Vida to moje odkrycie pierwszych tygodni pandemii, kiedy z nadmiaru wolnego czasu przeglądałam strony księgarni i trafiłam na ten niepozorny zbiór opowiadań. Wybór szybko okazał się strzałem w dziesiątkę – proza Patricii Engel jest wyciszona i subtelna, owiana ni to melancholią, ni poczuciem straty. Idealna do powolnego smakowania.

Ciąg dalszy tu: https://czytankianki.blogspot.com/2020/07/vida.html

Vida to moje odkrycie pierwszych tygodni pandemii, kiedy z nadmiaru wolnego czasu przeglądałam strony księgarni i trafiłam na ten niepozorny zbiór opowiadań. Wybór szybko okazał się strzałem w dziesiątkę – proza Patricii Engel jest wyciszona i subtelna, owiana ni to melancholią, ni poczuciem straty. Idealna do powolnego smakowania.

Ciąg dalszy tu:...

Podoba mi się to, że w tej historii zostało zawarte wiele wątków, przez co każda kolejna strona książki była przeze mnie niezwykle wyczekiwana. Towarzyszyło mi wiele różnych emocji podczas czytania, jednak poczułam się bardzo sfrustrowana czytając zakończenie, a właściwie jego brak.

Podoba mi się to, że w tej historii zostało zawarte wiele wątków, przez co każda kolejna strona książki była przeze mnie niezwykle wyczekiwana. Towarzyszyło mi wiele różnych emocji podczas czytania, jednak poczułam się bardzo sfrustrowana czytając zakończenie, a właściwie jego brak.

Perfekcyjnie dopracowana, zmysłowa i dowcipna spowita mgiełką melancholią Vida obwieszcza triumfalnie wejście w sposób zaiste nietuzinkowy.
Bardzo pozytywna, sympatyczna bohaterka jest od razu ją polubiłam ma coś w sobie wyjątkowego.
Pochłonęłam szybko książkę urzekająca, ciekawa porusza serce.

Perfekcyjnie dopracowana, zmysłowa i dowcipna spowita mgiełką melancholią Vida obwieszcza triumfalnie wejście w sposób zaiste nietuzinkowy.
Bardzo pozytywna, sympatyczna bohaterka jest od razu ją polubiłam ma coś w sobie wyjątkowego.
Pochłonęłam szybko książkę urzekająca, ciekawa porusza serce.

RECENZJA:
http://ksiazkaikot.blogspot.com/2015/04/vida-patricia-engel.html#more

RECENZJA:
http://ksiazkaikot.blogspot.com/2015/04/vida-patricia-engel.html#more

Niezwykła opowieść o Sabinie, która boryka się z problemami związanymi z jej pochodzeniem i rodziną.

Niezwykła opowieść o Sabinie, która boryka się z problemami związanymi z jej pochodzeniem i rodziną.

Piękna i subtelna opowieść o młodej dziewczynie, wciągniętej we współczesny świat. Obserwujemy jej związki, przyglądamy się myślom, planom, rozterkom. Głos świeży, nienachalny, delikatny, pełny lekkiego humoru. Książka pomaga złapać dystans do świata. Polecam.

Piękna i subtelna opowieść o młodej dziewczynie, wciągniętej we współczesny świat. Obserwujemy jej związki, przyglądamy się myślom, planom, rozterkom. Głos świeży, nienachalny, delikatny, pełny lekkiego humoru. Książka pomaga złapać dystans do świata. Polecam.

Jest to zbiór pełnych emocji opowiadań, które łączy jedynie główna bohaterka imieniem Sabina. Sabina jest córką kolumbijskich emigrantów mieszkających w USA. Autorka stworzyła ciekawą bohaterkę, która boryka się z wieloma problemami już od najmłodszych lat. Sabina nie jest bohaterką, która ucieka od problemów.

