Kontynuacja książki „Tarabanie w Barbakanie”. O Papciu Chmielu dowiesz się z niej znacznie więcej niż z lektury „Tytusów”. O małpim bohaterze stosunkowo mniej z kolei – dlatego zdecydowanie bardziej adekwatnym tytułem dla tegoż działa byłby „Papcio zlustrowany”.

W erze, kiedy mamy dostęp do wielu produkcji typu „making off”, czy bardziej swojsko mówiąc „jak to jest zrobione” czegoś takiego właśnie spodziewałem się sięgając po „Tytusa zlustrowanego”. Marzyły mi się rozdziały rozkładające na czynniki pierwsze każdą z kolejnych ksiąg o przygodach małpy i jej fumfli. Niczego takiego jednak w książce nie ma, niektóre księgi nie zostały wspomniane wręcz pojedynczym zdaniem nawet. Owszem, trochę jednak o genezie Tytusa jako całokształtu można się dowiedzieć, zdecydowanie jednak jest to dziełko, po lekturze którego łatwiej scharakteryzować nam Chmielewskiego jako człowieka. W moim przypadku przyznaję, że nawet odrobinę zaburzyła ta lektura wyobrażenie tego gościa jakie miałem wcześniej, a już na pewno parę faktów zdziwiło mnie nieco.

Kolejny drobny mankamencik to lekki chaos, nie ma bowiem w książce perfekcyjnej chronologii, identycznych w formie rozdziałów, czy nawet konsekwentnego podziału na części podawane czytelnikowi w różnej formie – wszystko miesza się jak w tyglu. Papcio jednak chyba przez wszystkich odbierany powinien być jako postać odrobine odjechana, bez względu na wiek (o czym świadczą jego zdjęcia z całego życia),więc ten chaosik jak najbardziej jest do stolerowania.

Tyle o minusach, plusów jednak jest znacznie więcej. Barwnie, z humorem, nie przegadanie, itp. itd.

Gdyby nie moje nastawienie, spowodowane tytułem, książkę oceniłbym jeszcze lepiej, a i tak bawiłem się przy niej świetnie. Potraktujcie ja jednak od początku jako biografię napisaną jednakowoż w stylu autora Tytusów – a na bank dacie po lekturze sporo gwiazdek za poziom.

Kontynuacja książki „Tarabanie w Barbakanie”. O Papciu Chmielu dowiesz się z niej znacznie więcej niż z lektury „Tytusów”. O małpim bohaterze stosunkowo mniej z kolei – dlatego zdecydowanie bardziej adekwatnym tytułem dla tegoż działa byłby „Papcio zlustrowany”.

W erze, kiedy mamy dostęp do wielu produkcji typu „making off”, czy bardziej swojsko mówiąc „jak to jest...