Wbrew tytułowi, zwiedzałem N.Y. z tą książką w garści.

Autorce zawdzięczam nie tylko parę miejsc, o których cicho w innych przewodnikach, ale także niezawodny sposób rozpoznawania narodowości pasażerów metra. Ten, kto przygląda się namolnie współpasażerom nieprzyjemnie wrogim spojrzeniem, to niezawodnie rodak….

Od siebie mogę dodać, że na górnym tarasie Empire State Building bez trudu odgadłem, skąd przybył posiadacz eleganckiej zwłaszcza tu kamizelki „wędkarskiej” - zanim jeszcze usłyszałem jego głos

Wbrew tytułowi, zwiedzałem N.Y. z tą książką w garści.

Autorce zawdzięczam nie tylko parę miejsc, o których cicho w innych przewodnikach, ale także niezawodny sposób rozpoznawania narodowości pasażerów metra. Ten, kto przygląda się namolnie współpasażerom nieprzyjemnie wrogim spojrzeniem, to niezawodnie rodak….

Od siebie mogę dodać, że na górnym tarasie Empire State...

Tytuł książki, wiele o niej mówi, jest to naprawdę niepraktyczna książka. Liczyłem na jakieś nieznane albo nawet i znane, do bólu wałkowane lokalizacje. Zawiodłem się.

Tytuł książki, wiele o niej mówi, jest to naprawdę niepraktyczna książka. Liczyłem na jakieś nieznane albo nawet i znane, do bólu wałkowane lokalizacje. Zawiodłem się.

Obowiązkowa pozycja, gdy zna się już większość,,standardowych" atrakcji a planując kolejny pobyt w Nowym Jorku chcemy poznać miasto z innej mniej turystycznej strony. Autorka bardzo ciekawie łączy przeszłość z teraźniejszością, stosuje sarkazm i trafne spostrzeżenia, nie unika krytyki samego NY, przez co obraz miasta jest naprawdę autentyczny i jeszcze bardziej fascynujący.

Obowiązkowa pozycja, gdy zna się już większość,,standardowych" atrakcji a planując kolejny pobyt w Nowym Jorku chcemy poznać miasto z innej mniej turystycznej strony. Autorka bardzo ciekawie łączy przeszłość z teraźniejszością, stosuje sarkazm i trafne spostrzeżenia, nie unika krytyki samego NY, przez co obraz miasta jest naprawdę autentyczny i jeszcze bardziej...

Książka przeczytałam z przyjemnością, ale jest parę rzeczy, które mnie zdziwiły w tej książce. Po pierwsze zachwyt nad miastem a w sumie brak uzasadnienia co tak bardzo zachwyca? Korki, brak dobrej kawy, tłumy ludzi? W tej książce nie zostało opisane nic, co byłoby specyficzne dla tego NYC a czego nie ma w innych miastach jak choćby w Warszawie, o której autorka wspomina, ale raczej nie jest to pozytywny kontekst. Książka powstała parę lat temu i pewnie tamta Warszawa mogła być inna, bo dzisiejsza jawi się jako prawdziwe magiczne miasto posiadające to wszystko co jest w NYC plus jeszcze więcej :-) Tak ja to widzę.

Książka przeczytałam z przyjemnością, ale jest parę rzeczy, które mnie zdziwiły w tej książce. Po pierwsze zachwyt nad miastem a w sumie brak uzasadnienia co tak bardzo zachwyca? Korki, brak dobrej kawy, tłumy ludzi? W tej książce nie zostało opisane nic, co byłoby specyficzne dla tego NYC a czego nie ma w innych miastach jak choćby w Warszawie, o której autorka wspomina,...

To jest książka o miłości do Nowego Jorku. Jestem zachwycona. Autorka po prostu kocha Nowy Jork - chociaż widzi i dobre i złe strony Miasta. Ale pisze o miłości prawdziwej. Ciekawe, czy można byłoby napisać książkę - na tylu stronach (479) - o miłości do człowieka?

To jest książka o miłości do Nowego Jorku. Jestem zachwycona. Autorka po prostu kocha Nowy Jork - chociaż widzi i dobre i złe strony Miasta. Ale pisze o miłości prawdziwej. Ciekawe, czy można byłoby napisać książkę - na tylu stronach (479) - o miłości do człowieka?

Przewodnik faktycznie niepraktyczny, ponieważ nawet ciekawostek, które warto byłoby zobaczyć w Nowym Jorku jest w nim niewiele. Zdecydowanie są ciekawsze pozycje opowiadające o tym co znane i nieznane w tym mieście.
W tej pozycji jest za to nadmiernie dużo egzaltacji i uduchowionych przemyśleć autorki. Ogólnie nie byłoby w tym nic złego, gdyby przy okazji mówiła więcej o Nowym Jorku. Książka zaczyna się nie najgorzej, ale każdy kolejny rozdział interesuje mniej. Dodatkowo podejście autorki do turystów, pisanie o nich z wyraźną niechęcią, jak o głupich, przypadkowych ludziach, którym tylko Statua Wolności nie jest ani miłe ani potrzebne. Tak samo, jak pisanie o Europejczykach, jakby ich wyjazd do USA był ich pierwszym wyjściem z domu i przeraża ich każda inność, nawet różny kolor włosów.

