Kryzys w Babilonie

Mocno ugrzeczniony wywiad z człowiekiem, który wyznaczał nowe, poszukiwał, odkrywał. Miał tak szerokie horyzonty jak mało kto. Był muzycznym kameleonem.
Dziwne, podczas czytania miałam ochotę na ciepłe kakao a nie na jointa i słuchanie Brygady albo Izraela albo Świata Czarownic albo Armii.
Moje doświadczenia muzyczne i około muzyczne nie byłaby takie same bez Bryla dlatego zawsze będę o Nim pamiętać. Cieszę się, że miałam okazję spotkać i słychać na żywo. Dzisiaj do Brygady dołączył Lee Perry więc na pewno kroją dobrą muzykę.

Mocno ugrzeczniony wywiad z człowiekiem, który wyznaczał nowe, poszukiwał, odkrywał. Miał tak szerokie horyzonty jak mało kto. Był muzycznym kameleonem.
Dziwne, podczas czytania miałam ochotę na ciepłe kakao a nie na jointa i słuchanie Brygady albo Izraela albo Świata Czarownic albo Armii.
Moje doświadczenia muzyczne i około muzyczne nie byłaby takie same bez Bryla...

Typowy polski rock’n’roll. Niby wszystko się zgadza, te same akordy i rytm, a zamiast Stonesów grają Czerwone Gitary. Ale chyba tak to jest, jak o buncie gada się siedząc w miękkim fotelu, przy herbacie i kruchych ciasteczkach. A „Kryzys w Babilonie” sprawia wrażenie pisanego właśnie w takich okolicznościach.
Mało tu punka, reggae też jak na lekarstwo, a rock’n’rolla nie ma wcale. Dziwne. W końcu współautor i bohater tej książki to ojciec polskiego punka i reggae, zaś jego styl życia był – jak na polskie warunki – szalony. Co prawda bez malowniczych demolek i wyrzucania telewizorów z hotelowych okien, ale za to bez stałej pracy i jakichkolwiek ukłonów w stronę szeroko pojętej kultury mieszczańskiej. Tymczasem wywiad-rzeka z Robertem Brylewskim to jej klasyczny wykwit – uczesany i pozbawiony jakichkolwiek chropowatości. Nawet dramatyczne zwroty w życiu opowiadającego/bohatera są tu wypolerowane tak, że sprawiają wrażenie niewinnych potknięć.
Emocji i energii w tej książce jest mniej, niż w telewizyjnych produkcjach piosenkarskich emitowanych na antenie TVP. Wszystko jakoś się zaczyna, płynie w miarę czysto (wiadomo playback) i na koniec uśmiech oraz ukłon w stronę publiczności. Ale jednak „Kryzys w Babilonie” – w odróżnieniu od kolejnych telewizyjnych widowisk „ku czci” – wart jest poświęcenia czasu. I to z kilku powodów.
Pierwszym jest oczywiście bohater. Brylewski, współtwórca legendarnych grup Kryzys, Brygada Kryzys, Izrael i Armia, prowadzi nas za ich kulisy. Dowiadujemy się jak powstawały, rozpadały się lub co powodowało, że je opuszczał. Opowiada o tworzeniu klasycznych płyt i oszczędnie wypuszcza do obiegu kilka anegdot. Nie jest ich wiele i nie są zbyt smakowite, ale są.
Cała ta mozaika układa się w obraz warszawskiej kultury niezależnej od końca lat siedemdziesiątych XX wieku aż do początków wieku XXI. Jest więc „Kryzys w Babilonie” pośrednio, pracą historyczną. Jedną z niewielu zajmującej się tym tematem w tamtym okresie. Oczywiście praca Brylewskiego/Księżyka nie powinna być jedynym źródłem wiedzy na ten temat. Przyjęta stylistyka sprawia, że obraz jest skrzywiony. Brylewski wychodzi tu na słońce warszawskiego uniwersum muzycznego undergroundu, zwłaszcza tego lat osiemdziesiątych. A słońcem nie był, co najwyżej słoneczkiem. Warszawska scena postaci centralnych miała kilka. Tyle, że nie miały tyle szczęścia/talentów PR/zbyt zachłannie korzystały z używek.
Czyta się „Kryzys w Babilonie” doskonale. To lektura lekka i sympatyczna - tak, jak urocza lekkość bytu Roberta Brylewskiego do połowy lat dziewięćdziesiątych. Sentymentalni załoganci chcący potwierdzenia, że „kiedyś to było super”, będą zachwyceni. Z radością sięgną po jointy, piwo oraz stare kasety Brygady, Izraela i Armii. Ci, szukający w tym temacie czegoś o większym ciężarze gatunkowym, muszą uzbroić się w cierpliwość albo sami sięgnąć po pióro.

