Niezwykła książka prezentująca historię polskich działań przedstawieniowych od przełomu X i XI wieku do współczesności. Autor zgodnie z najnowszymi nurtami światowej teatrologii rozumie teatr performatywnie, jako wydarzenie społeczne, które zależy w takim samym stopniu od jego twórców, co od każdorazowo gromadzącej się publiczności. Przyjmując tak szeroką perspektywę, obejmuje oglądem nie tylko działalność stricte teatralną, ale również ceremonie, manifestacje, obchody rocznicowe, widowiska i rytuały. Pięć równoległych historii: o teatrze świąt, teatrze przemiany, teatrze władzy, teatrze narodowym oraz teatrze kulturalnego miasta tworzy ciekawą opowieść o kulturze polskiej ze szczególnym uwzględnieniem jej aspektów widowiskowych.

To, co w ortodoksyjnych ujęciach historycznoteatralnych znajdowało się niekiedy zaledwie na marginesie, a co w kulturze polskiej odegrało oryginalną i niejednokrotnie pierwszorzędną rolę, przesunął na należne miejsce. Czy nie po to właśnie pisze się - wciąż i wciąż nową - historię?

(Prof. Leszek Kolankiewicz)

Kosiński ma dostateczne i różnorodne, bezdyskusyjnie bogate, doświadczenie badawcze, wiedzę i odwagę pozwalające stawiać oryginalne tezy i hipotezy, a jego przemyślenia nie ograniczają się do wybranych epok, pojedynczych zjawisk oraz twórców, lecz dotyczą procesów rozwojowych kultury, a w niej zmiennego miejsca teatru.

(Prof. Jan Michalik)