Przewodnik faktycznie niepraktyczny, ponieważ nawet ciekawostek, które warto byłoby zobaczyć w Nowym Jorku jest w nim niewiele. Zdecydowanie są ciekawsze pozycje opowiadające o tym co znane i nieznane w tym mieście.
W tej pozycji jest za to nadmiernie dużo egzaltacji i uduchowionych przemyśleć autorki. Ogólnie nie byłoby w tym nic złego, gdyby przy okazji mówiła więcej o...

Bardzo doceniam historie, które z trudno znaleźć gdziekolwiek indziej. Podobało mi się też zwrócenie uwagi na miejsca, które przeciętnemu turyście z pewnością umykają. Co więcej, znajdziemy dużo odnośników, pomagających zrozumieć nowojorską codzienność, styl życia, filozofię.
Jednak w pewnym momencie miałam przesyt zachwytu nad tym miastem, przesyt melancholii, przesyt zbyt wyniosłych opisów i wyobrażeń. Coraz bardziej tekst stawał się mniej konkretny.
Uwielbiam amerykańską kulturę, jednak nie lubię ich przesadnego zachwytu, który przewyższa granice nawet największych nieamerykańskich optymistów-realistów. Może dlatego była dla mnie trochę 'za bardzo'....

Bardzo doceniam historie, które z trudno znaleźć gdziekolwiek indziej. Podobało mi się też zwrócenie uwagi na miejsca, które przeciętnemu turyście z pewnością umykają. Co więcej, znajdziemy dużo odnośników, pomagających zrozumieć nowojorską codzienność, styl życia, filozofię.
Jednak w pewnym momencie miałam przesyt zachwytu nad tym miastem, przesyt melancholii, przesyt...

http://myslec-mowic-czytac-pisac.pl/2018/02/20/nowy-jork-przewodnik-niepraktyczny/


Kamila Sławińska w swoim niepraktycznym przewodniku po Nowym Jorku uzasadnia własną miłość do tego miasta tak, że nie trzeba szukać dalszych wyjaśnień. Autorka ma zmysł do opisywania, co nie jest błahą sztuką, jeśli opis ma być zrozumiały i lotny, a nie zanudzić czytelnika. Oprócz obserwacji spisuje też własne refleksje. Wszystko to w dopracowanym, starannym języku. Sławińska jest tłumaczką, to by wyjaśniało obecność słów mało znanych, wskazujących na wysoką polszczyznę będącą w użyciu w tej książce – zaczęłam wynotowywać sobie przy końcu: taksydermista (s. 416),limbus (s. 446),akcydensowa (s. 453),mereżka (s. 454),babus (s. 456). Wartością książki jest, że dowiadujemy się o targach niewolników, spośród których wielu z nich ginęło, organizowanych niegdyś niedaleko przesławnej Wall Street oraz przypominamy sobie o Francuzie Petite’cie, który jako „zamach” na World Trade Center uznał swoją brawurową, udaną próbę przejścia między wieżami na linie, na długie lata zanim zdarzył się prawdziwy i fatalny zamach 11.09. Wielu z nas ma jakieś miasto, w którym się nie urodziliśmy, ale oswoiliśmy je. Sławińska tak właśnie oswoiła NY. Patrzy nań z perspektywy insidera podwójnego – mieszkańca i znawcy jego dziejów. Podczas turystycznego, krótkiego wyjazdu nie będziemy mieć możliwości w ten sposób doświadczać Miasta, a więc wielkie dzięki za tę książkę.

http://myslec-mowic-czytac-pisac.pl/2018/02/20/nowy-jork-przewodnik-niepraktyczny/


Kamila Sławińska w swoim niepraktycznym przewodniku po Nowym Jorku uzasadnia własną miłość do tego miasta tak, że nie trzeba szukać dalszych wyjaśnień. Autorka ma zmysł do opisywania, co nie jest błahą sztuką, jeśli opis ma być zrozumiały i lotny, a nie zanudzić czytelnika. Oprócz...

Obok wszelkich Lonely Planet i Pascali - obowiązkowa lektura o NYC.

Obok wszelkich Lonely Planet i Pascali - obowiązkowa lektura o NYC.

W przeciwieństwie do "szczuropolaków" i ich dzieci o "ziemniaczanych twarzach" reszta nowojorczyków defekuje bursztynem, tacy to wspaniali ludzie. Słabe to.

W przeciwieństwie do "szczuropolaków" i ich dzieci o "ziemniaczanych twarzach" reszta nowojorczyków defekuje bursztynem, tacy to wspaniali ludzie. Słabe to.