Typowy polski rock’n’roll. Niby wszystko się zgadza, te same akordy i rytm, a zamiast Stonesów grają Czerwone Gitary. Ale chyba tak to jest, jak o buncie gada się siedząc w miękkim fotelu, przy herbacie i kruchych ciasteczkach. A „Kryzys w Babilonie” sprawia wrażenie pisanego właśnie w takich okolicznościach.
Mało tu punka, reggae też jak na lekarstwo, a rock’n’rolla nie ma...

Sama treść zaś skupia się na wczesnych latach aktywności bohatera, ale tak pędzi w opisach przedsięwzięć z ostatnich lat, że "ledwo wyrabia na zakrętach".
Szkoda, że autor nie był skłonny dopisać posłowia do II wydania.

Sama treść zaś skupia się na wczesnych latach aktywności bohatera, ale tak pędzi w opisach przedsięwzięć z ostatnich lat, że "ledwo wyrabia na zakrętach".
Szkoda, że autor nie był skłonny dopisać posłowia do II wydania.

"(...) Kryzys w Babilonie nie jest zwykłą biografią. Na kartach tej książki został nakreślony portret całej generacji muzyków oraz obraz Polski zarówno komunistycznej, jaki i tej w ferworze przemian reformacyjnych. Widziane oczami artysty z długoletnim dorobkiem, który nie jedno w życiu przeszedł, stanowi świetne źródło przemyśleń oraz informacji o polskiej kulturze. To niezwykle szczery, wnikliwy wywiad, obfitujący w anegdoty i ciekawe refleksje Brylewskiego. Burzy on mity, które narosły wobec jego przeszłości i kariery, nie stroniąc od opowieści o narkotykach, rozpadzie małżeństwa, związku córki Sary z dużo starszym Tymonem Tymańskim, trudnych relacjach z innymi muzykami czy śmierci przyjaciół. (...)"
Recenzja dostępna na Z CYKLU:
https://zcyklu.pl/w-muzyce/muzodzielnia/kryzys-w-babilonie/

"(...) Kryzys w Babilonie nie jest zwykłą biografią. Na kartach tej książki został nakreślony portret całej generacji muzyków oraz obraz Polski zarówno komunistycznej, jaki i tej w ferworze przemian reformacyjnych. Widziane oczami artysty z długoletnim dorobkiem, który nie jedno w życiu przeszedł, stanowi świetne źródło przemyśleń oraz informacji o polskiej kulturze. To...

Ś.P. Robert Brylewski odsłania całkowicie jakim był oryginalnym człowiekiem pełnym przemyśleń i mocno popapranych pomysłów. Historie, które dzisiaj brzmią surrealistycznie. Po prostu człowiek-legenda żyjący w innej czasoprzestrzeni. Doskonale opisane realia polskiego undergroundu muzycznego i kontrkultury dawnych lat. Pozycja skierowana głównie dla osób zakorzenionych w tzw. "klimacie".

Ś.P. Robert Brylewski odsłania całkowicie jakim był oryginalnym człowiekiem pełnym przemyśleń i mocno popapranych pomysłów. Historie, które dzisiaj brzmią surrealistycznie. Po prostu człowiek-legenda żyjący w innej czasoprzestrzeni. Doskonale opisane realia polskiego undergroundu muzycznego i kontrkultury dawnych lat. Pozycja skierowana głównie dla osób zakorzenionych w...

Kawał historii - nie tylko alternatywnej muzyki, ale też i Polski.

Kawał historii - nie tylko alternatywnej muzyki, ale też i Polski.