Książka jest o życiu i śmierci o tym co tak na prawdę znaczy życie pośród ludzi, którzy nie wyznaczyli sobie celu w życiu. Opowiada o tragicznej miłości czy też zdradzie. Jest pozbawiona koloryzacji, która jest częsta w różnych książkach. P. Engel pokazała nam świat takim jaki jest w rzeczywistości. Można nawet twierdzić iż owa książka jest oparta na życiowych doświadczeniach autorki. Co tak na prawdę mnie urzekło w tej lekturze to to, że autorka pokazała nam ludzkie losy, które nie są przekoloryzowane. Spodobało mi się również, to że książka opowiada o kształceniu się ludzkiej osobowości na drodze zwanej życiem.

Jest to książka pełna świeżości ale jednak czegoś jej brakuje. Oprócz Sabiny reszta bohaterów nie wnosi nic do niej a narracja jest lekko dobijająca. Książka lekka i wciągająca.

Jest to zbiór pełnych emocji opowiadań, które łączy jedynie główna bohaterka imieniem Sabina. Sabina jest córką kolumbijskich emigrantów mieszkających w USA. Autorka stworzyła ciekawą bohaterkę, która boryka się z wieloma problemami już od najmłodszych lat. Sabina nie jest bohaterką, która ucieka od problemów.

Książka jest o życiu i śmierci o tym co tak na prawdę znaczy...

O smaku jakiejś landrynki

„Vida” Patricii Engel, czyli „Życie”, ale tez skrót od imienia jednej z bohaterek opowiadania Davidy, to zbiór dziewięciu sentymentalnych opowiadań. Cechuje je prosty, surowy język, który przedstawia życie i wybory pewnej nieoczywistej dziewczyny, Sabine porte-parol autorki. Mamy do czynienia z amerykanką, córka kolumbijskich emigrantów, która nie pasuje do stereotypów kreowanych przez popularne media. Wykształcona, z zalegalizowanym pobytem i pochodząca z kolumbijskiej elity, która znacznie nie zubożała w nowej ojczyźnie, próbuje znaleźć swoje miejsce, którego może nie być. Nie ma szans wpisać się w znany etos jest więc „za mądra dla głupich, za głupia dla mądrych”. Rozpaczliwie próbując się zasymilować, z kimkolwiek posiestrzyć lub pobratać, zadaje się ze środowiskiem żyjących na krawędzi prawa nielegalnych emigrantów. Oni wiedzą o niej i zdarza im się do niej powiedzieć: „ jesteś bogata, a lubisz udawać biedną.”

Autorka podeszła świeżo i bez zadęcia do tematyki multikulturowej, przedstawiając USA głównie jako skrawek plaży, na której żyją ludzie mówiący różnymi językami. Szukają tam oczywiście szczęścia, a w poszukiwaniu miłości popełniają wiele głupstw – każdy wie „jak to to bywa, kiedy ma się dwadzieścia trzy lata i szuka sensu życia.” Przypomina nam też, że często dla ktoś coś znaczy tylko dlatego, że jest zawsze obok, a „mądrość spłynie na nas tak spokojnie, tak nieefektownie jak to zwykle bywa w przełomowych momentach. Po prostu nie widać jak to działa.”

O tej książce można powiedzieć, że jest przyjemna i może być zapowiedzią nadchodzącego talentu, ale chyba nie trzeba.

Bookish.blog.pl

O smaku jakiejś landrynki

„Vida” Patricii Engel, czyli „Życie”, ale tez skrót od imienia jednej z bohaterek opowiadania Davidy, to zbiór dziewięciu sentymentalnych opowiadań. Cechuje je prosty, surowy język, który przedstawia życie i wybory pewnej nieoczywistej dziewczyny, Sabine porte-parol autorki. Mamy do czynienia z amerykanką, córka kolumbijskich emigrantów, która nie...

Jak dla mnie książka bez puenty. Niby dobrze się czyta ale jakby bez zakończenia.

Jak dla mnie książka bez puenty. Niby dobrze się czyta ale jakby bez zakończenia.

Dowcipna ,a zarazem melancholijna opowieść o dorastaniu latynoski w amerykańskiej rzeczywistości.

Dowcipna ,a zarazem melancholijna opowieść o dorastaniu latynoski w amerykańskiej rzeczywistości.