człowiek jest odpowiedzialny za wymieranie tych kultur. Za kilkanaście, kilkadziesiąt lat może ich już nie być. Przykre, ale prawdziwe. Autorka skłania więc czytelnika do refleksji, czy cywilizowany człowiek ma prawo wchodzić z buciorami do cudzego życia?

Książki podróżnicze to nowość w moim przypadku. I jednocześnie duże pozytywne zaskoczenie, bo pasja, z jaką Aleksandra Pawlicka opisuje nieznany sobie i innym świat, jest zaraźliwa. Jak sama przyznała, jest uzależniona od podróży, a odkrywanie i poznawanie nowych miejsc i kultur nadaje sens jej życiu. To niesamowite, jak różnimy się od innych i jak środowisko wpływa na te...

Książka lekka i miła do czytania, a do tego bardzo zachęca do podróżowania i odkrywania nowych miejsc.

Książka lekka i miła do czytania, a do tego bardzo zachęca do podróżowania i odkrywania nowych miejsc.

Nie bardzo odpowiada mi konwencja książki, żeby tak skakać po tematach. Wolałabym kraje po kolei. No i bez błędów w nazwach! Co to jest Garganta del Diabolo?...

Nie bardzo odpowiada mi konwencja książki, żeby tak skakać po tematach. Wolałabym kraje po kolei. No i bez błędów w nazwach! Co to jest Garganta del Diabolo?...

Niesamowicie dobrze napisana książka. Autorka jest z zawodu dziennikarką i to się czuję na każdej stronie. Opowieści zebrane podczas 20 lat podróżowania po całym świecie nie są jednak typowym przewodnikiem "dookoła świata". Całość podzielona jest według słów kluczowych, np. Drzewo, Droga, Samolot, Alkohol, Toaleta (ten rozdział jest wyjątkowo zabawny). Pomysł na początku budził moje wątpliwości, no bo co można napisać o drodze, albo o drzewach??? Okazuje się, że można i w dodatku są to historie fascynujące. Polecam wszystkim miłośnikom podróży, innych kultur i przygód :)

Niesamowicie dobrze napisana książka. Autorka jest z zawodu dziennikarką i to się czuję na każdej stronie. Opowieści zebrane podczas 20 lat podróżowania po całym świecie nie są jednak typowym przewodnikiem "dookoła świata". Całość podzielona jest według słów kluczowych, np. Drzewo, Droga, Samolot, Alkohol, Toaleta (ten rozdział jest wyjątkowo zabawny). Pomysł na początku...

Eee, jakieś takie płytkie. Przeczytałem i nadal nie rozumiem po co oni ten cały świat zjeździli.

Eee, jakieś takie płytkie. Przeczytałem i nadal nie rozumiem po co oni ten cały świat zjeździli.