Nie jestem fanem śp. R. Brylewskiego. Słyszałem trochę jego muzyki, ale nigdy się jakoś tym nie fascynowałem. Nie jest źle, ale to nie do końca "moja bajka". Może kiedyś. Znam grupy w których się udzielał, to jednak historia szeroko pojętego polskiego rocka.
Ten wywiad rzekę czytało mi się bardzo dobrze. W związku z tym, że nie jestem jakimś oddanym fanem tego muzyka to prawie nic z jego życia artystycznego (i nie tylko) nie znałem. Podejrzewam, że dla znawców tematu nic odkrywczego tu nie będzie, ale uznaję, że warto to przeczytać. Dziennikarz rozmawiający ze śp. Brylewskim głupich pytań nie zadawał, nie był jakiś nachalny, po prostu wiedział o co pytać. To ważne.
Sam śp. R. Brylewskie jakie poglądy społeczno-polityczne miał, takie miał, ale w tej książce w minimalnym stopniu się nad tym rozwodził więc to było "git". Większość to muzyka i kilka rzeczy z życia osobistego, także niewiele.
Artysta ten początki swoje miał pod koniec lat '70 wieku XX i w związku z tym sporo wiadomości na temat ogólnej sytuacji jaka panowała w Polsce. Dla mnie to cenne. Nie tylko szczegółowe skupianie się na własnej twórczości, nad własnym "ja".
Polecam, czyta się bardzo dobrze.
P. S. Mam do sprzedania tę książkę. Tanio nie wezmę, bo wiem, że nie można jej nigdzie dostać. Jest w perfekcyjnym stanie. P. S. Sprzedane!

Nie jestem fanem śp. R. Brylewskiego. Słyszałem trochę jego muzyki, ale nigdy się jakoś tym nie fascynowałem. Nie jest źle, ale to nie do końca "moja bajka". Może kiedyś. Znam grupy w których się udzielał, to jednak historia szeroko pojętego polskiego rocka.
Ten wywiad rzekę czytało mi się bardzo dobrze. W związku z tym, że nie jestem jakimś oddanym fanem tego muzyka to...

Ciekawe historie, dużo się działo u Brylewskiego. Mnóstwo informacji. Warto.

Ciekawe historie, dużo się działo u Brylewskiego. Mnóstwo informacji. Warto.

Biografia mojego ulubionego muzyka! Napisana w formie wywiadu rzeki opasła książka, która niewątpliwie zawiera dużo informacji. Problem w tym, że chociaż bardzo chciałem, to nie wyczytałem w niej niczego naprawdę interesującego... może dlatego, że o poszczególnych zespołach i płytach, które Robert Brylewski współtworzył, sporo już wiedziałem. A może zagrały tu moje nieadekwatne oczekiwania - po książce tak dużej (objętościowo) spodziewałem bardziej wnikliwej analizy samej twórczości artysty, szczegółów dotyczących komponowania i smaczków związanych nawet nie z albumami, lecz z poszczególnymi utworami, czy też informacji o tym, jaki wpływ miały wydarzenia prywatne na twórczość Brylewskiego. Tak w skrócie - czegoś, co wpłynęłoby na mój odbiór jego muzyki. Tymczasem jedyna tego typu informacja była związana z ogólnie kiepskim stanem, w którym znalazł się Brylewski podczas nagrywania płyty ze Światem Czarownic.

W sumie, rozczarowałem się tą książką. Przypuszczam jednak, że inni czytelnicy mogą odnaleźć w niej wiele interesujących dla siebie wątków.

Biografia mojego ulubionego muzyka! Napisana w formie wywiadu rzeki opasła książka, która niewątpliwie zawiera dużo informacji. Problem w tym, że chociaż bardzo chciałem, to nie wyczytałem w niej niczego naprawdę interesującego... może dlatego, że o poszczególnych zespołach i płytach, które Robert Brylewski współtworzył, sporo już wiedziałem. A może zagrały tu moje...

Wywiad rzeka z jednym z twórców muzycznego światka w Polsce dobry lat 80/90 Bryla. Muzyka Brygady Kryzys, Armii, Izrael i kilku innych formacji. Zmierzamy się z całym życiem Brylewskiego od dzieciństwa po ostanie lata życia po zmaganie z muzyką, nałogami i słabościami. Całość okraszona zdjęciami i reprodukcjami prac Bryla.
Całość lekko może przegadana jak na ponad 500str. , dla osób bardziej postronnych (nie wgłębionych w ten nurt muzyki) nudnawa.

Wywiad rzeka z jednym z twórców muzycznego światka w Polsce dobry lat 80/90 Bryla. Muzyka Brygady Kryzys, Armii, Izrael i kilku innych formacji. Zmierzamy się z całym życiem Brylewskiego od dzieciństwa po ostanie lata życia po zmaganie z muzyką, nałogami i słabościami. Całość okraszona zdjęciami i reprodukcjami prac Bryla.
Całość lekko może przegadana jak na ponad 500str. ,...